 |
|
|
|
DIO
|
Ακόμη νωπές είναι οι αναμνήσεις όλων μας από το live του Ronnie James Dio και της μπάντας του στην Αθήνα, στις 30 του περασμένου μήνα. Ίσως και το άρθρο να ήταν ακόμη νωρίτερα στη διάθεση σας αλλά μια το προσωρινό μας κλείσιμο από τον ιντερνετικό μπαμπούλα, μια η καλοκαιρινή επιστροφή μου, στην γενέτειρα μου καθυστέρησαν λίγο τη φάση.
Κατέβηκα λοιπόν κι εγώ στην Αθήνα με την περιβόητη εκδρομή που διοργάνωσε το Steel Gallery με το Cult και μετά από 8 ώρες ταλαιπωρίας έφτασα στην Αθήνα, όπου μας βγήκε η Παναγία να βρούμε τον “πολυχώρο”. Μετά από τηλέφωνα, μηνύματα, συμβουλές από περαστικούς, χάρτες και λοιπά καταφέραμε να βρούμε τον “μυθικό” “πολυχώρο” ο οποίος δεν ήταν όπως ακριβώς τον περιμέναμε..
Η συναυλία η οποία είχε προγραμματιστεί να γίνει στο Ark το οποίο είναι κλειστός χώρος, μετά από τη μεγάλη ζήτηση εισιτηρίων μετατοπίστηκε λίγο πιο δίπλα, στο “Parking” του Ark, το οποίο ήταν φυσικά ανοιχτό και χωρούσε κανα διχιλιαροτριχίλιαρο παραπάνω κόσμο, εξ ου και τα 2000 επιπλέον εισιτήρια που κόπηκαν. Δεν μπαίνω στον κόπο να πω πως ήταν μακράν ο χειρότερος συναυλιακός χώρος που έχω πάει στη ζωή μου, και πως η μόνη χρήση αυτού του μέρους θα μπορούσε να είναι για βοσκή αιγοπροβάτων.
Από τις 9 και μετά ο κόσμος αυξήθηκε δραματικά και κατά τις δέκα παρα τέταρτο που βγήκε στη σκηνή το συγκρότημα, δεν υπήρχε ούτε σπιθαμή εδάφους άδεια. Ο Dio ξεκίνησε με το “Killing The Dragon”από το τελευταίο του άλμπουμ αλλά στη συνέχεια μας ευχαριστησε με το “Straight Through The Heart”από το “Holy Diver”. Αν και υπήρχε η πληροφόρηση πως το παίζει, κανείς δεν περίμενε τόσο νωρίς τουλάχιστον να ακούσει τον Ύμνο “Stargazer” των Rainbow και έτσι για όση ώρα διήρκεσε το κομμάτι η πλειοψηφία του κοινού έμεινε καθηλωμένη να παρακολουθεί τον μεγαλύτερο “κοντό” του Rock/Metal ο οποίος παρέδιδε μαθήματα frontmanοφροσύνης . Για τη συνέχεια είχαμε επιστροφή στο “Holy Diver” με το “Stand Up And Shout” και ακολούθησε ένα συντομο drum solo.
Οι Sabbath επιλογές όμωςδεν είχαν τελειώσει ακόμη και έτσι ακουστηκε και το “Mob Rules” απότο ομότιτλο άλμπουμ και φυσικά μου προξένησε εντύπωση το ότι ο κόσμος δεν γνώριζε τουςστίχους όπωςστα άλλα κομμάτια, γεγονός που αποδικνύει δυστυχώς πως μια μεγάλη πλειοψηφία του κοινού τηςΕλλάδας όταν ακούει Dio/Sabbath περιορίζεται μόνο στο “Heaven And Hell”. Που να παιζε και κανένα τραγούδι απ’το “Dehumanizer” δηλαδή..
Ακολούθησε μια σύντομη επιστροφή στο “Killing The Dragon” με το “Rock And Roll” πριν το φετίχ τηςοδήγησης “I Speed At Night”.Όσον αφορά τον ήχο, είμαι σε θέση να πω πως ήταν ικανοποιητικός, όπωςκαι η απόδοση τηςμπάντας χωρίς βέβαια να λείπουν κάποια πράγματα που με ενόχλησαν. Ακούστηκε κι ένα κομμάτι απότο “Magica” το οποίο ήταν το “Lord Of The Last Day” και η συνέχεια δόθηκε με το “Dream Evil”.Άλλο ένα solo section εξίσου σύντομο είχε σειρά, αυτή τη φορά με την κιθάρα, και προςτο τέλος βγήκαν και οι υπόλοιποι και τζάμαραν για λίγο.. Α! ξέχασα να αναφέρω τον υπερποζερά “δημόσιο υπάλληλο” πληκτρά ο οποίος έπαιζε καθ όλη τη διάρκεια τηςσυναυλίας τα λιγοστά σημεία του και μετά άφηνε τη θέση του για να πίνει μπύρες!
Τα τρία τελευταία κομμάτια που ακούστηκαν πριν κλείσει το κανονικό set ήταν τα “Evil Eyes”, “Holy Diver” και “Heaven And Hell”.Και αν μπορώ να πω πως η εκτέλεση του πρώτο μουάρεσε, στα άλλα δύο έχω κάποιες μικροενστάσεις αφού το μεν “Holy Diver” “ρημάχτηκε” στο θέμα του solo (καλά έχει και σολάρα το κομμάτι.. Α ρε Vivian..) , το δε “Heaven And Hell” “τραβήχτηκε” πολύ με ένα σωρό άσχετα σημεία.
Για το πρώτο encore είχαμε “Last In Line”, “Rainbow In The Dark”και φυσικά το “We Rock”.Εντάξει τι να λέμε τώρα… ενώ η μπάντα βγήκε άλλη μία φορά για δεύτερο encore με τα “Man On The Silver Mountain” και “Long Live Rock ‘n’ Roll”.
Το setlist ήταν ομολογουμένως καταπληκτικό και έτσι ελάχιστοι φύγαμε παραπονεμένοιαπόμια συναυλία ενόςανθρώπου που ακόμα και τώρα που πλησιάζει στη “δύση” τηςπολυετούς καριέρας του, εξακολουθεί να κάνει πολύ καλά αυτό που ξέρει τόσα χρόνια. Τέλικα άξιζε τον κόπο πουταξίδεψα σε μια μέρα Θεσσαλονίκη – Αθήνα μετ επιστροφής και θυσίασα άλλο ένα σημαντικό μάθημα στην εξεταστική; Σίγουρα ΝΑΙ!
Κώστας Λιανίδης |