 |
|
|
|
DO MAKE SAY THINK, BERG SANS NIPPLE
|
Αληθεια, ποσες φορες τον χρονο μας΄δινεται η ευκαιρια να αποχαιρετισουμε ενα μηνα και να υποδεχτουμε εναν αλλο με εναν τοσο ιδιαιτερο τροπο που να μας μενει αξεχαστος; Ποσες φορες μας δινεται η ευκαιρια να υποδεχτουμε στην Ελλαδα ενα συγκροτημα τοσο ποιοτικο και συναμα τοσο διαφορετικο στην καλυτερη του περιοδο;
Την Παρασκευη 31 Οκτωβριου ειχαμε την τυχη - η μαλλον το προνομιο - να απολαυσουμε τους Καναδους Do Make Say Think στην πρωτη τους επισκεψη στη χωρα μας. Ας παρουμε ομως τα πραγματα χρονολογικα. Στις 10 στη σκηνη του Gagarin εμφανιστηκαν πρωτα οι Ελληνες Μπαγιουκα : ενα πολυ ενδιαφερον τριο αποτελουμενο απο κιθαρα, ντραμς και τρομπετα, η οποια μαλιστα κατειχε κεντρικο πολο δινοντας ενα ξεχωριστο υφος σε καθε συνθεση. Στα 35 λεπτα της παρουσιας τους καταφεραν να ζεστανουν το κοινο δικαιωνοντας τους διοργανωτες για την επιλογη τους, καθως αποδειχτηκαν αρκετα ταιριαστοι με το ολο σετ προσφεροντας συγχρονως το δικο
τους ιδιαιτερο στιγμα.
Στις 11 εμφανιστηκαν οι Berg sans nipple , το support σχημα στην περιοδεια των Do Make...O Lori Sean Berg και o Shane Aspegren πηραν θεση αντικρυστα και χρησιμοποιωντας ντραμς και πληκτρα κατα πρωτο λογο αλλα και μελοντικα εκλεψαν την παρασταση για 40 λεπτα. Στιχους δε χρησιμοποιησαν παρα μονο στο τελευταιο κομματι τους, καθως τα λογια ειναι περιττα οταν ο
επιδεξιος χειρισμος των οργανων και η φοβερη διαθεση των μουσικων υπερκαλυπτει τα παντα. Αξιοσημειωτη επισης η συνδρομη του κιθαριστα και του τρομπετιστα των Do Make...στην εκτελεση καποιων κομματιων. Εν μεσω θερμων χειροκροτηματων οι Berg sans nipple μας΄αποχαιρετησαν με την προτροπη: "Stay up for the fabulous Do Make Say Think!" Κι ομως, ακομη κι αν η βραδια
τελειωνε εκει, ειχα μια μοναδικη αισθηση πληροτητας που ειλικρινα κανενα support group δε μου εχει προσφερει ως τωρα.
Στις 12:20 ανεβηκαν οι Do Make... στη σκηνη. Εφτα μουσικοι, εκ των οποιων δυο ντραμερ, τρεις κιθαριστες, ενας τρομπετιστας και ενας σαξοφωνιστας γεμισαν τη σκηνη με την παρουσια τους και το χωρο με τις συνθεσεις τους. Μετα το εσαγωγικο κομματι ο μπασιστας τονισε οτι αυτη ειναι
η πεμπτη περιοδεια του group και μολις η πρωτη εμφανιση στην Ελλαδα, για να σχολιασει βλεποντας την αθροα προσελευση του κοσμου: "Ιt was about time". Toν βασικο κορμο του 90λεπτου σετ - συμπεριλαμβανομενου του ενος enchore - αποτελεσε η πιο προσφατη δουλεια τους ("Winter Hymn Country Hymn Secret Hymn"), ενω ξεχωριστη θεση ειχε και το δευτερο - και ισως καλυτερο - album τους, το "Goodbye enemy airship, the landlord is dead". Αυτα ομως λιγη
σημασια εχουν, οταν αναφερομαστε σε τετοιου ειδους συγκροτηματα και τετοιου ειδους συναυλιες. Και ειναι ιδιαιτερως δυσκολο να αποτυπωσεις ευκρινως την ατμοσφαιρα και τα συναισθηματα που σου προκαλει μια τετοια εμπειρια. Tην καρδια του κοινου παντως εκλεψε ο αεικινητος τρομπετιστας, που εδειχνε να βρισκεται σε εκσταση, και με το παιξιμο του ξεσηκωσε τον κοσμο.
Επειδη ομως η τελειοτητα ειναι ουτοπια, αξιζει να αναφερθω και σε καποια σημεια λιγοτερο ευχαριστα. Για τη συνηθισμενη πλεον βαβουρα στη "γαλαρια" εχει γινει πολυς λογος. Χαρακτηριστικη ηταν μαλιστα η φιλοτιμη προσπαθεια του μπασιστα να επιβαλει την απολυτη ησυχια μ’ενα μακροσυρτο "σςςςςς" και με την προτροπη για μια βαθια ανασα πριν καν αρχισει το σετ. Η
εκπληξη, ωστοσο, στο προσωπο του, αν και συγκαλυμμενη, μαρτυρουσε πολλα. Εκπληξη επισης προξενησε και η ( κατα τα αλλα καλοπροαιρετη και φιλικη- μολονοτι ανεξηγητη ) ριψη ενος πλαστικου μπουκαλιου στη σκηνη, κατι που δικαιολογημενα γεννησε την απορια για το αν θεωρειται κολακευτικη μια τετοια χειρονομια στην Ελλαδα, "τη γενετειρα του δυτικου πολιτισμου", συμφωνα με τον frontman.
Παρ’ολα αυτα, θα ηταν κριμα να αφησουμε την ελλειψη χημειας μεταξυ group και κοινου - οπως τουλαχιστον παρατηρηθηκε σε καποια μεμονωμενα περιστατικα - να επισκιασει τη διαθεση και το ταλεντο των μουσικων, οπως και την αψογη ηχητικη του χωρου. Αλλωστε, το ζεστο χειροκροτημα του κοσμου και ο χαιρετισμος του group προμηνυουν την αρχη μιας ενδιαφερουσας σχεσης.
"Thank you. See you later"...
Κώστας Λιοντήρης |
Live
