SHARPEN YOUR TEETH UGLY CASANOVA Sub Pop 14/9/2002

Με πήρε προχθές τηλέφωνο το αφεντικό. Μου είπε: "Καλά, ακόμα να γράψεις για τους Ugly Casanova; Πάνε τρεισήμισι μήνες από τότε που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους και ακόμα να κάνεις ένα review;". Του απάντησα, με όλο το σεβασμό που πρέπει να έχει ένας υπάλληλος προς το αφεντικό του: "Μα κύριε Σκορδά, είναι ένα πολύ δύσκολο άλμπουμ! Καλά το ξεφορτωθήκατε εσείς και δώσατε σε μένα να βγάλω τα κάστανα από τη φωτιά!". Όπως καταλαβαίνετε βέβαια, υπερίσχυσε η γνώμη του αφεντικού και έτσι στη συνέχεια πρέπει να αναλύσω μερικά πράγματα που αφορούν αυτό το άλμπουμ.

Η αλήθεια είναι, ότι ακούω τον δίσκο εδώ και τρεις μήνες. Και είναι ένας δίσκος παράξενος, ένας δίσκος περίεργος. Ακόμα και το όνομα του συγκροτήματος: Ugly Casanova! Αλλά και το εξώφυλλο! Και φυσικά, πάνω από όλα, η μουσική. Όμως και η ιστορία του άλμπουμ δεν πάει πίσω: ο Isaac Brock των Modest Mouse ανέλαβε να δώσει "σάρκα και οστά" σε σκόρπιες ηχογραφήσεις ενός κυρίου Edgar Graham, ο οποίος είχε κάποτε περιοδεύσει για λίγο με το συγκρότημα, είχε το βίτσιο να τον αποκαλούν Ugly Casanova και στο τέλος εξαφανίστηκε από προσώπου γης! Όλα αυτά τα στοιχεία συνιστούν μια από τις πιο παράξενες κυκλοφορίες τους 2002.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι το Sharpen Your Teeth δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον. Κάθε άλλο μάλιστα! Ειδικά, αν ξεπεράσετε το σοκ των πρώτων? τριάντα (περίπου) ακουσμάτων, θα ανακαλύψετε ότι τελικά αυτός ο δίσκος είναι πολύ ωραίος! Φυσικά, στην αρχή δεν μπορείς να το σκεφτείς αυτό. Αυτή η ανωμαλία που επικρατεί στις μελωδίες όλων των τραγουδιών, προκαλεί στην αρχή μια αμηχανία. Αυτή η αντισυμβατικότητα που υπάρχει στα κομμάτια, κομμάτια που όμως επιθυμούν να θεωρηθούν συμβατικά, έχει ως αποτέλεσμα να βάλει τον ακροατή σε μια συνεχή ακρόαση του άλμπουμ, μήπως και καταφέρει να τα καταλάβει. Ή, αν αυτός είναι ανυπόμονος, να τον απομακρύνει τελικά από αυτήν την κυκλοφορία!

Ο Isaac Brock αντιμετωπίζει τις συνθέσεις του Ugly Casanova με όσο πιο πειραματικό τρόπο γίνεται. Και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς σε όλη τη διάρκεια των πενήντα λεπτών του δίσκου. Τραγούδια, που αγγίζουν την country, περνάνε από τα χωράφια του blues, που έχουν σίγουρα ροκ καταβολές, αλλά που συνδυάζουν και πολλά διαφορετικά μεταξύ τους στοιχεία. Πολλές φορές το ύφος τους μου θυμίζει το ύφος μερικών τραγουδιών των Deus! Και δεν αποκλείω το γεγονός να είναι οπαδός των βέλγων ο κύριος αυτός.

Τελικά, όμως, καταφέρνει να μας δώσει ένα πολύ αξιόλογο σύνολο δεκατριών κομματιών, που ανάλογό του δύσκολα θα συναντήσετε σε άλλη φετινή κυκλοφορία. Γι αυτό, αν ζητάτε κάτι το διαφορετικό, κάτι το οποίο δεν έχει τη δυνατότητα να σας καθηλώσει με το πρώτο άκουσμα, αλλά να σας βάλει σε μια διαδικασία κατανόησης της μη πεπατημένης κατεύθυνσης που ακολούθησε ο δημιουργός του, τότε το Sharpen Your Teeth είναι για εσάς. Ένας δίσκος που δεν θα τον βάλετε ποτέ για να τραγουδήσετε τα τραγούδια του, αλλά για να προβληματιστείτε με αυτά!

Κώστας Παπασπυρόπουλος