 |
|
|
|
SOS JFK
|
Η ώρα του παιδιού; Όχι βέβαια, πιο καλά να πούμε η ώρα των μεγάλων αφού κοιμήσουνε τα παιδιά τους! Για στιγμές χαλάρωσης όμως, μην ξυπνήσουμε και τα πιτσιρίκια! Αρκετά κουραστήκατε όλη μέρα. Αράξτε λίγο και η μουσική των THE CHILDREN’S HOUR θα σας ξεκουράσει.
Αυτό το καταφέρνουν άριστα, άσχετα αν το SOS JFK είναι η πρώτη τους δουλειά. Δεν ξέρω την ηλικία των μελών του group, αλλά από ότι βλέπω συμμετέχει μια υπέροχη τραγουδίστρια η νεαρή (από τη φωτο) Josephine Foster και τη συνοδεύει με πανέξυπνο κιθαριστικό τρόπο ο Andy Bar.
Τραγούδια γλυκά και άκρως μελωδικά. Η Κιθάρα και τα βουρτσάκια στα ντραμς καλλιεργούν ένα ιδιόμορφο χαμηλότονο τοπίο, που θα ανθίσει μέσα στο στερεοφωνικό σας και θα σκορπίσει μυρωδιές σε όλο σας το δωμάτιο. Γιατί είναι από τους δίσκους των οικιακών απολαύσεων της καθημερινής μας ζωής.
Κομμάτια σαν το Special King και το ομότιτλο SOS JFK, το The Lumberjack Song αναδεικνύουν μια τρομερή ερμηνεύτρια με πηγαίο ύφος κοντά στην Joni Mitchell, την Cat Power, την Beth Orton, Rickie Lee Jones. Είναι εκπληκτικό ότι τόση μικρή συνοδεία άλλων οργάνων υπάρχει, γιατί ο ήχος είναι τόσο πλούσιος, αλλά και τόσο συναισθηματικός. Ένα σκληρότερο κιθαριστικό riff στο κλείσιμο του δίσκου με το going home, ίσως είναι μια μουσική δήλωση για ότι τα όρια τους δεν είναι περιορισμένα. Πλουραριστή folk, Indie καταθέσεις, jazz πτήσεις στο όχημα που αγναντεύει από ψηλά την americana
Δεν είναι τυχαία επίσης 2 πράγματα. Ότι ο ήχος αυτός άγγιξε τον Billy Corgan (επί εποχής SWAN) και έπαιξε πρόσφατα μαζί τους! Και δεύτερον ότι κυκλοφορεί από την υψηλής αισθητικής εταιρεία της ROUGH TRADE. Σημειώνω δε το κομψότατο και εύσχημα διακοσμημένο χάρτινο cd package, όπου ο χώρος για τους στίχους υπήρξε άφθονος. To παιδικό δωμάτιο στον εξώφυλλο χώρο και η ονομασία τους από ποίημα του προ-προηγούμενου αιώνα απλώς είναι σημειολογικά στοιχεία της ευαισθησίας των CHILDREN’S HOUR
Κυριάκος Σκορδάς |
Foreign Office
