|
|
|
|
The Broken Machine, A Tribute to Nine Inch Nails
|
H μουσική του Trent Reznor συχνά ακούγεται δεδαλώδης ή ακόμη και δελεαστική γεμάτη ιδέες και προτάσεις. Είναι πρωτότυπη, καλοστημένη και σε καμμιά περίπτωση ανούσια. Και η επιτηδευμένη δημιουργικότητα στα τραγούδια του εκφράζει μια πραγματικότητα που δύσκολα ανιχνεύεται.
Το “The Broken Machine, A Tribute to Nine Inch Nails” είναι ένα αφιέρωμα από καλλιτέχνες εξαρτημένους μουσικά από αυτή τη μορφή στα μουσικά γεγονότα του αιώνα μας, αλλά και του προηγούμενου (να θυμήσω μόνο ότι τα γραφόμενα αφορούν κάποιον που έχει συμμετάσχει κατ ουσία σε παραγωγές των Tori Amos, David Bowie, The Innocent, Machines of Loving Grace, Marilyn Manson, Megadeth, Pigface, και, και, και.), που συμμετέχουν με διασκευές σε γνωστά κομμάτια των Νine Inch Nails μερικές φορές ενδιαφέρουσες, αλλά και αρκετές “θαμπές” και ανούσιες.
Και αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί o industrial ήχος των ΝΙΝ αν και δίνει την εντύπωση ότι στηρίζεται στα δυνατά, ρυθμικά σχεδόν βασανιστικά φωνητικά, στην ουσία δεν είναι άλλο από το κύημα της φαντασίας ενός χαρισματικού μουσικού.
Και οι μπάντες σε αυτή τη συλλογή όσο δεμένες και να ακούγονται, όσες ώρες κι αν έχουν ξοδέψει ελαχιστοπιώντας τα πιθανά λάθη, είναι όλες νέες. Κάτι που σε καμμία περίπτωση δεν ενοχλεί στις δικές τους δουλειές αφού η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι μουσικοί με ταλέντο και γνώσεις. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ Ο TRENT REZNOR.
Παρόλα αυτά όμως κι άν αποφύγουμε τη σύγκριση με τις πρωτότυπες εκτελέσεις, έχουμε να κάνουμε με ένα cd το οποίο θα γίνει συλλεκτικό (θυμηθείτε με) αφού οι νέοι καλλιτεχνές που το πλαισιώνουν έχουν όλοι τα δεδομένα για μια πλούσια σταδιοδρομία στον χώρο τους. Άλλωστε από διασκευές των ΝΙΝ πέρασαν και οι Die Krupps, Rosetta Stone και Razed In Black στο “Covered in Nails”…
Να είμαστε καλοί
Χρήστος Αρβανιτίδης |