Μπορεί στον παράδεισο να πηγαίνουν οι καλοί, στην κόλαση όμως πάνε όλοι και ειδικά οι ήρωες! Hell Is For Heroes είναι το όνομα του νέου βρετανικού συγκροτήματος που μπήκε στο μουσικό κόσμο με ηρωικό στυλ, παραβλέποντας τους πάντες και ειδικά τη μετριότητα- που συνήθως αγγίζει τις πρώτες δουλειές των συγκροτημάτων και αυτό φυσικά δεν είναι κακό-, βαδίζοντας γρήγορα και σταθερά προς την κορυφή. Oι Justin Scholosberg , Will Mcgonagle , Pelle Henricsson , Tom O’donoghue , Joe Birch , Eskil Lovstrom και James Findlay , είναι οι ήρωες που ήρθαν, σχεδόν από το πουθενά με το debut album τους The Neon Handshake , για να τα κάνουν όλα κόλαση!

Φλεγόμενες κιθάρες και γρήγοροι ρυθμοί, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του The Neon Handshake . Ο ήχος έχει μια ξεκάθαρη Αμερικάνικη χροιά, με nu-metal εμφάνιση και rock υπόβαθρο,αλλά λόγω της Βρετανικής καταγωγής του group, το αποτέλεσμα, ηχεί πάρα πολύ καλύτερα. Ο frontman του συγκροτήματος Justin Scholosberg, φαίνεται σαν να έχει πάρει την κατάσταση στα χέρια του! Η φωνή του είναι τόσο υπέροχη που προσαρμόζεται από πιο μελωδικά, χαλαρά φωνητικά, σε πολύ δυνατά και από εκεί σε τσιρίδες, χωρίς όμως να φτάνει σε υπερβολές και αυτό είναι το πλέον βασικό!

Οι στίχοι του The Neon Handshake , είναι αρκετά προσεγμένοι και πολύ καλοί εκφραστές της νεανικής σκέψης και ιδεολογίας του συγκροτήματος αλλά και των οπαδών του. Αρκετά είναι τα θέματα που θίγονται σε αυτούς και το γεγονός αυτό κινεί την περιέργεια για μια προσεκτική ανάγνωση του booklet.

Τα 12 περιλαμβανόμενα κομμάτια του δίσκου μπορούν να μπουν σε μια σειρά από τα πολύ καλά, έως τα απλώς καλά. Αυτό είναι ίσως και το μόνο αδύναμο σημείο του δίσκου, ότι σε κάποια κομμάτια υπάρχει η αίσθηση ότι επαναλαμβάνεται μια συνταγή. Επειδή αυτό γίνεται σε αρκετά μικρό βαθμό, δεν σε κάνει να μην προσέξεις τις πολύ καλές στιγμές του, οι οποίες είναι πραγματικά η πλειοψηφία! Πέρα από το Retreat που ήταν και το single αυτού του album, κομμάτια όπως το Out Of Sight, Night Vision και Few against many ξεχωρίζουν με αρκετή διαφορά από τα υπόλοιπα. Ως καλύτερη στιγμή του The Neon Handshake, θα ξεχωρίσω το μόνο πιο μελωδικό-αρχικά τουλάχιστο- κομμάτι, το Slow Song στο τέλος του οποίου γίνεται απλά χαμός!

Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά των Hell Is For Heroes , οι οποίοι παρουσιάζονται σε μεγάλο βαθμό ώριμοι και ολοκληρωμένοι κάτι που άλλα συγκροτήματα πετυχαίνουν μετά από πολλές δισκογραφικές προσπάθειες. Σίγουρα έχουν να δουλέψουν πάνω στη μουσική τους για πολλά ακόμη, αλλά τάραξαν τόσο πολύ τα νερά με την παρουσία τους, που δύσκολα από αυτό και μόνο το δίσκο θα τους ξεχάσουμε!

Αν το soundtack της κόλασης είναι τα τραγούδια των Hell Is For Heroes , εγώ δηλώνω από τώρα πως σταματάω τις όποιες καλές πράξεις-αν ποτέ έχω κάνει- και κλείνω από τώρα θέση!

Μαρία Τσιγγινάρη