Όπως σας είχαμε ενημερώσει την προηγούμενη εβδομάδα, την Κυριακή 1 Ιουνίου εμφανίστηκε στην Αθήνα το συγκρότημα Δαιμόνια Νύμφη. Αφορμή γι αυτή τη συναυλία υπήρξε η εκδήλωση που διοργάνωσε το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με γενική ονομασία Κυριακάτικα Πρωινά: Μουσικοκινητικά Δρώμενα Ως Μέσον Θεραπευτικής Αγωγής και έλαβε χώρα σε τέσσερις διαδοχικές Κυριακές.

Η τέταρτη θεματική ενότητα που διοργανώθηκε την 1^η Ιουνίου είχε ως γενικό τίτλο Μουσική και Ψυχοσωματική Αγωγή στην Αρχαία Ελλάδα. Λίγο μετά τις 11 το πρωί ξεκίνησε σχετική ομιλία από την Δρ. Ζώζη Δ. Παπαδοπούλου στο αμφιθέατρο Λεωνίδας Ζέρβας του ιδρύματος. Ο χώρος ήταν γεμάτος από κόσμο όλων των ηλικιών και, φαντάζομαι, όλων των μουσικών γούστων. Αμέσως μετά την ομιλία, περίπου στις 12 το μεσημέρι, ξεκίνησε η 50λεπτη συναυλία των Δαιμόνια Νύμφη.

Στη σκηνή ανέβηκαν τα τρία από τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος, ήτοι η Εύη Στεργίου, η Μαρία Στεργίου και ο Σίμος Ριζόπουλος. Με ντύσιμο που παρέπεμπε στην ενδυματολογία της Αρχαίας Ελλάδας (ειδικά αυτό των κοριτσιών) και με λίγο τρακ άρχισαν να ερμηνεύουν το πρώτο από τα δέκα κομμάτια που ήταν προγραμματισμένο να παίξουν. Η επιλογή των μουσικών κομματιών ήταν επηρεασμένη από το θέμα της εκδήλωσης και έτσι τα παιδιά έπαιξαν κυρίως μουσικά αποσπάσματα αρχαίων έργων. Από τις προσωπικές τους δουλειές υπήρχαν μόνο δύο κομμάτια και αυτά από την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους.

Φυσικά, ο χώρος δεν ήταν συναυλιακός ώστε να μην υπάρχουν κάποια προβλήματα στον ήχο. Άλλωστε, τα παιδιά δεν είχαν και ιδιαίτερο χρόνο για ένα καλό soundcheck. Όμως, αυτό δεν εμπόδισε τον κόσμο να ανταποκριθεί πολύ θετικά στην εμφάνιση των Δαιμόνια Νύμφη. Φανταστείτε πως, ενώ η είσοδος ήταν ελεύθερη και το γκρουπ άγνωστο για τους περισσότερους, υπήρξαν πολύ λίγες αποχωρήσεις. Είναι αλήθεια ότι αυτή η πολύ καλή συναυλία δεν έδινε τέτοια περιθώρια. Οπότε το ζεστό χειροκρότημα στο τέλος, επιβράβευσε και ικανοποίησε τα παιδιά.

Λόγω… τεχνικών προβλημάτων, ο Σπύρος Γιασαφάκης, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, δεν μπόρεσε να συμμετέχει στις πρόβες της προηγούμενης εβδομάδας και έτσι δεν έπαιξε μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, παρόλο που βρισκόταν στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Όταν όμως ανέβηκε μαζί τους στο τελευταίο κομμάτι, ο ήχος έγινε πιο πλούσιος και απέδειξε πόσο πιο όμορφα θα αποδοθούν οι μουσικές τους όταν βρεθούν όλοι μαζί στη σκηνή.

Το μόνο πρόβλημα που πρέπει να λύσει από εδώ και πέρα η Δαιμόνια Νύμφη είναι οι καθυστερήσεις ανάμεσα στα κομμάτια, εξαιτίας του γεγονότος πως τα όργανα πρέπει να κουρδίζονται συνέχεια, λόγω της μεγάλης ευαισθησίας τους. Είμαι σίγουρος πως στην επόμενη συναυλία θα έχει βρεθεί η λύση. Εύγε!

Κώστας Παπασπυρόπουλος