DO MAKE SAY THINK, BERG SANS NIPPLE 01/11/2003 Μύλος, Ξυλουργείο 3/11/2003

Μερικές ακόμα συναυλίες σαν και αυτή και θα καταλήξω σαν τον Μπετόβεν, μόνο που δεν θα έχω τις μουσικές του ικανότητες. Τέρμα οι εντάσεις, αλλά όπως και να το κάνουμε μπάντες σαν τους Do Make Say Think δεν γίνεται να παίζουνε χαμηλόφωνα. Γιατί πάνω απ’ όλα οι Καναδοί (όπως ήδη γνωρίζουμε) ξέρουνε να ροκάρουνε πάνω στη σκηνή.

Τη βραδιά ανοίξανε οι Γάλλοι Berg Sans Nipple , οι οποίοι ήτανε μια πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη. Δύο μόνο άτομα στη σκηνή, ένας στα drums κυρίως και ένας με γενικά μουσικά καθήκοντα. Με τη βοήθεια των samplers όμως (μπράβο στην τεχνολογία) περνάγανε τους ήχους τους σε λούπες και έτσι αυτοπολλαπλασιάζονταν. Όλα ζωντανά όμως. Η ψυχή του ήχου τους ήτανε προφανώς ο drummer, που παρόλο το μινιμαλιστικό drum set του έβγαζε φανταστικούς ρυθμούς, ξεσπάσματα και περάσματα που δίνανε την καλύτερη δυνατή βάση για απλωθούν οι μελωδίες τους. Τα cd τους που πουλάγανε εξαντληθήκανε φυσικά και χαίρομαι που έγινε έτσι. Φαντάζομαι ένα μέλος παραπάνω ίσως τους έλυνε τα χέρια λίγο, γιατί ήτανε όντως υπερκινητικοί για να προλάβουνε να παίξουνε όλα τα όργανα που χρησιμοποιούσανε. Σε κάποια κομμάτια συμμετείχε και ένας από τους τρομπετίστες των Do Make Say Think, για να μπούμε και στο κλίμα που θα ακολουθούσε καλύτερα.

Οι επταμελής μπάντα των Do Make Say Think τακτοποιήθηκε εύκολα στην μικρή σκηνή του ξυλουργείου, οι δυο drummer πήραν τη θέση τους, οι κιθάρες κουρδιστήκανε και τα πνευμόνια τους γεμίσανε αέρα. Το ελεύθερο jazz-post-rock υβρίδιό τους ξεδιπλώθηκε live μπροστά μας και πήραμε επιτέλους την καναδέζικη δόση μας για την εποχή αυτή. Οι Do Make Say Think επί σκηνής είναι πολύ πιο επιθετικοί από ότι στους δίσκους τους, τα ξεσπάσματα είναι πιο άγρια, οι δυναμικές τους αυξημένες και οι εντάσεις πολύ ανεβασμένες. Τέτοιο θόρυβο δεν πρόκειται να ακούσετε στους δίσκους τους. Ειδικά οι εκτελέσεις των κομματιών απ’ το … The Landlord Is Dead θα μπορούσαν να τον αναστήσουνε τον μακαρίτη. Με δυο drummers οι ρυθμοί ήτανε όσο γεμάτοι δεν πήγαινε (χμ.. που να παίζανε και κανένα drum’n’bass), ενώ το σαξόφωνο, η τρομπέτα, το φλάουτο και άλλα πολλά που αλλάζανε μεταξύ τους οι Do Make Say Think , τους κάνανε μια μικρή ορχήστρα που εκτόξευε σφαίρες καταπάνω μας. Το κοινό τους ανέβασε ξανά στη σκηνή (όχι ότι είχανε κατεβεί δηλαδή) για δύο encore και το φινάλε ήτανε φυσικά η αποκορύφωση του μελωδικού τους θορύβου.

Ωραία λοιπόν, από Καναδά καλά τα πάμε. Να ελπίζουμε και για άλλα ίσως; Επίσης ωραίες μουσικές ακούσαμε πριν τη συναυλία από το dj σετ του Χάρη που έπαιζε αυτό το γνωστό είδος.. Πως το λένε; Post το λένε.

Γιώργος Γoργογέτας