 |
|
|
|
UNDER A SAVAGE SKY
|
Δυστυχώς είχαμε ένα τρενάρισμα σχετικά με τις κυκλοφορίες αυτό το διάστημα και διαβάζετε review για άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει πάνω από ενάμιση μήνα ενώ όλοι θα προτιμούσαμε να μιλούσαμε για τις ολοκαίνουριες ή ακόμα και τις επερχόμενες κυκλοφορίες. Μην ανησυχείτε όμως, κι αυτές περιμένουν τη σειρά τους..(σ.σ. έλα ρε Λιανίδη… μας έχεις ξεσκίσει με τον Angus κάθε μέρα 1-2 metal θέματα έχουμε!)
Μετά από αυτόν τον επεξηγηματικό πρόλογο ας μπούμε στο θέμα των Guardians Of The Flame του Jack Starr ,τον οποίο νομίζω πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου γνωρίζει αλλά και συμπαθεί, επειδή ήταν ιδρυτικό μέλος των Virgin Steele και ήταν και ο κιθαρίστας τους μέχρι και το αριστούργημα “Guardians Of The Flame” πριν πάρει τη θέση του ο Edward Pursino. Μετά από αυτό κυκλοφόρησε άλμπουμ ως Burning Starr πλέον ενώ είχε και μια μικρή συνεργασία αν θυμάμαι καλά γύρω στο 97, έχοντας κυκλοφορήσει ξανά με τον David DeFeis ένα καταπληκτικό Demo, με τίτλο “The Sacred Demos”, το οποίο βρέθηκε στα χέρια λίγων, πριν ο DeFeis κυκλοφορήσει τα κομμάτια στο “The Book Of Burning” των Virgin Steele (με άλλους μουσικούς βέβαια).
To “Under A Savage Sky” για να είμαι ειλικρινής το περίμενα πολύ καλύτερο, αφού η πρώτη επαφή που είχα μαζί του ήταν από τον καιρό που είχα πάει στους Ostrogoth και είχα πάρει ένα promo compilation της Cult Metal Classics το οποίο είχε μέσα το πρώτο κομμάτι του δίσκου “The Flame That Never Dies”, που αποδείχθηκε να είναι και το καλύτερο τελικά. To άλμπουμ μοιάζει να είναι βγαλμένο από τα early eighties, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κατακριτέο όσον αφορά τη μουσική, όμως η παραγωγή είναι κάτω του μετρίου, αν και το άλμπουμ έγινε remastered από τον R.D. Liapakis.
Κατά τα άλλα, τα κομμάτια κινούνται στο κλασικό στυλ που έχουμε συνηθίσει τον Starr, χωρίς όμως να βρω κάτι που να με ενθουσιάσει στις υπόλοιπες συνθέσεις αν εξαιρέσω ίσως το “Masters Of Fate”. Τα σολο είναι μελωδικά και όμορφα ενώ και τα φωνητικά του Shmoulik Avigal θα τα γουστάρουν όλοι οι λάτρεις του παλιού καλού heavy metal.
Οι άρρωστοι eightάδες ρίχτε του ένα αυτί, οι υπόλοιποι.. ε δε νομίζω να σας είχε στο μυαλό του αγοραστικού κοινού ο Starr όταν έγραφε τον δίσκο.
Κώστας Λιανίδης |