MOGWAI - Thessaloniki 18/4/2003 Μύλος, Club 21/4/2003

Το πιο πολυαναμενόμενο συγκρότημα επιτέλους στην Ελλάδα.

Οι Mogwai ήρθανε και μάλιστα γουστάρανε και οι ίδιοι που ήρθανε για να παίξουνε εδώ. Τα λόγια για το ποιόν τους είναι περιττά, καθότι στους μικρούς κύκλους όπου ακούγεται η μουσική αυτή οι Mogwai είναι ένα από τα μεγαλύτερα σχήματα. Έτσι λοιπόν το Club του Μύλου γέμισε γρήγορα και οι Mogwai κάνανε την εμφάνισή τους εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων. “Θα σας παίξουμε πολλά νέα τραγούδια, οπότε κάντε υπομονή” μας είπε ο Stuart για αρχή και όντως παίξανε αρκετά από το επερχόμενο νέο άλμπουμ τους Happy Songs For Happy People (καλά, η ειρωνία κάνει μπαμ, το καταλάβαμε και από αυτά που ακούσαμε άλλωστε).

Όλοι όμως θέλανε να ακούσουνε τα παλιά, και όταν μέσα από τα συντρίμια του πρώτου κομματιού άρχισε να ξεπροβάλει το ριφάκι του Fear Satan όντως ξέσπασε η κόλαση. Φαντάζομαι ότι αυτό που σε άλλους θα έμοιαζε με χορωδία από κομπρεσέρ, σε όλους εμάς εκεί μέσα χτύπησε τα τύμπανα τόσο δυνατά που ο εγκέφαλος πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Δεν θα μπω καν στον κόπο να πω αν παίξανε καλά. Ο ήχος τους ήτανε απλά τεράστιος, ένας θεός ξέρει από τι ηλεκτρονικά ισχύος περάσανε οι κιθάρες για να βγάλουνε αυτές τις δαιδαλώδεις παραμορφώσεις.

Με τις πρώτες νότες του Xmas Steps ήδη αρχίσαμε να νιώθουμε το καταστροφικό μπάσο που θα διαπερνούσε τα στομάχια μας, ενώ εκπληκτικό ήτανε και το Helicon1, μια ευχάριστη νότα (που λέει ο λόγος) από τα παλιά. Παραδόξως o Stuart ήτανε στις καλές του, όλο ευγένεια και δεν έκανε κανένα σχόλιο για καποια άλλη μπάντα, ας πούμε. Σχεδόν όλοι τους φοράγανε οτασπίδες, κάτι που έπρεπε να κάνουμε και εμείς στο φινάλε, όπου “προβλέψιμα” κλείσανε με το My Father My King και παρατήσανε τα όργανα τους να μικροφωνίζουνε.

Μια συναυλία που ισορροπούσε οριακά ανάμεσα στον λυρισμό και τον θόρυβο, πετυχαίνοντας θαυμαστά μια χρυσή τομή. Οι Mogwai είναι οι πλέον σύγχρονοι αλχημιστές και καταφέρνουν με ευκολία να ξεφύγουν από όλες τις υπόλοιπες μπάντες που κάνουν θόρυβο απλά για να τον κάνουν. Δεν ξέρω αν ο νέος τους δίσκος θα είναι μια από τα ίδια, συναυλιακά πάντως έδειξαν ότι έχουν ακόμα πολλούς τρόπους για να μας μεταδώσουν την ενέργειά τους μέσω της μουσικής τους. Οι πέντε τύποι από την Γλασκώβη ήρθανε, μας πήρανε τα αυτιά και τα μυαλά μαζί. Φανταστείτε τι θα γινότανε αν τους ταϊζαμε μετά τις δώδεκα και μεταμορφωνότανε σε Gremlins..

Γιώργος Γoργογέτας