 |
|
|
|
LAGWAGON
|
Αν η ζωντανή εμφάνιση των Καλιφορνέζων Lagwagon στο ΑΝ στην Αθήνα ήταν η αυλαία για το συναυλιακό τοπίο της φετινής σεζόν, και αν αυτό το live ήταν προφητικό γι αυτά που θα έρθουν, τότε ένα έχω να γράψω. Θα γίνει ΧΑΜΟΣ !
28 Αυγούστου βράδυ και όπως (πλέον) σε όλες τις συναυλίες έχω καθυστερήσει (... την Εθνική μου μέσα, και τις νταλίκες της μαζί). Έξω από το ΑΝ ο δρόμος έχει κλείσει από διάφορους (πολλούς) τύπους με εντελώς μα εντελώς διαφορετικό κούρεμα και χρώμα μαλλιών ο καθένας. Εγώ παλεύω να κοντέψω προς την είσοδο και τα περίεργα βλέμματα (μα που πάει ο γέροντας;) με καρφώνουν αλλά είναι και το ουσιαστικό εισιτήριο μου. Τιμημένα γηρατειά. Φτάνω. Ο τύπος στην πόρτα είναι βγαλμένος από το «Παρασκευή και 13». Ε ! εσύ !.... να φίλε εγώ ... κτλ ... Τέλος πάντων μπες. Τι μπες δηλαδή Βούτα έπρεπε να μου πει. Αφού θα πρέπει να ήταν η πρώτη υποβρύχια συναυλία που παρακολούθησα. Τόσος ιδρώτας και τόσο νερό θαρρώ ότι ποτέ δε χύθηκε σε club. Με την υγρασία στο 879% και με τη προσπάθεια να παραγγείλω τις πρώτες τρεις από τις –ν- μπύρες της βραδιάς είχα ήδη χάσει τα πρώτα τέσσερα τραγούδια των Vodka Junior.
Ας είναι όμως. Ξεπέρασα το πρώτο σοκ από την αγκωνιά που μου έριξε ο διπλανός πιτσιρικάς (το σοκ δεν ήταν η αγκωνιά αλλά το αμέσως μετά «χίλια συγνώμη κύριε, κατά λάθος !!!»). Η σημερινή punk νεολαία... πάει... δεν έχει πια αρχές ! Και αμέσως μετά άρχισε η απόλαυση. Οι δικοί μας Vodka Junior σε ένα απίστευτο street punk show που κράτησε για πάνω από μία ώρα (ή μήνα ! –σας λέω είχα χαθεί- ). Δεν ήταν απλά ένα support group. Ήταν μια ολοκληρωμένη ζωντανή εμφάνιση που και μόνο για χάρη τους να είχα κάνει το Θεσσαλονίκη – Αθήνα – Θεσσαλονίκη σε 14 ώρες με μοτοσικλέτα θα άξιζε. Απίστευτη δύναμη, καθαρός ήχος (ε εντάξει για το ΑΝ μιλάμε) και ενέργεια που περίσσευε. Ακόμη και η επικοινωνία με το κοινό θύμιζε μαγικές στιγμές του παρελθόντος από μεγάλες punk μπάντες. Τα ψήγματα hard core που πασπάλιζαν τον ήχο τους κάθε άλλο παρά ενοχλητικά ήταν. Πέμπτη βράδυ τέλειωσε το πάρτι και γω Παρασκευή απόγευμα στη Σαλονίκη έψαχνα για τα cds τους (είπαμε προτιμάτε την αγορά της πόλης σας). Εις μάτην, πάλι απ τη πρωτεύουσα τα παρήγγειλα-( .
-«Συγνώμη μήπως έχετε 20 λεπτά ώστε να συμπληρώσω για τη μπύρα μου»
-‘Όχι, αλλά να πάρε ένα ευρώ.
-Μα όχι δεν είναι σωστό, μισό λεπτό να σας επιστρέψω το υπόλοιπο !!!!!
Και ο τύπος (ΟΚ το τυπάκι, είχε μια λωρίδα όσο η κνήμη μου ! Αλλά τι τα θες, τα είπα και παραπάνω... τς τς punk, τς τς αρχές !
Είχανε ήδη ξεκινήσει οι Lagwagon.
To προσωπικό του AN σε ρόλους δασοπυροσβέστη εκτόξευε το νερό από το μπαρ με τους κουβάδες. Οι νοήμονες κάθε τόσο ανέβαιναν στην επιφάνεια (στο πεζοδρόμιο ντε) για μια ανάσα και μετά πάλι μέσα. Τόσα τατουάζ και τόσα βγαλμένα t shirts, παντελόνια και φούστες (ΝΑΙ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΕΣ) δεν έχω τύχει ποτέ μου.
Εγώ με τον αναπνευστήρα μου σε απευθείας σύνδεση με αποστακτήριο της Σκωτίας (οι μπύρες πλέον ήταν χλιαρές) απομονώθηκα στη μοναδική πλευρά του πλανήτη όπου μπορούσες να χαζεύεις τους Lagwagon κάτω από τη ροή του air con και να παραμένεις στεγνός σα διαφήμιση σερβιέτας. Οι τύποι απέδειξαν ότι καθόλου τυχαία δεν χαρακτηρίζονται παγκόσμια ως πρωτοπόροι της αναβίωσης του punk. Με τραγούδια από όλα τους τα άλμπουμ (ε! Εντάξει με το τελευταίο τους Blaze λίγο το ξέσκισαν) φρόντισαν να κάνουν τη σάλα να μοιάζει πλέον με παραλία γυμνιστών όπου όλους τους έχει βαρέσει η μούρλα. Είδα με τα μάτια μου άτομα να περιμένουν σε σειρά για stage diving !.
Πέντε χρόνια δισκογραφικής αδράνειας γι αυτούς μάλλον ήταν piece of cake, αφού φάνταζαν σα να ξεκίνησαν μόλις χθες να δημοσιεύουν την οργή τους. Τι να γράψω για το τεχνικό κομμάτι της βραδιάς Ήταν απλά απίθανοι. ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ. Δε βλέπω την ώρα να γίνει πραγματικότητα η πληροφορία που μου έδωσε φίλος ότι σύντομα η Fat Wreck Chords (εταιρία των Lagwagon) θα έχει επίσημη διανομή στην Ελλάδα.
Εν κατακλείδι... εσείς που ήσασταν ξέρεται! Μιλάμε για μια συναυλία sold out μέρες πριν, που άξιζε και το χρήμα της αλλά και τον κόπο γι αυτούς που ταξίδεψαν.
Για εσάς που το χάσατε, αν και δύσκολα μπορώ να σας πω τη γνώμη μου μέσω πληκτρολογίου, σκεφτείτε με, με τη γλώσσα βγαλμένη να τραβώ τα αυτιά μου και να σας λέω ... « νια νια νιανια νια !!!! ζήλια, ζήλια»
Θα σας δω στο επόμενο Lagwagon show.
Να είμαστε καλοί
Χρήστος Αρβανιτίδης |
Live
