ATRIA 26/2/2003

Οι ATRIA είναι ένα από τα σχετικά φρέσκα ονόματα της εγχώριας ηλεκτρονικής σκηνής. Με βάση την Αθήνα, η Δάφνη Γερογιάννη και ο Ηρακλής Αναστασιάδης ένωσαν μέσα στο 2000 την κοινή τους αγάπη για τη μουσική και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορούν να είναι ήδη περήφανοι για τις εμφανίσεις τους ως support group συναυλίες μεγάλων ονομάτων της διεθνούς σκηνής.

Έχοντας ανοίξει τη συναυλία των Pet Shop Boys στο Electron 2002, αλλά και των βέλγων Hooverphonic πριν 2 μήνες στο Ρόδον, έφτασε και η σειρά των Θεσσαλονικέων να τους γνωρίσουν, καθώς άνοιξαν τη συναυλία των Soft Cell τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου στην Υδρόγειο.

Μερικές ώρες πριν τους δούμε στη σκηνή, τους βρήκαμε στο ξενοδοχείο τους και κάναμε την ενδιαφέρουσα αναγνωριστική συζήτηση που ακολουθεί...

Πώς ξεκίνησαν οι ATRIA;

Δ:Οι ATRIA φτιάχτηκαν το 2000 σαν ντουέτο ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά πιο παλιά παίζαμε και σε άλλα σχήματα. Υπήρχε ένα σχήμα ηλεκτρονικής μουσικής με περισσότερα rovk στοιχεία που λεγόταν TRESPASS, οι οποίοι είχαν βγάλει ένα δίσκο και είχαν κάνει κι ένα video για το MTV. Στη συνέχεια οι TRESPASS διαλύθηκαν, εγώ αποφάσισα ότι δε θα ξανασχοληθώ με τη μουσική κι έφυγα στην Αμερική για να ασχοληθώ με το θέατρο. Όταν όμως μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκα με τον Ηρακλή, με έπεισε να ασχοληθώ και πάλι με τη μουσική.

Ποια είναι η δισκογραφία σας μέχρι σήμερα;

Η: Κυκλοφόρησε αρχικά ένα single, "Τα Παιδιά της Πόλης", και μέσα στο Μάρτιο θα κυκλοφορήσει το LP με τίτλο "Είμαι Καρδιά".

Πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;

Δ: Το ATRIAείναι ένα αστέρι που ανήκει στον αστερισμό Triangulum Australe, κοντά στο Νότιο Πόλο. Διαλέξαμε αυτό το όνομα γιατί θέλαμε κάτι που να έχει σχέση με τον ουρανό, με τα αστέρια... Επειδή ονειρευόμαστε πολύ και κοιτάμε προς τα πάνω... Είχα ένα μεγάλο χάρτη με όλα τα αστέρια που μου είχε στείλει η Anne Clarkκαι κοιτάγαμε τα ονόματα. Το ATRIA μας άρεσε σαν ήχος, σαν αίσθηση, το ότι είναι το λαμπρότερο από τα 3 αστέρια του αστερισμού και επίσης είναι αστέρι προσανατολισμού. Δηλαδή το κοιτάς και σε πάει! Και μας άρεσε πολύ αυτό το concept.

Πες μας και την ιστορία με την Anne Clark!

Δ: Την Anne Clark τη γνώρισα όταν είχε έρθει εδώ για ένα live. Ήταν η περίοδος που δεν έκανα μουσική και ασχολούμουν με το θέατρο. Τη γνώρισα μετά το live που έκανε και γίναμε πολύ καλές φίλες. Κι έχουμε μια επαφή από τότε. Βέβαια τώρα αυτή ασχολείται περισσότερο με ακουστικά πράγματα. Κάνει ακουστική δουλειά με τον Martin Bates, κάνει οικολογικές σπουδές. ασχολείται πάρα πολύ με τον πλανήτη και την προστασία του περιβάλλοντος... Κι έχει λίγο πικραθεί από τη μουσική βιομηχανία! Σε αυτό το διάστημα λοιπόν που είχαμε επαφή μου έστειλε σε κάποια γενέθλιά μου αυτόν το χάρτη και μου έκανε δώρο ένα αστέρι! Το αστεροσκοπείο του Λονδίνου μπορεί να βαφτίσει ένα αστέρι με όποιο όνομα θέλεις. Και μου έστειλε ολόκληρο το χάρτη, που είχε μέσα το δικό μου αστέρι και μέσα εκεί βρήκαμε και το ATRIA.

Η: Το συγκεκριμένο κομμάτι αυτού του χάρτη απεικονίζεται και στο single.

Υπάρχει δηλαδή και πιθανότητα συνεργασίας με την Anne Clark;

Η: Υπάρχει πιθανότητα να συνεργαστούμε. Αφού κυκλοφορήσει το LP μπορεί να γίνει κάποιο single μαζί της.

