THE BLESSED HELLRIDE BLACK LABEL SOCIETY SPITFIRE 21/5/2003

Λίγο πολύ όσοι ασχολείστε σοβαρά με αυτήν την μουσική γνωρίζετε ότι κιθαρίστας του Ozzy τα τελευταία 16 χρόνια (με ένα μικρό διάλειμμα μεταξύ 1996-1999) είναι ο καταπληκτικός τόσο σε image όσο και σε σκηνική παρουσία αλλά και εκτελεστικά Zakk Wylde.

O Zakk από το 1998 και μετά διατηρεί τη solo μπάντα του τους BLACK LABEL SOCIETY με τους οποίους έχει ήδη κυκλοφορήσει 3 δίσκους. Ο Zakk βεβαίως είναι το απόλυτο αφεντικό στη μπάντα αφού παίζει κιθάρα και τραγουδάει συγχρόνως. Αισίως λοιπόν κυκλοφορεί τον τέταρτο δίσκο του στον οποίο δεν διαφοροποιείται πολύ από τους 3 προηγούμενους πωρωτικούς δίσκους του. Δηλαδή με λίγα λόγια ο Zakk για άλλη μια φορά επηρεάζεται όσον αφορά το φωνητικό μέρος από τον Phil Anselmo των Pantera κάτι που σημαίνει σκληρά φωνητικά χωρίς κορώνες και τσιρίδες.

Όσον αφορά το κιθαριστικό μέρος της υπόθεσης ο Zakk για άλλη μια φορά έχει την κιθάρα του κουρδισμένη χαμηλά με έντονες επιρροές τόσο από Pantera όσο και από τους μεγάλους Black Sabbath στον τομέα των riffs έναν τομέα στον οποίο ο Zakk είναι από τους καλύτερους κιθαρίστες. Μιλάμε για τεράστια υπερ-πωρωτικά riff που το μόνο που θες να κάνεις όταν τα ακούς είναι να αρχίσεις το headbanging..

Όχι πως στον τομέα των solos πηγαίνει πίσω αφού ο Zakk είναι σαν να περιμένει σε κάθε τραγούδι πότε θα φτάσει η στιγμή του solo για να ξεσαλώσει τελείως ,να δέσει κόμπο την Gibson Les Paul του. Ακούστε τραγούδια σαν το “Stoned and drunk”, το καταπληκτικό  “Doomsday Jesus”, ”Destruction Overdrive”, ”We live no more” και θα καταλάβετε πόσο μεγάλος κιθαρίστας είναι ο Zakk. Όχι πως τα υπόλοιπα κομμάτια πηγαίνουν πίσω. ”Funeral Bell”, ”Final Solution”, ”Blackened Waters”. Η κιθαριστική επίθεση που εξαπολύει ο Zakk για άλλη μια φορά δεν φαίνεται να έχει τέλος.

Να πούμε επίσης ότι στο κομμάτι “Stillborn” κάνει backing vocals και ο Ozzy αλλά ακόμα και αν δεν συμμετείχε ο Ozzy δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιος ο οποίος θα μπορούσε να πει άσχημα λόγια για τον συγκεκριμένο δίσκο.

Εν κατακλείδι o συγκεκριμένος δίσκος σίγουρα δεν έχει τη “βρωμιά” που είχε το έξοχο “Stronger than death” ούτε και “hits” (αν μπορεί κάποιος να τα πει έτσι) τύπου “Bleed for me” (από το “1919 Εternal”). Ο συγκεκριμένος δίσκος όμως είναι σίγουρα πιο ομοιογενής κατά τη γνώμη μου από τους άλλους 2 αφού μου άρεσαν περισσότερα κομμάτια και εκεί πιστεύω βρίσκεται το μεγάλο του ατού. Αν είστε οπαδός του Zakk τον έχετε σίγουρα ήδη αγοράσει εάν δεν τον ξέρετε επενδύστε για να κάνετε το κεφάλι σας σκόνη από το πολύ headbanging!

Θοδωρής Angus