Αφιέρωμα στον Ντανιέλ Λομμέλ, ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού Βασιλικό Θέατρο, 10-19 Οκτωβρίου 8/10/2003

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Διοργάνωση: Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού

Υποκατάστημα Θεσσαλονίκης Πολιτιστική Ολυμπιάδα 2001-2004 και Ομάδα «ΝέΗΛΥΣ»

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

Αφιέρωμα στον Ντανιέλ Λομμέλ

Βασιλικό Θέατρο, 10-19 Οκτωβρίου

Έξι ομάδες που αποτελούν την «αφρόκρεμα» της Θεσσαλονίκης, θα παρουσιαστούν στο Βασιλικό Θέατρο από τις 10 έως τις 19 Οκτωβρίου, σε ένα Φεστιβάλ Χορευτικών Σχημάτων, το οποίο είναι αφιερωμένο στον κορυφαίο χορευτή Ντανιέλ Λομμέλ (Daniel Lommel), ιδρυτή του χοροθεάτρου «Αέναον».

Η εκδήλωση διοργανώνεται από το Υπουργείο Πολιτισμού στο πλαίσιο του προγράμματος «Επικράτεια Πολιτισμού», σε συνεργασία με το υποκατάστημα Θεσσαλονίκης, του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας και την ομάδα «ΝέΗΛΥΣ» της Κατερίνας Κερβανίδου.

Η αυλαία της συνάντησης θα ανοίξει με μια βραδιά αφιερωμένη στον Λομμέλ, ενώ οι υπόλοιπες παραστάσεις αποτελούν ανεξάρτητες παραγωγές της κάθε ομάδας. Έτσι:

-Στις 10/10, θα πραγματοποιηθεί μια γιορτή- αφιέρωμα στον Ντανιέλ Λομμέλ με βίντεο από παραστάσεις του «Αέναον», συνεντεύξεις σημαντικών προσωπικοτήτων της πόλης και θα ανάγνωση κειμένων σχετικά με τον χορευτή.

-Στις 11/10 εμφανίζονται οι «Vis Motrix»

-Στις 12/10, οι «Παρουσίες»

-Στις 16/10, η «Δρώσα Μάζα»

-Στις 17/10, η «Εμμέλεια»

-Στις 18/10, η ομάδα «XSOMA»

-Στις 19/10, η ομάδα «ΝέΗΛΥΣ».

Οι παραστάσεις αρχίζουν στις 9 το βράδυ και η είσοδος είναι ελεύθερη με προσκλήσεις που διατίθενται από το Γραφείο του υποκαταστήματος Θεσσαλονίκης του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού (Τσιμισκή 62, 6^ος όροφος).

Παράλληλα, καθ’ολη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στο φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου, θα εκτίθενται φωτογραφίες του Βασίλη Μποζίκη, από παραστάσεις του χοροθεάτρου «Αέναον».

Ο Ντανιέλ Λομμέλ ήρθε στην Ελλάδα για ένα σεμινάριο έντεκα ημερών το 1980 και τελικά έμεινε για δέκα ολόκληρα χρόνια.

Ο μαθητής του Μπαλανσίν, σολίστας και καλλιτεχνικός διευθυντής στο «Μπαλέτο του 20ου αιώνα» του Μορίς Μπεζάρ, είχε ήδη χαρακτηριστεί ως ένας από τους 10 καλύτερους χορευτές στον κόσμο. Είχε προσκληθεί από τα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης και της Αμερικής και είχε χορέψει με τους πιο φημισμένους καλλιτέχνες.

Έμεινε στη Θεσσαλονίκη όμως. Δημιούργησε το «Αέναον» Χοροθέατρο που γρήγορα ενσωματώθηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ο ίδιος έλεγε ότι «άπλωσα σχοινιά από καμπαναριό σε καμπαναριό, γιρλάντες από παράθυρο σε παράθυρο, χρυσές αλυσίδες από αστέρι σε αστέρι και χορεύω».

Η περιπέτεια ξεκινούσε. Και η συνέχεια έφερε: «Χιουμορέσκ» (1982), «Νυφιάτικο Κρεβάτι» (θεατρικό 1982), «Επεισόδια»-«Σουίτα για Κορμιά και Κλαβιέ», «Ιν Μεμόριουμ», «Ταξείδι», «Ωδή», «Γη», «Ονειρο» (1982), «Μπαλετομανία Α», «Κλασσικοκωμικοδουριόζο», «Ιστορία Χωρίς Λόγια», «Λύτρωση», «Ρυθμοί», «Ντεβερτιμέντο», «Μια Φλόγα που Θυμάται Σωστά» (1983), «Φάσμα», «Οι Καιροί της Ανοιξης», «Τα Μυστήρια του Αττη» (1984), «Αφιέρωμα στην Ανοιξη», «Οι Καιροί της Ανοιξης», «Η Ιεροτελεστία της Ανοιξης», «Ιδέ ο Ανθρωπος» (1985), «Το Πλοίο των Τρελών» (1986), «Εικαστικά Παιχνίδια» (1987), «Φιλοξενία», «Ρωμιοσύνη» , «Η Ανθρώπινη μοίρα» , «Οι Γερόντισσες και η Θάλασσα», «Οι Τρεις Σωματοφύλακες» (1987), «Το Μεθυσμένο Καράβι ή Αρθούρος Ρεμπώ» (1988).

