POEM DELERIUM NETWORK / MINOS-EMI 30/8/2001

DELERIUM αισθητικής μουσικής και οπτικής υποστάσεως, ακούγεται εν μέσω βόμβου και ακόμη και εξ αποστάσεως. Και ο πρόλογος τούτος διότι κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το καταπληκτικό artwork του νέου δίσκου των Καναδών DELERIUM.

Τρομερές ζωγραφιές, που άσχετα αν είναι γραφιστικά κατασκευάσματα υπολογιστών ή αυθεντικής έμπνευσης δημιουργήματα συνθέτουν έναν πανέμορφο περίγυρο καθώς ανοίγεις προς 2 κατευθύνσεις το cd. Και αν απλά το εξώφυλλο έχει ένα κλασικό αναγεννησιακό θέμα, ερωτοκρυφισμού, εις τα ενδότερα ξεχειλίζει ο σουρεαλιστικός νατουραλισμός. Και βιβλιαράκι με πολλά κομψά υπάρχει, και φυσικά με τους στίχους και των 9 κομματιών (συν του α-λογου ιντρουμένταλ μας κάνει 10 νέες συνθέσεις των DELERIUM.

Εις το κουλουάρ της ακρόασης υπάρχει επίσης αισθητική έξαρση. Γυναικεία φωνητικά δημουργούν αρμονικά λιοτρόπια, φωτεινά κατεξοχήν, ακόμη και στα έντονης θρησκευτικής χροιάς κομμάτια. Τα δε γυναικεία φωνητικά δεν είναι απλών περιπεσουσών γυναικών, αλλά ιδίοις λάρυγγες των Leigh Nash από τους Sixpence None The Richer, της Kirsty Hawkshaw, του κοινοβιακού πολυμελούς γυναικείου σχήματος των Medieval Babies (που μέχρι και το ΝΕΜΕΣΙΣ ασχολήθηκε μαζί τους), της Joanna Stevens και πάει λέγοντας.

Το ύφος είναι πολυσυλλεκτικό, έντονα ηλεκτρονικό αλλά με γεμάτες συνθέσεις και καλές ενοσρχηστρώσεις. Ο ρυθμός παρών, αλλά όχι έντονα σε όλα, αφήνοντας χώρο για πιο ατμοσφαιρικά κομμάτια. Τα έθνικ στοιχεία είναι πολύ ξεχωριστά, αρχίζοντας από τα κρυφά νεοκυματικά μέχρι μακρινής ανατολής, αλλά και ιρλανδοκελτικά φολκ, αλλά και ανδαλουσιανά κιθαριστικά φλαμένκο. Τα γυναικεία φωνητικά είναι που κάνουν τα πράγματα για πιο μικρής συνειρμική έκρηξη, που μπορεί να καταλήξει μέχρι και την KateBush ή σε ύφος των Locust, και Cocteau Twins, Dead Can Dance, Marta Sebestyen, Enigma (ίδίως στα γρηγοριανά μέλη ή στα πιο θρησκευτικά καθολικά χορωδιακά) αλλά και Transglobal Underground. Το αναγεννησιακό μουσικό ιδίωμα, με πινελίες εγχόρδων, επισης αξιοσημείωτο, αλλά μέσα από μια ποπ και εν γένει χαρούμενη διάθεση.

Πιο πολύ ξεχωρίζουν το 1ο Innocente, το όμορφο ARIA και το γλυκό A poem for Byzantium. Τα keyboards μαζί με τα φωνητικά, τα πολύ καλά μελωδικά ξεσπάσματα θα σας πείσουν ότι πρόκειται για πολύ όμορφα τραγούδια, που έχουν διάθεση να σε διασκεδάσουν (πιθανόν), αλλά μέσω πολύ καλών συνθέσεων. Κάποια πιθανόν να τα αγαπήσετε στις περιπτωσεις που θέλετε να πείτε σε φίλους σας ότι πήρατε έναν πολύ ενδιαφέροντα δίσκο. Το ότι ενδιάμεσα υπάρχουν και progressive έως ψυχεδελικά στοιχεία μπορεί να σας βοηθήσει στην καταξίωση του μουσικού σας γούστου. Αλλά επειδή δίσκους παίρνουμε για μας και όχι για τους άλλους, πιστεύω ότι το cd αυτό θα μπεί στα κλασικά της δισκοθήκης σας για πολύ άτακτες και απρογραμμάτιστες ακροάσεις και θα σας αρέσει έτσι.

Βέβαια υπάρχει και το extra cd, όπου εν αντιθέσει με τα έχτρα αυτά, που καταλήγουν συνήθως ως σουβέρ, υπάρχουν πολύ όμορφα ακούσματα. Κυρίαρχο το περσινό (και μεγάλη τους επιτυχία) Silence με τη φωνή της Sarah McLachlan το οποίο υπάρχει σε 2 διαφορετικές εκτελέσεις (remixes για τους ειδικούς), το πιο πιασάρικο του φετεινού δίσκου innocente, και τα heaven?s earth terra και firma. Οι εκτελέσεις είναι κατά βάση μικρής διάρκειας, και είναι κρίμα γιατί μπορεί να σε ξεσηκώσουν τα ρυθμικά ξεσπάσματα, αλλά πιθανόν να υπάρχει και ραδιοφωνικός δόλος (ή στόχος).

Ανεξάρτητα με δόλους και δόλιους σχολιασμούς το POEM των DELERIUM αποτελεί μια από τις πιο πλουραλιστικές μουσικές προτάσεις που μπορεί να αγαπηθεί από πολυποίκιλων γούστων ακροατήριο, ιδίως από τις μεμονωμένες περιπτώσεις (σαν τη δική μου) όπου τα μουσικά γούστα συνυπάρχουν μέσα στην ίδια προσωπικότητα.

Κυριάκος Σκορδάς