TIAMAT-LACUNA COIL-DEVISER 28/2/2003 GAGARIN 205 CLUB 17/3/2003

Μία πολύ καλή συναυλία παρακολουθήσαμε όσοι βρεθήκαμε στο Gagarin στις 28 Φλεβάρη. Δύο σχήματα του λεγόμενου ατμοσφαιρικού ήχου από αυτά που δεν βλέπουμε πολύ συχνά στην Ελλάδα καθώς και ένα από τα πολύ καλά Ελληνικά σχήματα μας υπόσχονταν μία πολύ καλή βραδιά όπως και έγινε. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Έφτασα στο Gagarin περίπου μισή ώρα πριν ξεκινήσει η συναυλία και απέξω με περίμενε ο κ. Κώστας Λιανίδης με τον οποίο θα παρακολουθούσα μαζί τη συναυλία. Η συναυλία ξεκίνησε με 10 λεπτά καθυστέρηση στις 19:40. Πρώτο group οι Έλληνες blacksters Deviser. Τους είχα δει και στα Χανιά (στο εκεί rock festival) και η άποψή μου για αυτούς δεν άλλαξε. Αρκετά καλό black metal. Παίξανε κομμάτια τόσο από το τελευταίο τους album «Running Sore» όσο και από τις προηγούμενες δουλειές τους και κατόρθωσαν να ξεσηκώσουν μία αρκετή μερίδα οπαδών στις πρώτες σειρές. Στα αρνητικά των Deviser ο drummer τους ο οποίος δυσκολεύτηκε να κρατήσει το ρυθμό και έμενε πίσω από την υπόλοιπη μπάντα (πολύ σωστή παρατήρηση του Κώστα) όπως επίσης και ότι τα πλήκτρα ακούγονταν κάποιες στιγμές πολύ «φτωχά» και απλοϊκά σε σχέση με το όλο σύνολο. Όπως έμαθα εκ των υστέρων η μπάντα δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει sound check και σίγουρα αυτό μπορεί να αποτελέσει ελαφρυντικό για αυτούς. Αυτή δυστυχώς είναι η μοίρα των περισσότερων ελληνικών support group. Γενικώς όμως οι Deviser ήταν αρκετά καλοί παρά τα αρνητικά σημεία που προαναφέραμε.

Μισή ώρα μετά και ενώ στο διάλειμμα φανταζόμαστε με τον Κώστα τους εαυτούς μας να βλέπουνε live τους Y&T τους Dokken τους Jag Panzer και άλλους (αν φυσικά σκάσουν μύτη ποτέ στην Ελλάδα) ανεβαίνουν στη σκηνή οι Ιταλοί Lacuna Coil. Τα μάτια του κοινού ήταν φυσικά περισσότερο καρφωμένα στην τραγουδίστρια του σχήματος την Cristina Scabbia η οποία δεν μας μάγεψε τόσο με την ομορφιά της αφού αντικειμενικά δεν είναι τόσο όμορφη όσο λένε όλοι όσο με την πολύ καλή φωνητική αλλά και σκηνική της παρουσία αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε headbanging μαζί με τους υπόλοιπους άνδρες του σχήματος. Παίξανε  τραγούδια από το τελευταίο τους album το «Comalies»  όπως τα «Swamped», «Heaven’s a lie», “Daylight Dancer», «Tight Rope», “Entwined» αλλά και από τα προηγούμενα όπως τον ύμνο «My Wings», «Honeymoon Suite», “Falling Again» και άλλα που δεν συγκράτησα. Στα αρνητικά των Coil o όχι και τόσο καλός ήχος ειδικά στα πρώτα τραγούδια όπως επίσης και το γεγονός ότι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Andrea Ferro όσο και ο μπασίστας βγήκανε στη σκηνή φορώντας φούστες και το όλο θέαμα ήταν τουλάχιστον αστείο ενώ ο Κώστας δεν παρέλειψε να κάνει και ένα ειρωνικό σχόλιο (σε συναυλία του Ρουβά ήρθαμε;) και δικαιολογημένα πιστεύω. Οι Coil γενικά πάντως κάνανε αρκετά καλή εμφάνιση στην 1.15 που εμφανίστηκαν  παρόλο που η φωνή της Cristina μοιάζει αρκετά με τη φωνή της Anneke αλλά αυτό δεν έδειχνε να χαλάει κανέναν νομίζω. Πολύ καλοί για το συγκεκριμένο είδος (gothic metal) εύχομαι να τους ξαναδούμε σύντομα.