Ο Ντανιέλ Λομέλ υποστηρίζει με πάθος ότι «η τέχνη είναι μια λειτουργία και δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν είμαστε άνθρωποι εμείς. Είμαστε στο περιθώριο. Έτσι κι αλλιώς όταν χορεύουμε δεν μιλάμε. Κι όπως λέει κάποιο αιγυπτιακό ρητό ‘ο χορός αρχίζει εκεί που σταματάει ο λόγος’».

Κι όταν ένιωσε ότι πιεζόταν, απαντούσε με την εξομολόγηση του χορευτή: «To εφήμερο του χορευτή είναι ακριβώς η αλήθεια του: To ότι ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι εκείνο που δεν μπορείς να περιορίσεις. Ο χορευτής και ο χορός είναι η σωματική προέκταση της ψυχή μας σε όλη την κινητικότητά της. Δεν υπάρχει τρόπος να καθηλώσεις ούτε την ψυχή, ούτε τον χορευτή με κανένα μέσο. Ούτε καν με φιλμ, αφού το φιλμ δεν αποτυπώνει παρά το περιτύλιγμα της ψυχής μας σε ταινία».

Το 1990 ο Λομέλ επέστρεψε στη Γαλλία και δίδαξε κλασικό μπαλέτο και αρχαίο δράμα στο Κρατικό Ωδείο της Τουλούζης, συνεχίζοντας πάντα τις χορογραφικές του δημιουργίες.

Το 1966 ανέλαβε τη διεύθυνση του σχήματος χορού της Κρατικής Σχολής Χορού της Μπουρζ και την καλλιτεχνική διεύθυνση του ομώνυμου φεστιβάλ.

Ωστόσο, η Ελλάδα τον ξανατράβηξε πίσω. Αυτή τη φορά την τύχη είχε η Αθήνα. Όπου και αν βρεθεί, όμως, αυτό που δεν αλλάζει είναι η μαγεία που σκορπά με τις δημιουργίες του.

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου

Αφιέρωμα στον Ντανιέλ Λομμέλ

Σάββατο 11 Οκτωβρίου

Vis Motrix

«Αποστάσεις Ασφαλείας»

Χορογραφία : Κώστας Γεράρδος

Κείμενα : Ειρήνη Θεοτοκάτου

Μουσική : Χρύσανθος Χριστοδούλου

Σκηνικά - Κοστούμια : Κατερίνα Παπαγεωργίου,Ελένη Χασιώτη

Βοηθός Χορογράφου : Μαριάνθη Ψωματάκη

Κατασκευή σκηνικού : Κώστας Πασχαλίδης,Σάββας Καπαγιωρίδης

Χορεύουν : Κώστας Γεράρδος , Ελένη Γκιούρα , Λένα Ράνη, Κατερίνα Παπαγεωργίου, Κοσμάς Βαμβακίδης, Σίμος Τσακίρης, Μαριάνθη Ψωματάκη.

Με άξονα την έννοια της απόστασης , η παράσταση παρακολουθεί και καταδεικνύει την μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου ως αποτέλεσμα των «αποστάσεων ασφαλείας» που παίρνει από τους συνανθρώπους του, τα αντικείμενα , τις καταστάσεις ακόμη και από τον ίδιο τον εαυτό του, την ίδια του την μνήμη , τα ίδια του τα συναισθήματα.

«- Πόση απόσταση χωρίζει εμένα από εσένα Πόση απόσταση χωρίζει

εμένα από εμένα». Είναι η απόσταση που μας κρατά μακριά. Η απόσταση που μας χωρίζει τον έναν από τον άλλον. Πόσο μακριά είναι οποιαδήποτε σημεία μεταξύ τους; Όσο μακριά θέλεις να τα τοποθετήσεις. Δυό ορισμένα σημεία, δυό επιλεγμένα σημεία. Εμείς επιλέγουμε, εμείς αποφασίζουμε την απόσταση. «- Κράτα τις αποστάσεις”, «- Μην πλησιάζεις. Σεβάσου τον χώρο μου». «- Μην μ’αγγίζεις χωρίς την άδεια μου».

Η ομάδα χορού "vis motrix" είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρία η οποία ιδρύθηκε στις 21 Μαίου 2001 με έδρα της την Θεσσαλονίκη. Ιδρυτικά μέλη της,σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρίας είναι οι : Κων/νος Γεράρδος / χορευτής – χορογράφος, Χαρά Θεοτοκάτου / χορεύτρια - καθηγήτρια χορού.

