 |
|
|
|
THE ALL AMERICAN REJECTS
|
Ταχύτητα, κέφι μιας παρέας αποτυπωμένη σε ένα ευχάριστο cd. Το μπέρδεμα της ποπ με το punk, σε λυρικές νότες εκεί στο χώρο που κάποιοι φρόντισαν να ονοματίσουν ως emo, αποτελεί το υπόστρωμα για να εναποθέσουμε τη μουσική των THE ALL AMERICAN REJECTS.
Αναδύεται τρομερά χαρούμενη μουσική, που χωρίς να έχει την υπερβολή του χαβαλέ των blink-182, είναι απόλυτα διασκεδαστική. Κομμάτια σαν τα υπέροχα όντως swing swing, my parer heart, one mo re sad song είναι οι παρορμητικοί συνοδοί που θα ανοίξουν τα παράθυρα στο αμάξι σας, λίγο αφού ξεφύγετε από το μποτιλιάρισμα και βάλετε την 5η στην εθνική.
Η Οκλαχόμα των ΗΠΑ εφορμά για ένα υπέροχο 45λεπτο. Κυρίαρχο νούμερο το 11 σε αυτές τις ομάδες τραγουδιών. Ρυθμός, καλά φωνητικά, συχνά σε διφωνίες στο ρεφρέν, χωρίς πολλά λα-λα-λά, κιθάρες που θερίζουν, κοφτά σόλα. Πέρα από την ταχύτητα κομμάτια που ανασαίνουν όπως το why worry προσδίδουν έξτρα φινέτσα στο νεανικό αυτό συγκρότημα.
Εύκολα ρεφρέν Leave me once, Leave me twice
Kiss good-bye that will suffice
When you go away
Don’t look back
Leave me once and i’ll be fine
Leave me twice i’ll make you mine
Just one more chance to make it once again χαράζονται στον νου, όσο παιδικά και αν είναι.
Αυτή η συνταγή που τόσο διαδεδομένη είναι στην Αμερική ώστε η πιτσιρικαρία να την παίζει στα δάκτυλα βγάζει πανέμορφα τραγούδια, που μέσα από την απλοϊκότητά τους αφήνει όμορφα συναισθήματα. Η μελωδία και το νεύρο συνυπάρχουν συνθέτοντας ένα ιδανικό καλοκαιρινό πλέγμα. Ξεσηκωμός, λίγο χορός, μια αέρινη φιγούρα για να γεμίσεις το ποτήρι σου, ένταση με καμπανούλες στο happy endings πετούν στην άκρη τις απαιτήσεις της ποιότητας. Εδώ το σύνθημα είναι have fan
Το γεγονός ότι πρόκειται για ντεμπούτο χαιρετίζεται με ενθουσιασμό, όσο και αν τέτοια groups βγαίνουν με το κιλό, αυτοί έχουν και μερικά καντάρια παρά πάνω για να σαρώσουν σύντομα.
Τους πήρε χαμπάρι η dreamworks και λογικά η δημοσιότητα είναι ακόμη περισσότερο εξασφαλισμένη.Και όπως συνήθως συμβαίνει υπάρχει κι ένα τραγούδι πιο ξεχωριστό, με περίεργη εισαγωγή, στο ύφος των U2 (!), για να ανάψει με κιθάρες όπως έκαναν οι επίσης Δουβλινέζοι driven.
Όχι μόνο για φανς αλλά για όλους. Ποτέ δεν έβλαψε κανέναν η ροκ που έχει σκοπό αλλά και την ικανότητα για να σε διασκεδάσει.
Κάθε μέρα, λόγω δουλειάς σερφάρω μεν πολύ, αλλά κάνω και περίπου 200 χιλιόμετρα στην εθνική. Κάνα δυο χιλιάδες χιλιόμετρα έκανα πρόσφατα παρέα με τη μουσική των THE ALL AMERICAN REJECTS, πράγμα που δεν με έβλαψε καθόλου
Κυριάκος Σκορδάς |
Foreign Office
