SLOW DAYS WITH NINA THE WALKABOUTS ShingleStreet Records 22/8/2003

Walkabouts οι απίστευτοι! Συνεχίζουν εδώ και είκοσι χρόνια να ηχογραφούν ασταμάτητα, ειδικά την τελευταία δεκαετία. Οτιδήποτε: δίσκους τους, side project και πολλά άλλα (μέχρι και άλμπουμ με άλλο όνομα, βλέπε i). Τώρα, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μέσω της Shingle Street Records ένα ep αφιερωμένο στη Nina Simone.

Γεγονός είναι ότι ένα τέτοιο ep είναι πολύ επίκαιρο μιας που η Nina Simone πρόσφατα (τον Απρίλιο) αποδήμησε εις Κύριον. Όμως οι Walkabouts είχαν μπει στο studio από τον Νοέμβριο του 2002 ως τον Μάρτιο του 2003, οπότε δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς ότι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός!

Αντιθέτως, μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς για το τελικό αποτέλεσμα. Οι Walkabouts (που εδώ είναι μόνο ο Chris Eckman, η Carla Torgerson και ο Glenn Slater) διάλεξαν πέντε τραγούδια που τραγούδησε η Nina περίπου στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 60. Αυτά είναι τα: The Desperate Ones, Lilac Wine, Come Ye, Cotton-Eyed Joe και Nobody’s Fault But Mine. Και έχω την εντύπωση ότι τα θαλάσσωσαν!

Και προσέξτε, είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι άσχημο για τους Walkabouts! Ακόμα και όταν οι άλλοι έγραφαν αρνητικά σχόλια για δίσκους τους (Train Leaves At Eight, για παράδειγμα), εγώ πάντα τους υποστήριζα (και όχι επειδή είμαι φανατικός τους τόσα χρόνια). Στο Slow Days With Nina όμως δύσκολα μπορώ να βρω κάποιο ελαφρυντικό. Οι τρεις μουσικοί σχεδόν ισοπεδώνουν τα πέντε τραγούδια στα στενά ενορχηστρωτικά όρια των Walkabouts.

Εκτός του ότι τα τραγούδια αυτά χάνουν τα όποια πλεονεκτήματα είχαν, αποτυγχάνουν να πάρουν ένα νέο ερμηνευτικό στοιχείο από τον Chris και την Carla. Οποιαδήποτε jazz χροιά υπήρχε έχει χαθεί, ενώ το ηλεκτρονικοlofi ύφος που αποκτούν δεν τους πάει καθόλου. Είναι αλήθεια πως δεν μου λέει τίποτα η αργόσυρτη και ψυχοβγαλτική εκδοχή των Walkabouts στα πέντε όμορφα τραγούδια που είπε κάποτε η Nina Simone. Κατήντησαν να μοιάζουν με τραγούδια που κόπηκαν από το A Janela του Chris Eckman.

Όταν αγαπάς κάτι πολύ, πρέπει να το κρίνεις και αυστηρά…

Κώστας Παπασπυρόπουλος