Η πρώτη παραγωγή «in dreams» παρουσιάστηκε στο Θέατρο "Σοφούλη" Νέα Σκηνή Τέχνης Θεσσαλονίκης , το Μάιο του 2001. Η δεύτερη παραγωγή της ομάδας «Αντι κείμενο εγώ», συμπαραγωγή με τον θεατρικό Οργανισμό "ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ" (Θεσσαλονίκη), παρουσιάστηκε στο "STUDIO ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ" , τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2002. Τον Σεπτέμβριο του 2002 παρουσίασε απόσπασματα από την τελευταία της παραγωγή "ΑΝΤΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΓΩ" στο θέατρο ΑΝΕΤΟΝ στα πλαίσια του Διεθνή Μήνα Χορού Θεσσαλονίκης (Πλατφόρμα Ελληνικών Ομάδων) και στην Αθήνα στο θέατρο ΦΟΥΡΝΟΣ ("35ωρο NON - STOP στον Φούρνο"). Toν Νοέμβρη του 2002 διωργανώνει σεμινάριο χορού με τον Γερμανό χορευτή και χορογράφο Greror Weber με τίτλο : «Body on crisis - Part I : VIRUS». H τρίτη παραγωγή της ομάδας «Αποστάσεις Ασφαλείας» παρουσιάστηκε στο " STUDIO ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ "στην Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2003.To Φεβρουάριο του 2003 διωργανώνει σεμινάριο χορού με τον Gregor Weber με τίτλο : "Body on crisis - Part I : VIRUS B ". Toν Μάρτιο του 2003 παρουσίασε στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ στην Θεσσαλονίκη την παράσταση " ΙΝ ΒETWEEN " στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ ( χοροδρώμενο με θέμα την σχέση του μεγαλύτερου ίσως χορευτή του περασμένου αιώνα Νιζίνσκυ με τον προαγωγό και εραστή του Ντιάγκιλεφ). Τον Ιούνιο του 2003 η ομάδα ελαβε μέρος, υστερα από πρόσκληση, στο Μαραθώνιο Τεχνών στην Βαρκελώνη (ΙΣΠΑΝΙΑ) με απόσπασμα απο την τελευταία παράσταση: "Αποστάσεις Ασφαλείας". Η ομάδα χορού VIS MOTRIX επιχορηγείται απο το ΥΠΠΟ και είναι μέλος του διεθνούς οργανισμού ietm (informal european theatre meeting).

Κυριακή 12 Οκτωβρίου

Παρουσίες

«Απώλειες»

Χορογραφία: Μπέτυ Βυτινάρου

Σκηνικά: Παναγιώτης Μακρής

Ήχος: Ανέστης Ατακτίδης

Φωτισμοί: Γιώργος Ταρκάσης

Χορεύουν: Ράνια Πούλιου, Χριστιάνα Σαραφίδου, Εύη Πάνου, Τζώρτζια Βοριά, Φανή Σκούφη, Γιώργος Μιχαηλίδης, Ελένη Μοσχά.

Πρόκειται για ένα κολάζ από χορογραφίες της ομάδας, παλαιοτέρων ετών. Επι σκηνής εμφανίζονται σαράντα περίπου άτομα που μας ταξιδεύουν από το παρελθόν στο παρόν του σχήματος.

Οι «Παρουσίες» γεννήθηκαν το 1990 υπο την καλλιτεχνική διεύθυνση της Μπέτυς Βυτινάρου. Έχουν πάρει μέρος σε πολλές διοργανώσεις και για αρκετά χρόνια είχαν ως μόνιμη βάση το «Θεατράκι» που είχε δημιουργήσει η ίδια η κα Βυτινάρου στα παλιά Ξυλάδικα. Η ομάδα έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟ μόνο μια χρονιά.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου

Δρώσα Μάζα

«ροδαλόκοχύλι»

(Rosetender)

«Κάθε γυναίκα έχει να διηγηθεί την δική της ιστορία. Όλες οι γυναίκες μαζί την αιώνων ιστορία της μήτρας και του αιδοίου. Το αιδοίο θέλγει , ποθεί, προκαλεί. Το αιδοίο, το πιο κακοποιημένο μέλος του ανθρώπινου σώματος , σε καιρό ειρήνης. Το αιδοίο , το μυστικό μέρος για το οποίο κανείς δεν ξέρει όλη την αλήθεια, η κανείς δεν την λεει ?»

