THE WAY I FEEL TODAY SIX BY SEVEN MANTRA RECORDINGS 27/3/2002

SIX BY SEVEN αλλά εγώ μέχρι και 10 στα 10 τους δίνω. Η παρέα από το δασώδες Nottingham τα δίνει όλα στον υπέροχο νέο του δίσκο με τίτλο THE WAY I FEEL TODAY. Και μάλλον σήμερα αισθάνεται πανέμορφα.

Στον 1ο τους δίσκο μας άφησαν άφωνους, πέρασαν τότε και από τη χώρα μας, στον 2ο μας κατέπληξαν ειδικά με τον ten places to die (το οποίο παρεπιπτόντως καλό είναι να το κτυπήσετε ως single, και για τη διασκευή Bowie), και τώρα με τον 3ο τους δίσκο έρχονται με τον αέρα μιας μπάντας που γνωρίζει ότι έχει πολλούς φίλους και πως μπορεί να κάνει ακόμη περισσότερους.

Από τις πιο καλές βρετανικές προτάσεις (μαζί με lοstprophets, my vitriol, etc). Τα μόλις 40 λεπτά του άλμπουμ χωρίζονται σε 11 κομμάτια που διακρίνονται για το νεύρο τους και την αμεσότητά τους. Αρκετά σκληρά σημεία, απόλυτα προσαρμοσμένα στον ήχο των SIX BY SEVEN. Τα φωνητικά είναι κλασικά εγγλέζικα, μελωδικά, με βάθος στην ερμηνεία, που αρέσκονται να είναι σε παρήχηση με τα ακόρντα των κιθάρων και με τα keyboards.

Το ξεκίνημα με το so close είναι ιδανικό, με το πιανάκι (πέστο και όργανο) και την υποβόσκουσα ρυθμική επίθεση πίσω από την μελαγχολική απαγγελία. Οπερ και εγένετο μετά από ένα λεπτό. Νομίζω ότι το μυστικό τους είναι η τέλεια εναρμόνιση του μπάσου με τον ρυθμό, τα riffs και τις εναλλαγές των φωνητικών. Σε πολλά κομμάτια το μπάσο είναι οδηγός (γεγονός που έκανε ξεχωριστά παλαιότερα αγαπημένα τραγούδια από Inspiral Carpets, Jesus and Mary chain, Placebo, και στιγμές από τη μουσική των Puressence).

To πολύ γνωστό σινγκλάκι Ι.Ο.U Love είναι άμεσα ενταγμένο στη θέση που φυλάμε τα τραγούδια που αγαπάμε, καθώς άλλωστε βασίζεται στο under the milky way των Church (αν και δεν το αναφέρουν στο εσώφυλλο και με ενόχλησε λίγο αυτό). Ως Δυναμίτες σε κλασικές σκληροτράχηλες πάνκ κιθαριστικές φόρμες εξελίσσονται κομμάτια σαν τα flypaper for freaks, speed is in speed is out και το Karen O. Μια τριάδα τραγουδιών μαζεμένα στα μισά σχεδόν του δίσκου, που αποτελούν μια σπουδαία ραχοκοκαλιά ενός σπουδαίου άλμπουμ. Ειδικά το Karen O, είναι σαν να βάζεις στο σπίτι το cd player στο τέρμα και ο διπλανός να σου βροντάει την πόρτα, τόσο ρυθμικά και δυνατά που νομίζεις ότι είναι νέα ενορχήστρωση του κομματιού.

Το Bad man έχει κάποια πιο βρώμικα στοιχεία (όπως παλιά οι Wildhearts), ενώ και οι αρουραίοι που μπήκαν στην καφετέρια (Cafeteria Rats), χορεύουν στον ρυθμό μαζί με γάτες και θαμώνες σε ήχους από μεταγενέστερο Iggy Pop έως Unida και άλλους stoner υπερήχους. Μια μπαλάντα, το all my new best friends, είναι ανεκτή για να πούμε ότι τα παιδιά είναι ρομαντικά.

Και μετά άλλη μια τριάδα τραγουδιών, american beer, anyway και το ομώνυμο the way I feel today, και αυτά μαζεμένα, συνθέτουν μια ενότητα πιο χαοτικών τραγουδιών, με εναλλαγές, με fuzzy και πλήκρα, με πιο indie διάθεση αλλά και πιο σκοτεινή και κλειστοφοβική. Πιθανόν για πολλούς αυτή να είναι η απόλυτη τριάδα που προτιμούν για να αγαπάνε τους Six by Seven. Δύσκολο να επιλέξεις, και αυτή ίσως είναι η μαγεία αυτού του δίσκου, ότι αρπάζουνε τόσες πολλές μουσικές τάσεις, και φτιάχνουν κάτι που είναι απόλυτα δικό τους. Και ειλικρινά πιστεύω ότι οι Six by Seven συντηρούν και ανατροφοδοτούν μια ολόκληρη σκηνή με το παίξιμό τους. Και ακούγοντας τον Nump των Archive, που είναι ως τώρα το πιο εντυπωσιακό πιασάρικο κομμάτι του 2002, στέκομαι και διαπιστώνω αρκετά στοιχεία της μουσικής των Six by Seven μέσα του!

The way I feel today, μα σίγουρα απίθανα, γιατί χρειαζόμαστε πάντα τέτοια albums, ώστε πέρα από το να ψάχνουμε νέα ονόματα, νέες τάσεις, κλπ, θέλω έναν δίσκο να τσιτώσω την ένταση και να τρέξω στην εθνική και να υπογράψω χαμογελαστός την κλήση των 157 ΕΥΡΩ που θα μου κόψει ο καιροφυλακτών τροχονόμος. Αλλά εγώ 6 στα 7 (six by seven) θα περνώ απαρατήρητος, ευχόμενος να μην πάρω κανέναν στο λαιμό μου.

Κυριάκος Σκορδάς