|
|
|
|
FABLES AND FICTIONS OF THE HUMAN CONDITION
|
Τους Cable Car Theory τους πρωτοάκουσα πριν 2 χρόνια όταν κυκλοφόρησαν το 12” ’Whispers In The Wind’. Μπορεί να μην εντυπωσιάστικα, αλλά να, κάτι μου έκανε κλικ. Ψάχνοντας ανακάλυψα το ομότιτλο τους 7” του 98΄αλλά και το άλμπουμ που έκαναν παρέα με τους Realign το “Rockemotions”.
Τελικά η παρέα του ερμηνευτή των δικών του τραγουδιών John Farag, μπορεί με το πρώτο άκουσμα να φαίνεται μια ουδέτερη brutal μπάντα αλλά με κάθε επανακρόαση κάτι αλλάζει. Κάτι η κιθάρα του Nicholas Carlucci να μου θυμίζει τους U2 κάτι η φωνή του Farag να ακούγεται σα του Mike Ness σε απόγνωση, κέρδισαν ένα κομμάτι στις μπροστά θέσεις τις δισκοθήκης μου και του μυαλού μου.
Το ολόφρεσκο γέννημα των πρώτων ημερών του 2003 “ Fables and Fictions of the Human Condition” είναι η δεύτερη δουλειά της μπάντας για λογαριασμό της Γερμανικής Defiance Records, και κατά τη γνώμη μου η πιό ποιοτική προσπάθeια του συγκροτήματος από το Staten Island της Νέας Υόρκης. Έξι δυναμίτες μουσικής που ομολογούν πως το Punk των Pistols το Oi των 4 Skins και το hardcore των DRI έχει άξιους συνεχιστές. Και γράφω συνεχιστές και όχι μιμητές αφού οι 4 παλαβοί που απαρτίζουν τους “Cable Car Theory” έχουν καθ όλα τον δικό τους αέρα και τις δικές τους γραμμές. Με στίχους πότε ανέμελους και πότε εντελώς υποψιασμένους το συγκρότημα δείχνει να ξέρει πότε κρίνει / κατακρίνει, πότε ερωτεύεται και πότε απλά κάνει πλάκα !
Θα αντιγράψω απλά τις υποχρεώσεις του κάθε ένα από αυτούς μέσα στην ομάδα του, όπως οι ίδιοι τις ορίζουν, και τα συμπεράσματα δικά σας . John Farag - Guitar, Voice, box welding, needles. Nick Carlucci - Guitar, voice, zenial, Infiniti. Brian Galvin - Bass, nerves, tattoos, chicks Joe Cingrana - Drums, fights, complaints, surgeries. Εγώ πάντως τους ζήλεψα. Εσείς ;
Να είμαστε καλοί
Χρήστος Αρβανιτίδης |