Ιδέα, χορογραφία, μουσική επιμέλεια: Αυγή Προγκίδη

(The Notwist shriuk, Oakenfold, Antipop Consorioum, Jerence Blanchard, Tom Ze, Αντώνης Απέργης, Tom Waits, Φλώρος Φλωρίδης, Παύλος Σιδηρόπουλος, Theodosii Spassov- Kostas Theodorou & friends, Javier Alvarez)

Videoart: Ακης Κερσανίδης, Γιάννης Καράμπελας

Αποσπάσματα: Eve Ensler “The vagina monologues”, Sylvia Plath “Lady Lazarous”, Εγγονόπουλος “Ύμνος για τις γυναίκες που αγαπούμε”

Σκηνικά -Κοστούμια : Κατερίνα Παπαγεωργίου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Σωκράτης Νίκογλου

Βοηθός Χορογράφου : Μέλπω Βασιλικού

Κατασκευή Κοστουμιών : Ελένη Χασιώτη

Ηχογράφηση : STUDIO ΚΙΝΗΤΗΡ , Πάρης Βασιλειάδης

Χορεύουν: Αριάδνη Μίκου, Τατιάνα Μύρκου, Μάρθα Τασιούδη,

Νίκυ Φόρσοου, Αυγή Προγκίδη

Βιογραφικό

Η ομάδα χορού «Δρώσα μάζα» ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1994 στη Θεσσαλονίκη . Συμμετείχε κάθε χρονιά στο «Μήνα Χορού» και στο «Διεθνή Μήνα Χορού» που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, στις «Χορευτικές συναντήσεις» Ο.Π.Π.Θ. 1997, στην Bienalle Νέων Καλλιτεχνών στη Ρώμη το 1999 και στο 2^ο Φεστιβάλ χορού 2003 που οργανώνει το Σωματείο Ελλήνων Χορογράφων. Έχει δώσει επίσεις παραστάσεις στο «Θεατράκι» της Μ.Βυτινάρου, στο Δημοτικό Θέατρο Αργυρούπολης, στο «Θέατρο Γης» και στο Δημοτικό Θέατρο Σταυρούπολης. Έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟ το1996. Η «Δρώσα μάζα» συχνά συνδημιούργησε με άλλους τομείς της τέχνης, θέατρο , εικαστικά, μουσική, video art. Η δουλειά μας αποτελεί αναζήτηση, έρευνα. Ο αυτοσχεδιασμός είναι πάντα η αφετηρία για κάθε έργο αλλά και η βάση της “παίδευσης” των ερμηνευτών.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου

ΕΜΜΕΛΕΙΑ

Τρι Σίστρι Πραγιέκτ – Σχέδιο Τρεις Αδερφές

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Κορωναίου Δήμητρα

Χορογραφία, σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ρήγος

Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Ευκλείδης

Ερμηνεύουν: Πόλυ Βόικου, Βούλα Νέτου, Νάνσυ Σταματοπούλου, Κυριάκος Χατζηιωάννου

Ο αντιφατικός κόσμος του έργου του Τσέχωφ γίνεται η πρώτη ύλη μιας παράστασης που εστιάζει στο θαυμαστό κόσμο των γυναικών. Διαδοχικές και αποσπασματικές εκδοχές της γυναικείας κατάστασης, από την αυτοκαταστροφική εσωτερικότητα ως την καταναγκαστική εξωστρέφεια. Πάντα στο φόντο, φανταστικές εικόνες και ήχοι της αχανούς Ρωσίας. Η Ρωσία είναι πανταχού παρούσα, κυρίως μέσα από τη σύγχρονη ποπ και trash κουλτούρα της, που μετουσιώνεται σε έναν κόσμο τσεχωφικής παρακμής.

