FAILER KATHLEEN EDWARDS Zoe Records 30/7/2003

Καναδάς = Οι ιδανικές ΗΠΑ; Από τη μέχρι τώρα ενασχόλησή μου με τα καλλιτεχνικά δρώμενα των δύο αυτών χωρών, αλλά και από όσο μπορώ να καταλάβω μέσα από ειδήσεις και σχόλια εφημερίδων που τις αφορούν, καταλήγω σε αυτό το γενικευμένο και αυθαίρετο συμπέρασμα. Ειδικά, αν λάβω υπόψη μου ότι και φυσιογνωμικά δεν διαφέρουν πολύ σαν λαοί, ιδιαίτερα η νότια πλευρά του μεν και η βόρεια πλευρά των δε!

Ένας Καναδάς που μοιάζει να έχει… ξεράσει όλη τη σαπίλα που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ο πολιτισμός των ΗΠΑ, η δημοκρατία τους και οι περισσότεροι τομείς της δημόσιας ζωής τους. Ένα παράδειγμα της αυθαίρετης αυτής αλήθειας δίνει και ο Michael Moore στο Bowling For Columbine. Ο Καναδάς μοιάζει να έχει φιλτράρει όλα τα στοιχεία που πήρε από τις ΗΠΑ και να έχει κρατήσει μόνο αυτά που του ανοίγουν το δρόμο προς την ευημερία. Έχει κανείς ακούσει λόγια εναντίον της δημόσιας ζωής των Καναδών; Εναντιώσεις στη δημοκρατία τους; Ή, για να έρθουμε και στο θέμα μας, έχετε ακούσει πολλές φορές κακό δίσκο που να προέρχεται από αυτή τη χώρα;

Αφορμή για όλες αυτές τις σκέψεις μου έδωσε μια ατάκα στο allmusic.com για την Kathleen Edwards. Πάνω κάτω έλεγε ότι η Kathleen όταν τελείωσε το σχολείο στις ΗΠΑ επέστρεψε στη γενέτειρά της την Ottawa, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο την ποπ υποκουλτούρα των βόρειων ΗΠΑ. Έτσι, ήρθε σε επαφή με τους δίσκους του αδερφού της, που περιείχαν Bob Dylan, Neil Young, Tom Petty και άλλα καλούδια, και απέκτησε όλες αυτές τις επιρροές που ακούμε στον πρώτο της καταπληκτικό δίσκο Failer.

Το Failer το ακούω εδώ και τρεις μήνες περίπου και εκτιμώ ότι είναι μέσα στους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Ένα folk rock διαμάντι, ένας δίσκος στον ευρύτερο χώρο της alternative country που μοιάζει σαν να βγήκε από τον πιο έμπειρο μουσικό της συγκεκριμένης σκηνής. Όμως, η γλυκιά Kathleen είναι μόλις 24 χρονών και παίζει και γράφει μουσική σαν να βρίσκεται χρόνια στο χώρο. Φαίνεται ότι έχει κάνει σπουδή πάνω στους δίσκους που αγάπησε. Και φαίνεται να είναι άξια να πάρει τον τίτλο της νέας Lucinda Williams! Εξάλλου νομίζω ότι το Failer είναι κατά πολύ ανώτερο του φετινού άλμπουμ της Lucinda.

Δεν ξέρω βέβαια πόσοι μουσικόφιλοι μπορούν να συγκινηθούν στη χώρα μας από έναν folk rock δίσκο. Δύσκολα θα αγγίξει τα indie ακροατήρια, όμως θα μπορούσε εύκολα να αγαπηθεί από τους 30 something ακροατές. Η φίλη μου η Ελίνα πάντως όταν άκουσε το Failer μου είπε ότι τέτοιοι δίσκοι μπορούν να αποτελέσουν τη lounge των ροκάδων. Γαμώτο, γιατί εγώ δεν σκέφτομαι τόσο ωραίες ατάκες;

Κώστας Παπασπυρόπουλος