ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β. 15/7/2003

Τετάρτη 2 Ιουλίου. Δεν πάνε λίγες μόνο ώρες από την επιστροφή μου από Αθήνα και τα παγωμένα τοπία των Sigur Ros. Στο μυαλό μου όμως υπάρχει και το όμορφο διήμερο που πέρασα στο Αγκίστρι, όπου έκανα τις μίνι διακοπές μου. Αντί όμως να έχω νεύρα που επέστρεψα στην καυτή Θεσσαλονίκη, είμαι χαρούμενος γιατί θα συνομιλήσω για πρώτη φορά με τον Κωνσταντίνο Β, ο οποίος βρίσκεται στην πόλη για μια συναυλία στον Μύλο, με αφορμή τα γενέθλια του γνωστού συναυλιακού χώρου!

Ο Κωνσταντίνος, συνεπής στο ραντεβού στις 9 το βράδυ Εγνατία με Αριστοτέλους, δέχεται μετά χαράς να πάμε στο bar Carlo Gesualdo, στο Μπιτ Παζάρ. Του λέω ότι εκεί η Άννα και τα άλλα παιδιά, βγάζουν τις καρέκλες αυτή την ώρα, οπότε θα υπάρχει αρκετή ησυχία για να τα πούμε. Έτσι, μετά από λίγη ώρα και αφού ο Θάνος μας βάζει τα αναψυκτικά μας, καθόμαστε να μιλήσουμε.

Του εξιστορώ, λοιπόν, ότι λίγες μέρες πριν μάθω ότι θα συνομιλήσω μαζί του, τον είχα φέρει στο μυαλό μου ακούγοντας το νέο άλμπουμ του Martin L. Gore από τους Depeche Mode. Στο άλμπουμ αυτό ο Gore διασκευάζει από Lou Reed μέχρι Nick Cave και σκεφτόμουνα πόσο καλύτερο θα το είχε κάνει αν το είχε αναλάβει. Έτσι, συνειρμικά και για αρχή, μου γεννήθηκε η εξής απορία:

Γενικά πώς αντιμετωπίζεις μια διασκευή; Αφιερώνεις πολύ καιρό πάνω της;

Γενικά, η διασκευή που θα κάνω μπορεί να βγει πολύ εύκολα. Να κάνω μια βόλτα, να τη σκεφτώ και αμέσως να καθίσω να τη γράψω. Παίζει ρόλο και πώς θα το ακούσω το κομμάτι, πώς θα γυρίσει μέσα στο μυαλό μου. Πάντως, το γεγονός είναι ότι δεν έχω κάνει και πολλές διασκευές…

Εδώ λίγο παραξενεύτηκα, αφού το άλμπουμ Transformations με τραγούδια του Χατζηδάκι βγαίνει σύντομα στα δισκοπωλεία.

Δεν θεωρώ ότι αυτό που κάνω με το υλικό του Χατζηδάκι είναι διασκευές! Είναι απλά μια άλλη ματιά σε αυτό. Είναι μια έρευνα που έχω κάνει πάνω σε αυτά τα τραγούδια. Τα παίρνω και τους δίνω μια πιο σύγχρονη μορφή. Μια μορφή ίσως που θα έπαιρναν αν έβγαιναν τώρα τα τραγούδια αυτά.

Αν και ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα, μου άρεσε η συγκεκριμένη απάντηση. Ήθελα να κλείσω το θέμα, όμως, των διασκευών και τον ρώτησα για το αν έχει γίνει διασκευή σε δικό του κομμάτι και πώς θα ήθελε να αντιμετωπιστεί…

Πραγματικά δεν γνωρίζω αν έχει γίνει διασκευή σε κάποιο τραγούδι μου. Αλλά δεν θα με πείραζε όποια μορφή και αν του έδινε κάποιος!

Σε τι σημείο βρίσκεται αυτή τη στιγμή, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Β;

Έχω ετοιμάσει το άλμπουμ Transformations με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, το οποίο κυκλοφορεί σε λίγο καιρό από τον Σείριο. Είναι η πρώτη φορά που δίνεται η δυνατότητα σε ένα συνθέτη να πάρει τα τραγούδια αυτά και να τα ξαναφτιάξει. Αυτό με τιμάει πολύ! Στη συνέχεια ετοιμάζω το νέο μου άλμπουμ που θα βγει προς τα τέλη της χρονιάς. Δεν θα είναι πολύ ηλεκτρονικό αυτή φορά. Θα έχει και ηλεκτρονικά στοιχεία, αλλά θα είναι πιο ακουστικό. Από Σεπτέμβριο θα κάνω και κάποιες συναυλίες, όχι άλλες όμως μέσα στο καλοκαίρι.

