Basic Instuctions EP Ikara Colt Hitch Hyke 31/5/2003

Για τον αγγλικό τύπο η βρεταννική απάντηση στους Strokes έχει το όνομα Ikara Colt. Δεν ξέρω αν είναι έτσι αλλά αυτή η νεοσύστατη μπάντα σίγουρα έχει πολλά να δώσει.

Είναι μαζί από το πανεπιστήμιο (τι πρωτότυπο για βρεταννική μπάντα!) και εμπνέονται το όνομά τους από μια «στημένη» κούρσα αλόγων. Μοίρασαν αρκετά demosχωρίς επιτυχία από το 99’ που είναι μαζί αλλά η γνωριμία τους με τον Steve Lamaq (Elastica) και η υποστήριξη του γνωστού παραγωγού ραδιοφώνου John Peel στάθηκαν καταλύτες για την κατοπινή τους πορεία. Παρουσιάζουν το πρώτο του single «Sink Venice» το 2001 με απρόσμενη επιτυχία. Ακολουθεί το single «Rudd» και τη χρονιά που μας πέρασε παρουσιάσαν το πρώτο ολοκληρωμένο τους αλμπουμ «ChatandBusiness» με το οποίο καθιερώθηκαν πλέον στις πρώτες θέσεις του ευρύτερου χώρου του IndieRock. Το 2003 ξαναχτυπούν με το «Basic Instructions EP».

Ένα cdσ υνέχεια της καταιγίδας dance-punkήχων και μονότονων «καυτών» φωνητικών από τους  Paul Resende  και Claire Ingramστο εκπληκτικό «Chat and Business». Από το αρχικό «brink it to me»  με τα κιθαριστικά πλούσια σε distorsion  riffsκαι τις heavyδιαθέσεις μέχρι το τελευταίο «mayb1 day»  στην ευχάριστα διεστραμμένη επανεκτέλεση του τα σχεδον 18 λεπτά αυτού του cdπερνούν με ταχύτητα και αφήνουν έντονο το αίσθημα της μουσικής δίψας (αν υπάρχει τέτοιο αίσθημα). Νιώθεις ότι η ακρόαση μόλλις άρχισε κι έχουν εξαντληθει και οι 5 επιλογές του cdplayer.

  Σε μεγάλο μέρος αυτής της μικρής δουλειάς οι Ikara Colt  πειραματίζονται έντονα με εκρηκτικά electrobeats τα οποία με εντυπωσιακά μινιμαλιστική διάθεση μπλέκουν στον πραγματικά πρωτότυπο ήχο τους. Εν ολίγης το «BasicInstuctionsEP» δείχνει λίγο «βιαστικό» αλλά με τη δεύτερη ακροάση εύκολα φωτογραφίζει τη διάθεση του γκρούπ για μια περιπετειώδη σχεδόν τυχοδιωκτική  αναζήτηση νέων δρόμων.

Στη μικρή τους μουσική καριέρα έχουν συμμετάσχει σε μεγάλα φεστιβαλς της Βρεταννίας (Glastonbury και Reading), έχουν παίξει πλάι σε ονόματα μεγαθήρεια του rockκαι έχουν συγκριθεί με μπάντες σα τους Wire και Sonic Youth. Καθόλου τυχαία κατά τη ταπεινή μου γνώμη.

 Να είμαστε καλοί

Χρήστος Αρβανιτίδης