Η Ομάδα Σύγχρονου Χορού ΕΜΜΕΛΕΙΑ ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1995 υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Δήμητρας Κορωναίου. Η Ομάδα δημιουργήθηκε στην Θεσσαλονίκη για να συμβάλλει στην πολιτιστική ζωή της πόλης. Καταβάλλει κάθε προσπάθεια, σε κάθε κατεύθυνση για ανάπτυξη νέων κάθε φορά πρωτοβουλιών. ΄Εχει αποδείξει με το ρεπερτόριό της αποτέλεσμα συνεργασίας με ΄Ελληνες και ξένους χορογράφους, ότι ο χορός μπορεί και αφομοιώνει στοιχεία από πολλές και διαφορετικές κουλτούρες, μπορεί να απευθύνεται σε ευρύ κοινό και να επικοινωνεί με την διεθνή γλώσσα του σώματος. Οι χορογραφίες της ομάδας πραγματοποιούνται είτε από προσκεκλημένους χορογράφους είτε είναι αποτέλεσμα συνεργασίας των ίδιων χορευτών της ομάδας. Η Ομάδα συνεργάστηκε με διακεκριμένους Ελληνες και ξένους χορογράφους στον διεθνή χώρο όπως: Jean Vinclair, Μαλβίνα Πρωτογέρου, Jackie Taffanel, Alfredo Fernandez, Βερονίκη Τσουγκράνη, Christine Bastin, Claudi Bombardo, Αποστολία Παπαδαμάκη και Κική Μπάκα ( συντελεστές της ομάδας χορού Sine Qua Non ), Joel Liennel, Felix Ruckert. Εκτός από τις παράστασεις που έχει παρουσιάσει η Εμμέλεια στην Ελλάδα, εχει επίσης εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Biennale Νέων Καλλιτεχνών στο Τορίνο, το Μάρτιο 1997, στο Φεστιβάλ Κορσικής στη Γαλλία τον Φεβρουάριο 2000 και Μάιο 2002, σε επτά πόλεις της Ρωσίας με την αποστολή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού τον Ιούλιο 1998, Στην Λεμεσό Κύπρου 1996. Μία επιπλέον και πολύ σημαντική δραστηριότητα της Ομάδας είναι η διοργάνωση του Διεθνή Μήνα Χορού για επτά συνεχόμενα χρόνια. Ο Διεθνής Μήνας Χορού είναι ένας διεθνή και καταξιωμένος θεσμός πια στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, τον Δήμο Θεσσαλονίκης , το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και άλλους φορείς όπως Πρεσβείες και Ινστιτούτα έχει παρουσιάσει σημαντικά και πρωτοποριακά σχήματα χορού από όλο τον κόσμο. Μία πολιτιστική δραστηριότητα όπου συμβάλλει στην επαφή του κοινού με τα σύγχρονα χορευτικά δρώμενα. Από το 2001 η Ομάδα Σύγχρονου Χορού αποτελεί μέλος του DBM (Dance Bassin Meditteranée) ενός δικτύου χορού, επιχορηγούμενο από την Ευρωπαική Ενωση, που σκοπό έχει την διάδοση και ανταλλαγή καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και κουλτούρας μεταξύ μεσογειακών χωρών. Μέσω του DBM η Εμμέλεια διοργανώνει για πρώτη φορά στα πλαίσια του Διεθνή Μήνα Χορού 2002 μία πλατφόρμα 11 ελληνικών ομάδων όπου θα παρουσιάσουν την δουλειά τους σε εκπροσώπους του δικτύου αλλά και σε συντελεστές διαφόρων Φεστιβάλ του Εξωτερικού με σκοπό την ανάπτυξη συνεργασιών.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου

XSOMA

«FOLON» [ «πρίν» ]

Κείμενα , σκηνοθεσία , χορογραφία : Φιλιώ Λούβαρη

Μουσική : Μάκης Παπαγαβριήλ , Salif Keita [ folon ].

Ανεξέλεγκτος διαδηλωτής : Γιάννης Στάνκογλου

Παρουσιάστρια-διερμηνέας:Φιλιώ Λούβαρη

Χορεύτριες: Φιλιώ Λούβαρη , Ρένα Παπαδοπούλου , Πόπη Σφήκα.

Διδασκαλία κειμένων : Κλαίρη Χριστοπούλου

Σκηνογραφία:Αλίκη Δανέζη

Κατασκευή σκηνικών : Ροδή Στεφανίδου

Έργο για ένα τρένο, μία συμφωνική ορχήστρα , τρείς χορευτές , έναν ανεξέλεγκτο και ένα εκκρεμές.

Πρίν ήταν ο χορευτής,ο μουσικός,ο ηθοποιός, η ερμηνεία τους.Τώρα είναι οι «performers»,η αποτελεσματικότητα και η επιτήδευσή τους. Πριν ήταν ο αθλητισμός. Τώρα διαχωρίστηκε σε «αθλητισμό» και «πρωταθλητισμό».Τώρα οφείλω να μιλήσω.Να προτείνω, μέσα απ’ τον χορό. Μέσα από την μέχρι τώρα δουλειά της ομάδας xsoma , προσπάθησα να πώ κάτι προσωπικό και ταυτόχρονα να επικοινωνήσω κάτι που αφορά και τους άλλους αλλά και τον κόσμο. Στο «fόlon» υπάρχει ένα απόσπασμα-δείγμα «αμείλικτης» δεξιοτεχνίας. Ανταγωνισμού. Ματαιοδοξίας. Αλλά γύρω του σχολιάζω, αμφισβητώ, ερευνώ.

Χορογραφία: Δημήτρης Τσιαπκίνης

Χορός: Δανάη Ιωακειμίδη

Μουσική: Jan Jalinek

Περιεχόμενο: Μια αισθητήρια περιπέτεια στη βραδύτητα ενός δεκάχρονου κοριτσιού.

For-get , Forget

[ Όπου κοιτάμε ζούμε ]

Χορογραφία : Πόπη Σφήκα

Χορός: Κωνσταντίνος Καφαντάρης , Πόπη Σφήκα.

Μουσική: Χρήστος Παππάς

Σκηνικά: Hameleon Von Kreutz

Video : Κώστας Παπαδοπουλος

Φωτογραφία : Χρύσα Νικολέρη

Υπεύθυνος αναρρίχησης: Γιώργος Γκάλιoς

ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ . . .

Ιδέα-σκηνοθεσία : Ρένα Παπαδοπούλου

Χορός : Κατερίνα Λιανά , Φιλιώ Λούβαρη , Ρένα Παπαδοπούλου.