Πέρασαν περίπου 25 λεπτά και στη σκηνή ανέβηκαν οι Σουηδοί Tiamat. Είχανε παίξει στην Ελλάδα και πριν από 10 χρόνια στο Αν Club τότε για την περιοδεία του φοβερού εκείνου «Clouds». Βεβαίως  από τότε άλλαξαν πολλά στους Tiamat κυρίως σε ότι αφορά το μουσικό περιεχόμενο των δίσκων τους αφού από το «Clouds» και μετά οι Tiamat απέκτησαν περισσότερες Pink Floyd επιρροές στον ήχο τους ενώ και τα κάφρικα φωνητικά χάθηκαν σιγά-σιγά χωρίς αυτό βέβαια να μειώνει την αξία των δίσκων από το «Clouds» και μετά. Ανέβηκαν στην σκηνή στις 22.20 και ξεκίνησαν με το «The return of the song of nothing» από το τελευταίο τους album το πολύ καλό «Judas Christ». Ο ηγέτης της μπάντας ο καραφλός πλέον Johan Edlund έδειχνε αρκετά ευδιάθετος ενώ και οι μουσικοί που τον συνοδεύουν κάποια χρόνια τώρα οι κκ Anders Iwers στο μπάσο Lars Skold στα τύμπανα και Thomas Petersson στην κιθάρα στάθηκαν σε πολύ καλό επίπεδο.Χωρίς να είναι τίποτα εξαιρετικά προικισμένοι μουσικοί οι Tiamat απέδωσαν πολύ καλά όμορφα τραγούδια όπως «So much for suicide»,»Vote for love», «Love is as good as soma», «I am in love with myself», «Brighter than the sun», «As long as you are mine», «Cold seed», «Τhe Αr/whatever that hurts» ενώ στο encore ο κύριος Edlund ο οποίος από το τρίτο τραγούδι είχε μείνει γυμνός από τη μέση και πάνω ρώτησε το κοινό (που σημειωτέον για άλλη μια φορά γέμισε το Gagarin)  αν θέλει να ακούσει ένα καινούριο κομμάτι Tiamat ή το φοβερό «The sleeping beauty».Η απάντηση φυσικά ήταν το "The sleeping Beauty» που παίχτηκε χωρίς πολλά-πολλά και μαζί με τον άλλο ύμνο τους σχήματος το «Gaia» έδωσε τέλος στην εμφάνιση τους ύστερα από 1.15  περίπου.Συνολικά λοιπόν περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά ακούγοντας όμορφα τραγούδια από 3 πολύ καλά group.

Να ευχαριστήσουμε την Omicron music για την άψογη συναυλία που διοργάνωσε για άλλη μια φορά και φυσικό επακόλουθο ήταν ο κόσμος να ανταποκριθεί και να γεμίσει το Gagarin. Γιατί το έχω ξαναπεί ότι όταν οι διοργανωτές θέλουνε πραγματικά να βοηθήσουν το κοινό στην Ελλάδα να βλέπει καλά group τότε πετυχαίνουνε απόλυτα στην αποστολή τους.Θόδωρος Βαλαής (με την παρέα, τα σχόλια και τις μουσικές γνώσεις του Κώστα Λιανίδη)

Θοδωρής Angus