Σε αυτό το σημείο έκανα στον Κωνσταντίνο μια περίεργη, νομίζω, ερώτηση! Ή τουλάχιστον, έτσι φάνηκε στον ίδιο… Έχω παρατηρήσει ότι όποτε βγάζει ο Κωνσταντίνος Β κάποιον δίσκο, την ίδια περίοδο βγάζει και ο Μιχάλης Δ. Όταν βγήκε η συνεργασία του Μιχάλη με την Τσανακλίδου, έβγαζε και ο ίδιος τον δίσκο με τη Γαλάνη. Οπότε, η ερώτηση κατέληγε ως εξής:

Υπάρχει κάποιος άτυπος ανταγωνισμός μεταξύ σας, ή κάποια ευγενής άμιλλα;

Ειλικρινά δεν το έχω παρατηρήσει αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω τι να σου πω… Με τον Μιχάλη δεν μιλάμε πια…

Πάμε σε γρήγορα σε άλλο θέμα! Πιστεύεις ότι οι Στέρεο Νόβα και εσύ προσωπικά έχετε συμβάλλει στη δημιουργία μιας ηλεκτρονικής ποπ κουλτούρας στην Ελλάδα; Βλέπεις να υπάρχουν άλλα γκρουπ αυτή τη στιγμή που να βγάζουν καλή ηλεκτρονική μουσική στη χώρα μας;

Ναι έχω την εντύπωση ότι έχουμε συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας ηλεκτρονικής σκηνής στην Ελλάδα. Απλά πιστεύω ότι αυτή έχει πάρει κυρίως την κατεύθυνση της χορευτικής μουσικής. Δηλαδή βγαίνουν δίσκοι που δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο βάθος, απλά στοχεύουν στο να είναι χορευτικοί.

Ναι, όντως, νομίζω πως πρέπει να τα διαχωρίσουμε αυτά. Ηλεκτρονική μουσική δεν σημαίνει ταυτόχρονα και χορευτική μουσική! Γενικά, τώρα πώς βλέπεις την κατάσταση για ένα γκρουπ που θέλει να μπει στη δισκογραφία σε σχέση με την περίοδο που ξεκίνησες εσύ;

Τα πράγματα είναι πιο εύκολα τώρα. Είναι πολύ πιο εύκολο να φτιάξεις την παραγωγή σου, να ετοιμάσεις 1000 αντίτυπα και να τα πας σε μια εταιρία να τα κυκλοφορήσει. Δηλαδή, αυτή ουσιαστικά να αναλάβει μόνο τη διανομή του δίσκου.

Σε αυτό το σημείο μιλήσαμε περί εταιριών και πειρατείας. Ο Κωνσταντίνος εξέφρασε την άποψη πως ευθύνονται κατά πολλοίς οι εταιρίες για την πειρατεία, με τα υποπροϊόντα που κυκλοφορούν. Θεωρεί πως το 90% της ελληνικής δισκογραφίας είναι για τα σκουπίδια και πιστεύει ότι ο κόσμος αρχίζει και το καταλαβαίνει αυτό το πράγμα και σύντομα θα αλλάξει η κατάσταση. Μου διηγήθηκε και μια ωραία ιστορία…

Πριν λίγο καιρό έπινα καφέ στην Αθήνα με κάτι φίλους και ήρθε ένας έγχρωμος που πουλούσε cd και μου έδειξε και το δικό μου! Γέλασα, το αγόρασα και το δώρισα σε έναν φίλο μου!

Αλήθεια, ποιοι είναι οι ακροατές σου αυτή τη στιγμή; Νέοι που σε γνωρίζουν τώρα, ή οι άνθρωποι που άκουγαν Στέρεο Νόβα;

Υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που έρχονται στις συναυλίες μου και είναι ακροατές του Κωνσταντίνου Β. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που με ακολουθούν από τους Στέρεο Νόβα. Πιστεύω ότι έχω πολύ ωραίους ακροατές! Είμαι περήφανος γι αυτούς. Μιλάω με πολλούς μετά από κάθε συναυλία και χαίρομαι γιατί είναι ωραίοι άνθρωποι!

Πάντως έχω την εντύπωση ότι όταν ξεκινούσες με τους Στέρεο Νόβα σας άκουγαν και οι άνθρωποι που άκουγαν και Τρύπες, Μωρά Στη Φωτιά, Εκτός Ελέγχου. Τώρα, αυτοί που ακούνε τα νέα ροκ συγκροτήματα, όπως Γκέτο, Κάθοδο Των Μυρίων δεν ακούνε Κωνσταντίνο Β.

Μας θεωρούσαν ροκ μπάντα τότε! Συμφωνώ πάντως, ότι έχει γίνει διαχωρισμός των ακροατών. Όντως τώρα έχουμε διαφορετικούς ανθρώπους που μας ακούνε.

Στο τέλος, και αφού το bar Carlo Gesualdo άρχισε να γεμίζει με κόσμο, οπότε έπρεπε να επισπεύσουμε τη συζήτησή μας, μιλήσαμε για το αν συνεχίζει να κάνει DJ set και αν του αρέσει να ασχολείται με αυτή τη δουλειά. Ο Κωνσταντίνος μου διευκρίνισε ότι κάνει λίγα DJ set, γιατί συνήθως αυτοί που του ζητάνε να παίξει απαιτούν κάτι πιο χορευτικό από αυτόν. Όποτε όμως του δίνεται η ευκαιρία του αρέσει να παίζει ένα πιο εγκεφαλικό σετ, από ό,τι συνηθίζεται.

Το bar γέμισε… Η συνέντευξη τελείωσε…

Κώστας Παπασπυρόπουλος