|
|
|
|
SHINE
|
Ο Daniel Lanois είναι περισσότερο γνωστός για την καριέρα του ως παραγωγός, παρά ως τραγουδοποιός. Ειδικά, μνημειώδεις έχουν μείνει οι παραγωγές του μαζί με τον Brian Eno σε δίσκους των U2. Παρόλα αυτά, έχει και σόλο μουσική πορεία, που μέχρι στιγμής έχει διάρκεια15 χρόνια περίπου και μόλις τέσσερις δίσκους! Με τέταρτο το φετινό Shine.
Το Shine είναι από εκείνους τους δίσκους που ξέρεις ότι είναι πολύ καλοί, αλλά βαριέσαι να τους ακούσεις! Δεν σας έχει συμβεί να ακούσετε έναν δίσκο και να σας αρέσει, αλλά μετά από λίγες ακροάσεις να μην θέλετε να τον ξαναβάλετε στο cd player; Βέβαια, κάποιος μπορεί να πει ότι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, σημαίνει πως ο δίσκος δεν είναι και τόσο καλός. Θα διαφωνήσω, όμως…
Το Shine έχει όλα τα καλά που μπορεί να έχει ένας δίσκος. Όμορφα τραγούδια (πάνω απ’ όλα), ωραίες ενορχηστρώσεις, καλή παραγωγή, μεγάλες συμμετοχές (Bono, Emmylou Harris) και βγάζει ένα όμορφο feeling. Έχει, όμως, ένα μεγάλο μειονέκτημα: τους υπερβολικά αργούς ρυθμούς! Ένα μειονέκτημα, που μέσα στο κατακαλόκαιρο που κυκλοφόρησε ο δίσκος, γίνεται ακόμα πιο έντονο. Το Shine είναι ένας σχετικά βαρύς δίσκος, που γίνεται πολύ βαρύτερος στις χαλαρές μέρες και νύχτες του ελληνικού καλοκαιριού.
Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν στις δεκατρείς συνθέσεις του Daniel Lanois. Άλλοτε σε blues, άλλοτε σε country και folk ρυθμούς, και καμιά φορά σε πιο dub ήχους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Σχεδόν αποκοιμιστικό! Με εξαίρεση το Power Of One που ανεβάζει λίγο τα vibes! O Lanois σχεδόν ψιθυρίζει, οι μπακέτες… γλύφουν τα drums, οι κιθάρες είναι έντονα χαλαρές και ο δίσκος παραπάνω από ήρεμος!
Δεν αντιλέγω, εμένα συνήθως μου αρέσουν όλα αυτά! Σε κανονικές συνθήκες θα σας μιλούσα για έναν εξαιρετικό δίσκο που θα έπρεπε να μπει οπωσδήποτε στη δισκοθήκη σας. Εξάλλου, το I Love You με την Emmylou Harris, το Falling At Your Feet με τον Bono και ιδιαίτερα τα Sometimes και Fire είναι από τα όμορφα φετινά τραγούδια. Ίσως, όμως τότε θα έπρεπε να γράψω για τον δίσκο τον Νοέμβριο! Όταν και θα τον ξανακούσω…
Κώστας Παπασπυρόπουλος |