BROKEN STATUES PERRY BLAKE Naive 17/12/2001

Τα πράγματα είναι συνήθως περίεργα με τις κυκλοφορίες live δίσκων. ’λλοτε κυκλοφορούν για να αποτυπώσουν μια σημαντική, ή όχι, βραδιά της περιοδείας ενός καλλιτέχνη και άλλοτε έχουν ταυτόχρονα το χαρακτήρα ενός best. Όπως και να έχει, όμως, τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, ενώ πολλοί τέτοιοι δίσκοι έχουν και τον χαρακτήρα της αρπαχτής. Για το λόγο αυτό, είμαι πάντοτε επιφυλακτικός όταν πρόκειται για δίσκο με ζωντανή ηχογράφηση.

Η αλήθεια είναι ότι είχα αυτούς τους προβληματισμούς και πριν ακούσω το δισκάκι του Perry Blake. Βέβαια, γνώριζα εξ αρχής ότι ο συμπαθής Ιρλανδός δεν είναι ένας καλλιτέχνης που θα βγάλει κάτι πρόχειρο στην αγορά. Αλλά πάντα υπάρχει ο φόβος, ακόμα και για καλλιτέχνες αυτού του επιπέδου. Το Broken Statues, όμως, επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο την αξία του νεαρού αυτού τραγουδοποιού, που από τότε που πρωτοακούστηκε το όνομά του μας έχει εντυπωσιάσει με τις συνθετικές του ικανότητες.

Το φετινό του άλμπουμ είναι ηχογραφημένο στις Βρυξέλλες και περιέχει έξι τραγούδια του Blake από τον πρώτο του δίσκο, δύο από το Still Life και ένα από το περσινό μίνι soundtrack Presque Rien. Επίσης, θα βρείτε και δυο ακυκλοφόρητα κομμάτια, το Blackbird και το I?m Still Waiting. Σίγουρα αυτή η κυκλοφορία δεν έχει τον χαρακτήρα της αρπαχτής. Τα τραγούδια που θα ακούσετε είναι όλα με διαφορετική ενορχήστρωση και ελαφρώς αλλαγμένα σε σχέση με τους δίσκους. Εδώ κυριαρχεί η συμφωνική ορχήστρα που συνοδεύει τον καλλιτέχνη, με αποτέλεσμα ο ήχος να είναι κλασικίζων, όχι όμως με την βαριά έννοια του όρου. Η ατμόσφαιρα είναι άκρως μελαγχολική και η φωνή του Blake ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στον ψίθυρο και στην δυνατή ερμηνεία.

Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Broken Statues έχει τον χαρακτήρα ενός best. Είναι, όμως, κάπως νωρίς για τον Blake να έχει τέτοιες επιθυμίες, να παρουσιάσει δηλαδή τα καλύτερα τραγούδια του, όταν είναι ελάχιστα γνωστός στον κόσμο, εκτός από την Γαλλία κυρίως. Αυτός όμως ο δίσκος είναι μια καλή ευκαιρία για να τον γνωρίσουν και οι Έλληνες μουσικόφιλοι, οι οποίοι φαίνεται να μην έχουν δείξει την πρέπουσα προσοχή σε αυτόν.

Έτσι, είτε είστε φανατικοί του Blake, είτε δεν έχετε ξανασχοληθεί μαζί του, το Broken Statues είναι ένας δίσκος που αξίζει να βρίσκεται στη συλλογή σας με τους φετινούς δίσκους. Εάν, όμως, δεν εμπιστεύεστε κι εσείς τις live κυκλοφορίες, τότε περιμένετε τον τρίτο προσωπικό δίσκο του Perry Blake, που θα κυκλοφορήσει μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2002.

Κώστας Παπασπυρόπουλος