BELLRAYS - SCAB LEVEL 16/02/2003 Club του Μύλου 18/2/2003

Never trust a hippie...
"Έλα ρε συ , θα πάμε από Γιαννιτσών και θα μας φτάσει η βενζίνη" ήταν τα τελευταία λόγια του χίπη "φίλου" μου, ο οποίος  (περαστικά του ) θα πρέπει ακόμη να βάζει πάγο στο πρόσωπο του, αφού κατάφερε να με κάνει να φτάσω στο club του Μύλου σπρώχνοντας τη μοτοσικλέτα μου στις 11:10 ακριβώς την ώρα που ανέβαιναν στη σκηνή οι Bellrays...

Μία εμφάνιση καταρράκτης, ή καλύτερα έγχυση πιεστικού με 5000 bars ! O απίθανος ντράμερ Ray Chin δεν σταμάτησε να ουρλιάζει onetwothreefour ενώ η Lisa Kekaula ξέχασε τις jazz καταβολές της και μας έδωσε να καταλάβουμε γιατί στις συναυλίες που κάνανε στην Αμερική με τους Nashville Pussy και τους Rocket From the Crypt υπήρχαν θύματα και λιποθυμίες. Με καταιγιστικές εκτελέσεις από τα Grand Fury και In the Lights of the Sun ο σύζυγος της Lisa, Bob Vennum με το μπάσο του δεν σταμάτησε να χορεύει και να σολάρει δίνοντας ακόμη και σε τραγούδια σαν το jazzy Blue, Blue, Blue, τον βρώμικο εαυτό των πρωτοπόρων MC5, Stooges και Ramones. Ήταν τόσο "γεια σας" που ούτε πρόσεξε τον κιθαρίστα Tony Fate που έγλυφε (κυριολεκτικά) πολλάκις την κυρά του.

Και αφού έγραψα για τον Fate, το άτομο κουρεύτηκε (με το μαλλί δεν φαινόταν πόσο άσχημος είναι) και πήραν τα μυαλά του αέρα. Είχε τόση ενέργεια μέσα του, έξω του, γύρω του, που με τα ξεσπάσματα του δεν μας άφηνε ούτε καν να τον χειροκροτήσουμε. Εκεί στο μαγαζί της Gibson θα πρέπει να του στέλνουν κάρτες στις γιορτές αφού με το ιστορικό "ταυράκι" στα χέρια του "χάθηκε" (και γώ δεν ξέρω που?), και πήρε και μας μαζί του.

Η Lisa και ο Bob (με κιθάρα τότε) πριν ακόμη παντρευτούν παίζανε Jazz σε μικρά clubs στη California από τις αρχές του 90´ και έμελλε η γνωριμία τους με τον Tony και αργότερα η δημιουργία της Vital Gestures να είναι η αρχή μιας μπάντας  από το 1999 με το συναυλιακό Let it Blast εμπλούτισε τις δισκοθήκες μας  με τέσσερα ψηφιακά κοσμήματα .

Πιασμένος εγώ από τις δουλειές του σπιτιού (οικογενειάρχης γαρ) με τα νεύρα κουρέλια από το σπρώξιμο (ορά παραπάνω) να νευριάζω με τους υπολοίπους παρευρισκόμενους η οποίοι ήταν αν μη τι άλλο χλιαροί αλλά... ΑΛΛΑ το πρώτο τέταρτο μόνο!

Η καλιφορνέζικη τετράδα με κάθε συναυλιακό τερτίπι μας βεβαίωσαν ότι ακόμη και οι ποιο ντροπαλοί θα χόρευαν μπροστά τους. Η μοναδική Lisa τη μια ξάπλωνε στη σκηνή και την άλλη χόρευε με το κοινό. Τόση ήταν η ένταση που απέπνεε που φαντάζομαι ότι πολύ λίγοι θα πρόσεξαν την ΕΝΤΕΛΩΣ αντισεξουαλική εμφάνιση της . Μακριά πλέον απ τα δεύτερα άντα της με κολλητό μαύρο μίνι φόρεμα  να δείχνει όλα τα "πιασιματάκια" της   και με το μαλλί (ποιο άφρο να μη γίνετε) κάγκελο, δεν θα μπορούσα να πω ότι είναι το sex symbol του αιώνα . Με μία μόνο επανεμφάνιση (ανκόρ στα ελληνικά), χορταστική όμως  μας έπεισαν ότι και το τελευταίο λεπτό που χαλάσαμε γι αυτούς ΑΞΙΖΕ, και έστειλαν πολύ κόσμο σήμερα με αυτόν τον γαμώκαιρο στα δισκοπωλεία να ψάχνουν τις δισκογραφικές δουλειές τους.

Και όσοι ακόμη δεν με πιστέψατε να οι ευκαιρίες που έχετε να τους ζήσετε στο άμεσο μέλλον...

Sun 02.16.03 Salonica, GREECE Mylos
Mon 02.17.03 OFF
Tue 02.18.03 SAINT NAZAIRE, FRANCE Le VIP
Wed 02.19.03 TBA
Thu 02.20.03 Nancy, FRANCE L´Austrasique
Fri 02.21.03 Dijon, FRANCE La Vapeur
Sat 02.22.03 Colmar, FRANCE Le Grillen
 
Να είμαστε καλοί

Χρήστος Αρβανιτίδης