|
|
|
|
ALL KILLER NO FILLER
|
Χαβαλές, ταχύτης, εκτραχυνθήκαμε και πάμε. Κλασικό αμερικάνικο πανκ-ποπ, που μπορεί μεν πριν από 6 χρόνια οι Green Day να το πέταξαν στα μούτρα μας, μπορεί οι Offspring στην αρχή να γοήτευαν, μπορεί να έδωσε ευκαιρία ώστε οι ΝΟFX να γίνουν επιτέλους πολύ πιο γνωστοί, αλλά η σημερινή επιτυχία των Blink 182 να έχει κρυώσει το ευρύτερο ακροατήριο να προσεγγίσει αυτά τα σύγχρονα πανκ σχήματα. Ελάχιστα γίνονται γνωστά και αν παλαιότερα οι Ten Foot Pole να πήγαν απαρατήρητοι, σήμερα οι SUM 41 γνωρίζουν την επιτυχία. Τα κλισέ σας τα είπα, αλλά περαν αυτών τι άλλο έχουμε. Καταρχάς έχουμε 11 κιθαριστικά ξεπετάγματα, πες τα τραγούδια, σε γρήγορη εκτέλεση, όπου αφήνονται οι 4 πιτσιρικάδες, μόνο με τα όργανά τους, και μακριά από μηχανήματα και computers να βγάλουν το κέφι τους προς τα έξω. Κάποια διάχυτα χιπ-χοπ περάσματα εύστοχα και μοντέρνα, κάποιες καλές κιθαριστικές εισαγωγές επίσης εύσχημες. Στα φωνητικά συνήθως πάνε όλοι μαζί, γιατί πάνω από όλα ειμαστε παρέα και θα φωνάξουμε όλοι. Τα σόλα είναι οξύτατα, τα ντραμς ανάλογα και εκρηηκτικά όπου πρέπει. Επιπλέον υπάρχει μια πρωτότυπη εισαγωγή με το Introduction to Destruction, μια απλή στοιχειωμένη απαγγελία. Υπάρχει όμως και ένα τέλος με το κομμάτι pain for pleasure, που νομίζεις ότι εκεί η πλάκα εκτοξεύεται, καθώς οι SUM 41 εδώ παίζουν power metal και το διασκεδάζουν. Αν μάλιστα δειτε και το αντίστοιχο βιντεοκλιπ, όπου το ερμηνέυουν στο προαύλιο από ένα σούπερ μάρκετ φορώντας περούκες στυλ Bon Jovi θα το αντιληφθείτε. Το cd έχει και χαρακτήρα enhanced, έτσι μπορείτε να δείτε 3 videάκια, όπου στο ένα παίζουν και οι γονείς τους νομίζω, και να βρείτε, όπως συμβαίνει, και ανάλογα links. Διάρκεια του δίσκου 32 περίπου λεπτά, οπότε δύσκολα θα βαρεθείτε. Το εσώφυλλο έχει επίσης όλους τους στίχους, που είναι νεανικοί, όχι παιδαριώδεις και αρκετά λυρικοί θα έλεγα για τέτοια σχήματα.
Κυριάκος Σκορδάς |