Μουσική: Bjork [ so broken ] , “ l.lorando” , Juan Carlos Caceres [ punales ].

«Μου ζητάνε να το κάνω σωστά και ‘γω το κάνω λάθος ,

μάλλον γιατί …..Προσπαθώ να σε προσεγγίσω με την σιωπή: η δική μου γλώσσα. Η αλήθεια κρύβεται πάντα για να μην την βρούμε εμείς , μόνο οι άλλοι. Κανείς να μην μοιάζει στον άλλον; Είναι ωραία όταν λείπεις , όταν είσαι κοντά είσαι αλλιώς , δεν σε αναγνωρίζω. Εκεί αποκαλύπτονται όλα , όταν νομίζεις ότι κανένας δεν σε βλέπει.

Τώρα ο χρόνος θα ήταν καλύτερα να λείψει».

Φιλιώ Λούβαρη - Απόφοιτος της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού Μοριάνοβα-Τράστα στην Αθήνα. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Paris VIII με υποτροφία του ΙΚΥ, στο τμήμα Παραστατικές Τέχνες με ειδίκευση στο Χορό (Ιστορία, Φιλοσοφία και Αισθητική). Πήρε επίσης υποτροφία στην Ακαδημία Σύγχρονου Χορού Isola Danza της Biennale της Βενετίας, υπό τη διεύθυνση της Carolyn CARLSON (2001). Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών Πιάνο και Ανώτερα Θεωρητικά της Μουσικής. Παρακολούθησε σεμινάρια Χορού σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και σεμινάρια Θεάτρου όπως στο Θέατρο του Ήλιου της Arianne Μnuschkin στο Paris, και στο Σχεδιάγραμμα στη Θεσσαλονίκη. Έχει συνεργαστεί, ανάμεσα σε άλλα, με τις ομάδες της Biennale της Βενετίας, υπό τη διεύθυνση της Carolyn Carlson, την Isabella Gnos (Ελβετία), L’Ensemble (Ιταλία), τη θεατρική ομάδα Théâtre du Monde Perdu, τις Ασώματες Δυνάμεις, Χοροθέατρο Θεσσαλονίκης και Λάθος κίνηση του Κωνσταντίνου Μίχου. Χορογράφησε : 26 + 1/12, UneRencontre, Τσαπατσουλιές, και Τα Τέσσερα Κοριτσάκια.

Ρένα Παπαδοπούλου – Ξεκίνησε τις χορευτικές της σπουδές το 1983 στη Θεσσαλονίκη, με έλληνες και ξένους παιδαγωγούς. Το 1992 παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων στο Παρίσι και χόρεψε ανάμεσα σε άλλους με τον Ευάνεμο, την Ίριδα και την Σιμόν Μάρτινς στη Θεσσαλονίκη.

Πόπη Σφήκα - Απόφοιτος της Κρατικής σχολής Ορχηστικής Τέχνης, συνέχισε τις σπουδές της στο Merce Cunningham Dance Foundation/NY. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Sine Qua Non. Έχει συνεργαστεί με τις ομάδες Λάθος Κίνηση, Εμμέλεια, Ίριδα. Έχει χορογραφήσει ανάμεσα σε άλλα : Femina-nai, Microcosmos, κτλ. Από το 1996 διδάσκει σύγχρονο χορό και χορογραφία σε επαγγελματικές σχολές και συνεργάζεται με το Δήμο Θεσσαλονίκης. Έχει οργανώσει σεμινάρια σύγχρονου χορού και αυτοσχεδιασμού στη Θεσσαλονίκη και είναι ιδρυτικό μέλος του συλλόγου χορού Μακεδονίας-Θράκης.

Δημήτρης Τσιαπκίνης – Απόφοιτος του NCSA του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας και του CND στο Παρίσι. Από το 1991 μέχρι σήμερα έχει χορέψει με διάφορες ομάδες όπως Dance Berlin και Τolada Dance Cο. στο Βερολίνο, το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ρέν και της Βρετάνης, στο Χοροθέατρο Θεσσαλονίκης, κτλ. Από το 1992 έχει χορογραφήσει διάφορα έργα όπως Εx-Gudrun, Fish in the Bottle, Regards-Periples, Ο κήπος βλέπει κτλ. Από το 1996 σπουδάζει και πειραματίζεται με τη μέθοδο Danis Bois (Αντίληψη και θεραπεία της αισθητήριας κίνησης). Εξακολουθεί να συνεργάζεται με τον BernardoMontet ως χορευτής και παιδαγωγός στο CNDC της Βρέστης μέχρι σήμερα.

