DOUBLE FIGURE PLAID Warp 27/2/2002

Από ότι φαίνεται, ο Ed και ο Andy περνάνε την δημιουργικότερη περίοδό τους. Απόδειξη γι? αυτό; Το Double Figure φυσικά, η τελευταία τους δουλειά υπό το όνομα Plaid, όπως πάντα. Ένας δίσκος που αν και το μουσικό του περιεχόμενο είναι κατασκευασμένος με ψυχρά ηλεκτρονικά μηχανήματα, βγάζει μια υπέροχη ηλεκτρονική ζεστασιά.

Ίσως ένα από τα πράγματα που κάνει το Double Figure τόσο ξεχωριστό είναι το γεγονός ότι έχει μέσα του τόσα διαφορετικά είδη μουσικής, χωρίς όμως να κινδυνεύει στο ελάχιστο να χαρακτηριστεί ανομοιογενές. Το Eyen ανοίγει το δίσκο με μια νοσταλγική κιθαριστική μελωδία που γρήγορα περικυκλώνεται από drum machines και σύνθια και μας εισάγει με τον πιο όμορφο τρόπο στο ηχοδρόμιο των Plaid. Το Squance που ακολουθεί κινείται σε πιο electro μονοπάτια και ανεβάζει το ρυθμό και την διάθεση, ενώ το οι αμπιεντικές ατμόσφαιρες του Zamami θυμίζουν απόκοσμο διαστημικό ταξίδι. Ο διαλλειπτικός ρυθμός και οι αταξινόμητες μελωδίες του Silversum μας αλλάζουν κατεύθυνση για άλλη μια φορά, το χαλαρό drum?n?bass του Οοh Be Do συγκρατεί τις ευκίνητες μελωδίες των 808 και επανερχόμαστε σε ταξιδιάρικους ρυθμούς με το αργόσυρτο Light Rain.

Οι μελωδίες παραμένουν παγιδευμένες μέσα στις υπέροχες κλίμακες του New Family και ο ρυθμός αρχίζει να ξαναβρίσκει τη φόρμα του για να κορυφωθεί στο Zala. Γρήγορο drum?n?bass πάνω σε παιχνιδιάρικα μπλιπς με το μπάσο να χώνεται ύπουλα, ενώ τα διάφορα μέρη μπαίνουν και αναπτύσσονται με αυστηρά γραμμική εξέλιξη. Το Twin Home από την άλλη κινείται σε πιο δύσβατα μονοπάτια καθώς οι ήχοι του μπλέκονται με τα ρυθμικά του μέρη και το τοπίο καθαρίζει με τους θυελώδεις ήχους και το στακάτο ρυθμό του Sincetta.

Με το Porn Coconut Co επανερχόμαστε στα electroρυθμικά μέρη, με γνήσιους ήχους συνθετητών να ντύνουν τις όμορφες μελωδίες του. Τα πνευστά εισβάλλουν στο Ti Bom και τα sampler κόβουν και ράβουν τους ρυθμούς του στα πρότυπα της σύγχρονής τζαζ. Και η αυλαία πέφτει με τον αργό sexy ρυθμό του Manyme, με την πολύτιμη φωνητική συμβολή της Mara Carlyle. Ένα κομμάτι που θα μπορούσε να παίζεται σε κάποιο μελλοντικό piano bar, αρκεί να υπάρχει και εκεί κάποιος για να πολλαπλασιάσει το φωνητικό σήμα με τις διάφορες γεννήτριες ήχων.

Αυτά και άλλα πολλά θα βρείτε μέσα στο μαγευτικό Double Figure των Plaid, έναν από τους δίσκους που δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί μελωδικότατος, έστω και αν είναι ηλεκτρονικός. Έχοντας πια χτίσει απόλυτα τον προσωπικό τους ήχο, οι Plaid ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη ηλεκτρονική συνταγή και ακολουθούν τον δικό τους ξεχωριστό δρόμο. Και το σίγουρο είναι ότι το Double Figure θα μείνει για αρκετό καιρό μέσα στα μυαλά μας.

Γιώργος Γoργογέτας