THE DECLINE OF BRITISH SEA POWER BRITISH SEA POWER Rough Trade / Hitch Hyke 17/7/2003

“ We ourselves may be loved only for a brief time…even so, that will suffice…There is a land for the living and there is a land for the dead…” Αυτά αναγράφονται στο λιτό και πολύ όμορφο εξώφυλλο των British Sea Power . Λόγια κάπως ποιητικά, που υποτίθεται ότι σε προετοιμάζουν κάπως για το περιεχόμενο του δίσκου. Η προετοιμασία όμως προώθησης αυτού του debut album των British Sea Power είχε αρχίσει από το 2001 όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα δύο από τα τρία singles αυτού του δίσκου, το Remember Me και το Fear Of Drowning , ενώ το 2002 κυκλοφόρησε το Spirit Of St.Louis .

Λίγο πριν αρχίσει να παίζει το cd, έχεις την αίσθηση μιας τρομερής ανακάλυψης, κάτι σαν τον Κολόμβο, αφού η ετικέτα του “next big thing “ δεν άργησε να χαρακτηρίσει τους British Sea Power ! Όταν αρχίσει να παίζει το cd, ο πιο πιθανός ειρμός των σκέψεών σου είναι κάπως έτσι… Η πρώτη σκέψη είναι ότι ίσως έβαλες λάθος δισκάκι! Αφού συνειδητοποιήσεις ότι είναι το σωστό δικαίως αναρωτιέσαι : “next big thing” αυτό; (!)

To πρώτο track είναι 39’’ ενός α με κάπως εκκλησιαστικό τόνο, που κακά τα ψέματα σε ηρεμεί αρκετά! Μετά όμως…συνεχίζει κανονικά υποτίθεται ο δίσκος! Apologies To Insect Life το επόμενο κομμάτι, ένα συνοθύλλευμα κιθαριστικής βαβούρας, με περίεργα διακεκομμένα φωνητικά, που σε κάνει σαν νιώθεις σαν να παίζουν δυο διαβολάκια πινκ πονκ μέσα στο κεφάλι σου! Αυτή είναι και η πιο δύσκολη στιγμή στο album! Η λάθος κίνηση είναι να πατήσεις το stop, ενώ η πιο σωστή είναι να πατήσεις απλά frw, αλλά πάλι μην περιμένεις γρήγορα αποτελέσματα! Ούτε το Favours In The Beetroot Fields ούτε το Something Wicked πρόκειται να σε ενθουσιάσουν, αν και είναι πιο υποφερτά συγκριτικά με το δεύτερο.

Η συνέχεια όμως των κομματιών ακούγεται σαν όαση! Ο ήχος της θάλασσας στο Fear Of Drowning , το πιο αρμονικό δέσιμο φωνής και μουσικής, σε συνδυασμό με την καλύτερη ερμηνεία σε κάνουν να αρχίσεις να τρέφεις σταδιακά ιδιαίτερη συμπάθια γι’ αυτό το δίσκο. Για πρώτη φορά τα παραμορφωμένα κιθαριστικά ξεσπάσματα δεν ακούγονται δυσάρεστα και ένα μετά το άλλο τα κομμάτια γίνονται όλο και πιο καλά.

Οι British Sea Power αυτό που κατάφεραν σίγουρα να κάνουν -πέρα από το να ταράξουν τα νερά- ήταν ν’ αποστασιοποιηθούν σε αρκετά μεγάλο βαθμό από τον τυπικό Βρετανικό ήχο (brit rock) και να υιοθετήσουν ένα πιο δυνατό rock χαρακτήρα.

Μετά από αρκετές ακροάσεις αυτού του album, ήρθε η ώρα να επανατοποθετηθείστη δισκοθήκη μου! Κοίταξα για λίγο δίσκους από νέα Βρετανικά συγκροτήματα. Έχοντας ως άξονα αναφοράς τους Music ,τους Clearlake , τους Cresent ή πιο πρόσφατα τους Hell Is For Heroes σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να θεωρήσω τους British Sea Power ως “next big thing“, αλλά πάλι δεν μπορώ να μην πω ότι στο τέλος (επιτέλους) αφήνουν μια πολύ γλυκιά γεύση.

Μαρία Τσιγγινάρη