Γιάννης Στάνκογλου- Απόφοιτος του Σύγχρονου θεάτρου Αθήνας του Γιώργου Κιμούλη , συνεχίζει τις σπουδές του στο H.B. studio στην Νέα Υόρκη. Συμμετείχε στις παραστάσεις : «Κοριολανός» (ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας) , «Αφιέρωμα στον Τσάρλι Τσάπλιν» (ομάδα χορού Νατάσσας Ζούκα) , «Με αριθμούς 6 + 1» (ομάδα «εν δυνάμει») , «Προμηθέας Δεσμώτης» , «Επίγονοι» και «Νανούρισμα» (θέατρο Άττις του Θεόδωρου Τερζόπουλου) . Συμμετείχε στις ταινίες «Μπάρ» της Αλίκης Δανέζη και «Hard-core» του Ντένη Ηλιάδη και στις μικρού μήκους «Out of Brooklin» του Robert Lietar και «Black amour» του Βασίλη Γιάτση

22.03.02- Ίδρυση της ομάδας xsoma με δρώμενα στην πλατεία Δικαστηρίων με τον Δ. Τσιαπκίνη και στην Κεντρική Στοά με την Π.Σφήκα

15.04.02- Δρώμενο της Π. Σφήκα στη συναυλία των S.Ink στο κλαμπ του

Μύλου

29.05.02- Δρώμενο της Φ. Λούβαρη, Ρ. Παπαδοπούλου, και

Δ. Τσιαπκίνη στο Λιμάνι και στην Τσιμισκή/Αριστοτέλους

05.06.02- Πρόβα σε δημόσιο χώρο στην Έκθεση Βιβλίου με τον

Γ. Μιχαϊλίδη και τον Δ. Τσιαπκίνη

06.06.02- Πρόβα σε δημόσιο χώρο στην παραλία της Αρετσούς με τους

Φ. Λούβαρη, Γ. Μιχαϊλίδη, Ρ. Παπαδοπούλου, Δ. Τσιαπκίνη και

Β. Χατζή

12.06.02- Δρώμενο της Φ. Λούβαρη, Ρ. Παπαδοπούλου, και

Δ. Τσιαπκίνη στην Κεντρική Κρεαταγορά

17-21.06.02- Σεμινάριο Σύγχρονου Χορού με πειραματισμούς στην Αισθητήρια Κίνηση στη σχολή της Αμαλίας Στρινοπούλου, με τον Δ.Τσιαπκίνη

17.08.02- Δρώμενο της Φ. Λούβαρη, Ρ. Παπαδοπούλου, Π.Σφήκα και

Δ. Τσιαπκίνη στην Οδό Πάικου

09-15.09.02- Σεμινάριο Σύγχρονου Χορού με θέμα την oπτική ευαισθησία, την αντίληψη του χώρου και αυτοσχεδιασμό με το Δ.Τσιαπκίνη και τη Φιλιώ Λούβαρη στη σχολή της Βίκης Σιάνου

18.09.02- Παράσταση στην Πλατφόρμα Ελληνικών Ομάδων Χορού στο Θέατρο Άνετον με τη χορογραφία «α + αφή x 2»

14-15.12.02- Παραστασήστο Δημοτικό Θέατρο Σταυρούπολης με τις χορογραφίες «α+αφή x2» και «μηδέν κόμμα ένα»

13-14.05.03- Συμμετοχή στο φεστιβάλ χορού της Aθήνας στο θέατρο Ροές με τις Χορογραφίες «α+αφή x2» και«μηδέν κόμμα ένα»

14-18.05.03- Συμμετοχή στο παγκόσμιο συνέδριο στο Α.Π.Θ. με θέμα το σώμα«thefleshmadetext»

17.5.03- Συμμετοχή στο URBAN RHYTHM festival με αυτοσχεδιαστικά δρώμενα.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου

ΝέΗΛΥΣ

«ΠΡΟΣ τας ΚΥΡΙΑΣ »

Ιδέα-Χορογραφία: Κατερίνα Κερβανίδου

Μουσική επιμέλεια: Άσπα Πάσσιου

Φωτογραφία: Γιώργος Μορφακίδης

Επεξεργασία φωτογραφιών: Χριστίνα Ιγνατιάδου

Ερμηνεύουν: Μπέτυ Βυτινάρου, Μάχη Καφαντάρη, Τζένη Γρατζούνα, Κατερίνα Κερβανίδου, Κώστας Καφαντάρης, Γιώργος Μιχαηλίδης, Γιώργος Τσομπανίδης

«Άντρες! Αξίζουν τελικά όλη αυτή τη φασαρία;», «Καλός άντρας είναι ο νεκρός άντρας», «Mα που πήγαν όλοι οι άντρες;»

Κάποιοι ενδεικτικοί μόνο τίτλοι βιβλίων που κυκλοφόρησαν τελευταία. Ισως επιλεγμένοι κι ακραίοι θα πουν κάποιοι, για ένα θέμα όμως που απασχολούσε πάντα ξεχωριστά εμάς τις γυναίκες.

