TRUANT ALIEN ANT FARM DREAMWORKS/UNIVERSAL 21/9/2003

Περίμενα να ξεκινήσουν τα σχολεία για να σας μεταφέρω τη γνώμη μου Όχι γιατί οι φοβεροί και τρομεροί ALIENANTFARM απευθύνονται σε σχολικό ακροατήριο, αλλά γιατί το album έχει ολίγον σχολική διάθεση. Τετράδια, ετικέτες, χειρόγραφα οι στίχοι με διορθώσεις αλλά και βαθμολογία πάνω στους στίχους!! Τα καλά έξτρα όπως DVD με πολλά επιπλέον, πρόσβαση σε secret site, κλπ αφορούν όσους προμηθευτούν την σπουδαία αυτή δουλειά από δισκάδικο (δεν νομίζω ο Νιγηριανός φίλος σας να έχει κοπιάρει και το DVD, ε;)

Πριν το εσώψυχο του δίσκου τώρα. Μίνι πρόλογος: πάντα μου άρεσαν οι ALIEN ANT FARM, και λόγω τίτλου και λόγω μουσικής. Τους έπαιζα και συχνά στο ράδιο. Αλλά από απλοί χαβαλετζήδες και σαματατζήδες, από απλή αναπαραγωγή της καλής όπως και νάχει μουσικής των Paparoach μας πετάνε στα μούτρα έναν πολυσύνθετο δίσκο, χλέμπα ολκής για τους σπουδαγμένους ψαγμένους άλλους μουσικούς. Έχοντας περάσει από την απίστευτη ταλαιπωρία της απότομης διάλυσης λόγω τροχαίου, δεν έχουν πια ανάγκη κανέναν (πέρσι στην Ισπανία ανατράπηκε το βαν της περιοδείας τους, με θύμα νεκρό τον οδηγό, και αρκετά κατάγματα και προβλήματα στην τετράδα της μπάντας, και κουσούρια-παράσημα κάποιοι θα τα κρατήσουν για πάντα)

Στοιχείο ενδιαφέρον ότι την παραγωγή στο TRUANT έκαναν από κοινού οι αδερφοί Deleo (Dean και Robert), δηλαδή ο κιθαρίστας και ο μπασίστας των StoneTemplePilots.

Η ταχύτητα, αν και θύματα τροχαίου κυριαρχεί, όπως στα εναρκτήρια 1000 Days, Drifting apart. Τα nu-metal στοιχεία είναι ελάχιστα, υπάρχουν παραπομπές στους System Of A Down, σε σκληρές μίξεις ροκ και hip-hop, υπάρχουν καλές συνθέσεις που δημιουργούν μέχρι και alternative και indie ήχους. Ελάχιστα διάσπαρτα τζαζοφρικοειδή ξεσπάσματα και latin-ρέγγε υποστρώματα δεν περνούν απαρατήρητα. Επικές αλά faith no more εγέρσεις και καλοπαιγμένο αμερικάνικο σύγχρονο punk επίσης συνυπάρχουν. Ενώ τα έγχορδα, τσέλο και βιολί, είναι το τελειωτικό κτυπημα για το πώς το ροκ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό! Σκληρά κιθαριστικά riffs, μελωδικά φωνητικά, εναλλαγές στον ρυθμό προσδίδουν το ειδικό ενδιαφέρον όταν που και που συναντάς έναν πολύ καλό δίσκο.

Και εδώ στη φάρμα εξωγήινων μυρμηγκιών υπάρχει μια παρέα πολύ εργατικών μυρμηγκιών, που θα σου γαργαλήσει τα αυτιά, θα μπουν στα παπούτσια σου και λογικά θα σε κάνουν να χορέψεις. Και μην ξεχνάς ότι αν και τα μυρμηγκάκια αυτά τα «πατήσανε» στους ισπανικούς αυτοκινητόδρομους, δεν πτοήθηκαν καθόλου.

Μια σπουδαία διαφοροποίηση ενός group που πέταξε στην άκρη την 1^η συνταγή που τους έκανε πλατινένιους στην Αμερική και μας παρουσιάζεται με ομολογουμένως όμορφο ώριμο πρόσωπο.

Κυριάκος Σκορδάς