 |
|
|
|
A NATURAL DISASTER
|
Οι Anathema ανήκουν εδώ και πολλά χρόνια στην κατηγορία των συγκροτημάτων, τα οποία δεν μπορούν να κριθούν με τα μέτρα και τα σταθμά που προσπαθούμε να αξιολογήσουμε ένα συμβατικό γκρουπ. Η μουσική τους είναι ένα «προσωπικό» άκουσμα του καθενός, είναι από τα γκρουπ εκείνα που αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές του ακροατή, που είτε θα έχουν κάτι να σου πουν, είτε όχι. Προσωπικά ανέπτυξα μια ιδιαίτερα στενή σχέση με τη μουσική τους, κατά την περίοδο “Eternity” έως και το “Judgement” αλλά από εκεί και μετά δεν μπορώ να πω πως με συγκινούσαν όσο στο παρελθόν.
Το “ A Natural Disaster ” μας παρουσιάζει τους Anathema ακόμη πιο εσωστρεφείς και με περισσότερες τάσεις πειραματισμού από ότι στο “A Fine Day To Exit”, με πιο απλοϊκά κομμάτια, ακόμη πιο υποτονικά (εξαίρεση το “Pulled Under At 2000 Metres A Second”) και με τη μπάντα να δίνει περισσότερη έμφαση στη δημιουργία ενός απόλυτα μελαγχολικού και συναισθηματικά φορτισμένου κλίματος. Ακόμη εντονότερες είναι και οι Pink Floyd επιρροές..
Κάποιους από τους πειραματισμούς του άλμπουμ (“Closer”) τους βρήκα ενδιαφέροντες, ενώ άλλους όχι. Δεν έλειψαν τα κομμάτια που μου άρεσαν, όπως το “Are You There?”, το “Flying” ή το “A Natural Disaster”, όμως συνολικά, δεν νιώθω πλέον μέρος του όλου «έργου», δεν ταυτίζομαι με το γκρουπ, κάπου νομίζω πως έχασαν την αίσθηση του μέτρου και δεν έχουν πλέον τη μουσική ισορροπία ενός “Alternative 4” ή ενός “Eternity”.
Αυτά βέβαια είναι μονάχα οι δικές μου σκέψεις και το άλμπουμ κάποιοι από εσάς θα το βρουν καταπληκτικό, ενώ άλλοι θα το θεωρήσουν υπερβολικά «νερόβραστο» για τα γούστα τους. Μια πρόχειρη εκτίμηση που θα μπορούσα να κάνω είναι πως οι ακροατές που βρήκαν το “A Fine Day To Exit” σπουδαίο, κατά πάσα πιθανότητα θα ικανοποιηθούν. Η τελική επιλογή είναι δική σας..
Κώστας Λιανίδης |
Metal