Πώς είναι να εμφανίζεσαι στην ίδια σκηνή με μεγάλα ονόματα, όπως οι Pet Shop Boys;

Η: Είναι εμπειρία να βλέπεις πώς δουλεύουν όλοι αυτοί οι μεγάλοι καλλιτέχνες από κοντά. Αυτοί που ήταν πιο προσιτοί ήταν οι Hooverphonic οι οποίοι ήταν πάρα πολύ άνετοι, σκεφτόμασταν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, ήταν κοντά μας και στο soundcheck. Τα υπόλοιπα ονόματα δε στάθηκε δυνατό να τα γνωρίσουμε από κοντά.

Τι περιμένετε από τη σημερινή εμφάνιση με τους Soft Cell;

Δ: Ελπίζουμε να περάσουμε πολύ καλά!

Η: Εγώ περιμένω πολύ να ακούσω τους Soft Cell, που ήταν από τα αγαπημένα μου group τη δεκαετία ´80, ´90... Το κακό είναι ότι θα βγούμε μόνο οι δυο μας, συνήθως στα live υπάρχει μια μπάντα που παίζει μαζί μας που είναι άλλα 4 άτομα. Αλλά σαν support αυτό είναι δύσκολο. Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες γραμμές που παίρνει το κυρίως group και ό,τι μείνει παίρνει το support, οπότε κάθε φορά προσαρμοζόμαστε πόσα άτομα θα βγούμε ανάλογα με το πόσες γραμμές είναι διαθέσιμες!

Φαντάζομαι πως και το είδος της μουσικής σας είναι τέτοιο που σας δίνει αυτή τη δυνατότητα...

Η: Ναι, μπορείς να παίξεις και μόνος σου... Χωρίς τη Δάφνη δηλαδή! (γέλια)

Ποια είναι τα ακούσματά σας;

Η: Εμένα όλα αυτά τα ηλεκτρονικά εκείνης της εποχής... Soft Cell, Tears For Fears, Cure, Smiths, Depeche Mode, New Order...

Δ: Περίπου τα ίδια ακούσματα έχουμε, εγώ άκουγα και λίγο πιο rock όταν ήμουν πιτσιρίκα... Technorock του ´70! (γέλια)

Από σημερινά συγκροτήματα;

Δ: Faithless!

Η: Εμένα μου άρεσε πολύ το καινούριο album του Dj Shadow. Γενικά επειδή ασχολούμουν και με το djing αυτά τα χρόνια είμαι πιο πολύ στην ηλεκτρονική, dance μουσική...

Υπάρχει το απαραίτητο πλήθος σχημάτων στη χώρα μας για το σχηματισμό μιας ηλεκτρονικής σκηνής;

Δ: Ότι υπάρχουν, υπάρχουν... Και γίνονται πράγματα. Υπάρχει μια ελπίδα δηλαδή να δημιουργηθεί κι ένας άλλος χώρος στην Ελλάδα εκτός από το γνωστό, ελληνικό... (παύση) Κινούνται τα πράγματα και νομίζω ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται σε κάτι διαφορετικό...

Η: Υπάρχουν πολλά group, τώρα αν έχει γίνει σκηνή... Νομίζω είναι ακόμα στην αρχή της. Οι Μίκρο είναι πολύ καλοί, οι TerrorXCrew αν και παλιότεροι μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά και άλλα group, όχι απαραίτητα ηλεκτρονικά... Οι Raining Pleasure έχουν βγάλει πολύ καλό δίσκο. Το καλό είναι ότι φτιάχνονται πλέον καλές παραγωγές που δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από τις ξένες.

Δ: Νομίζω ότι σήμερα όσοι κάνουν μουσική το έχουν πάρει πολύ πιο σοβαρά από ότι παλιότερα.

Υπάρχει το κοινό για να στηρίξει τη σκηνή που προσπαθεί να δημιουργηθεί;

Δ: Νομίζω πως ναι, αν καταφέρει να φτάσει στον κόσμο. Απλά χρειάζεται μια βοήθεια από όλους, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, δισκογραφικές εταιρείες... Όπως ξέρεις τα πράγματα τώρα είναι πάρα πολύ δύσκολα στη δισκογραφία, οι εταιρείες κλείνουν... Αλλά αν φτάσει στον κόσμο με κάποιο τρόπο, αυτός θα ανταποκριθεί.

Τελικά "η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική";

Δ: Σε μεγάλο βαθμό ναι, κατ´ αρχήν αυτό γίνεται μόνο στην Ελλάδα! Εντάξει, υπάρχει και η άποψη ότι φταίνε και οι δισκογραφικές που η τιμή των CD είναι τόσο υψηλή... Νομίζω πως και αυτό ισχύει. Πρέπει και οι δισκογραφικές να κάνουν μια προσπάθεια να κατεβάσουν τις τιμές τους οι οποίες είναι όντως στα ύψη. Αλλά για να αφήνεται η πειρατεία να υπάρχει στην Ελλάδα σε τέτοιο βαθμό, θα υπάρχει κάποιος λόγος... Δε νομίζω πως είναι τυχαίο. Και οι δισκογραφικές κλαίγονται, αλλά δεν κάνουν κάτι γι´ αυτό.

Η: Πάντως δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής να πουλάνε ATRIA στο δρόμο! (γέλια)

Σας το εύχομαι, γιατί αυτό σημαίνει καταξίωση! (γέλια)

Γιώργος Γερασιμίδης