Ο Σέξπηρ έγραψε: «Sigh no more, ladies, sigh no more

Men were deceivers ever, etc. etc.». Και ο Κωσταντίνος Καβάφης επιχειρώντας να τον συμπληρώσει θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα «Προς τας Κυρίας»(1884) αναφορικά με τους άντρες:

«Kυρίαι μη εις στεναγμούς

περνάτε τον καιρόν

δόλιον είναι σμήνος το γένος των ανδρών.

Επί της γης ο εις των πους

κι ο άλλος στο νερόν,

επιμονήν δεν δείχνουν εις έργον ή σκοπόν.

Μη στενάζετε, λοιπόν,

μη πενθήτε δια λεπτόν,

ίνα ευτυχισμέναι ήσθε ζήσετε μακράν αυτών!

Μη πλέον, θλιβερά φωνή,

των πενθηρών ωδών

ψάλλετε τα παράπονα στα ώτα των κωφών

η πλάνη των διαγωγή

είναι αρχαίον κακόν

ωσάν το πρώτον θέρος όπου εφάνη ανθηρόν.

Μη στενάζετε, λοιπόν,

μη πενθήτε δια λεπτόν

ίνα ευτυχισμέναι ήσθε ζήσετε μακράν αυτων!»

Ποιός είναι ο μόνιμος βραχνάς στην καθημερινότητα της γυναίκας; Τι είναι εκείνο για το οποίο ψάχνει να βρει απάντηση από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά δεν το έχει καταφέρει ακόμη;

H σχέση της με τον Αντρα! Κι ακόμη ο ίδιος ο Αντρας. Να τον κατανοήσει, να τον απομυθοποιήσει, να τον προσεγγίσει στις πραγματικές του διαστάσεις.

Τι ζητάει, τι ψάχνει, τι περιμένει απ’ αυτήν, τους άλλους, τη ζωή; Τι ακούει και πως θέλει να ακούει; Τι βλέπει και πως θέλει να βλέπει...

Εμείς ψάξαμε να βρούμε κάποιες απαντήσεις, δουλεύοντας με τον δικό μας τρόπο, με το μυαλό και το σώμα και παρουσιάζουμε στη σκηνή μια εκδοχή σ’ αυτή τη σχέση. Που καταλήξαμε; Μάλλον σε μια...καρικατούρα.

Το Μάιο του 2002 η ομάδα ΝέΗΛΥΣ έκανε την πρώτη της δουλειά με μία χορογραφία solo - MH MEΘΑΣ ΤΙΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ - που παρουσιάστηκε σε μια κοινή βραδυά με άλλες ομάδες στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Το Σεπτέμβριο του 2002 πήρε μέρος με ένα video-dance στο φεστιβάλ VIDEO DANCE. Το Νοέμβριο του 2002 σε συμπαραγωγή με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανέβασε την παράσταση ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ

Έκθεση φωτογραφίας

του Βασίλη Μποζίκη

«Αέναον χοροθέατρο – DanielLommel»

«Στην θεατρική περίοδο 1983-84 βρέθηκα να φωτογραφίζω τις παραστάσεις του «Αέναον» που εκείνη την χρονιά είχε ενταχθεί στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος

Σήμερα -είκοσι χρόνια μετά- μου δίνεται η ευκαιρία να παρουσιάσω στους παλιούς και νέους Θεσσαλονικείς, για πρώτη φορά, το καλύτερο μέρος του υλικού που προέκυψε από εκείνην την συνεργασία

Στις περίπου εκατό φωτογραφίες που εκτίθενται –και που είναι ελάχιστο μέρος του υλικού- δεν περιγράφεται μόνο η χορευτική δεινότητα της ομάδος, η χορογραφική ευφυϊα του Lommel, μα κατατίθεται το πάθος μιας εποχής και φανερώνεται η αισθητική του χορού στην δεκαετία του ’80, έτσι όπως μας την φώτισε το «Αέναον».

Επέλεξα φωτογραφίες με δυσκολία, πηγαίνοντας τον εαυτό μου στα χρόνια πίσω, βρήκα την θέση που διάλεγα συνήθως μεταξύ πλατείας και σκηνής και αβέβαιος για την δυνατότητα να παγώσω τις καλύτερες στιγμές, να καταγράψω το πέταγμα του πνεύματος στον αέρα, ένοιωσα να περιμένω την φωνή του Lommel :

«Ταρκάση πάρε την πλατεία...πάμε»

Κουρασμένος όσο και οι χορευτές έμελλε κάθε φορά η αγωνία να κρατά μέχρι την επομένη όπου θα έβγαιναν τα φιλμς και τα δείγματα

κι ύστερα η επιλογή – βάσανος. Φωτογραφίες που δεν είχαν την τύχη να τυπωθούν στα προγράμματα των παραστάσεων εκθέτω, εικόνες της ψυχής μου περισσότερο, την εποχή που αυτή είχε μάθει να χορεύει τον χορό του ανθρώπου».

Βασίλης Μποζίκης

Atraktos.Net