|
|
|
|
NOTHING WILL GO WRONG
|
Γεμάτοι αισιοδοξία φαίνεται να είναι οι Slut. Τίποτα δεν θα πάει στραβά, ισχυρίζονται μέσα από τον τίτλο του νέου, τέταρτου στη σειρά, άλμπουμ τους. Το ίδιο αισιόδοξοι ακούγονται και μέσα στα τραγούδια τους. Μάλλον, όμως, κάτι πήγε τελικά στραβά! Οι Slut είναι ένα από τα συγκροτήματα που συμπαθώ πολύ. Από την αρχή της πορείας τους, στην Stickman Records, είχαν ξεχωρίσει για την ικανότητά τους να γράφουν πανέμορφα μελωδικά, αλλά ταυτόχρονα και σκληρά, ποπ τραγούδια. Την ικανότητά τους αυτή την εκτίμησε πέρσι και η γερμανική Virgin και τους ενέταξε στο δυναμικό της. Αυτοί, της το ανταπέδωσαν γράφοντας έναν από τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2001. Το Lookbook ήταν απλά ένα αριστούργημα και έδωσε την ώθηση στο γερμανικό συγκρότημα να ακουστεί και λίγο παραπέρα. Όμως, μάλλον η επιτυχία φέρνει και βιασύνη και έτσι, οι Slut έβγαλαν κιόλας, μετά από λιγότερο από ενάμισι χρόνο, τη νέα τους δουλειά. Το Lookbook χαρακτηρίστηκε από την επιλογή του συγκροτήματος να μαλακώσει λίγο τον ήχο του, να γίνει πιο μελωδικό από ότι ήταν παλιότερα και να γράψει περισσότερα ποπ κομμάτια. Η επιλογή του αυτή αποδείχτηκε ολόσωστη τόσο καλλιτεχνικά, όσο και εμπορικά. Στο νέο τους άλμπουμ, το Nothing Will Go Wrong, οι Slut ξεκινούν κάνοντας μια σωστή κίνηση: αποφασίζουν να μην επαναλάβουν την επιτυχημένη συνταγή. Δεν θέλουν να βγάλουν το Lookbook No 2. Αντιθέτως, μάλιστα. Παίρνουν και πάλι στα χέρια της ηλεκτρικές κιθάρες και γράφουν κατά κύριο λόγο δυναμικά τραγούδια. Εφτά συνθέσεις που σφύζουν από δυναμισμό, σκληρές κιθάρες και γρήγορο ρυθμό. Διπλά σε αυτές βρίσκονται και τρεις πιο ήρεμες που αποτελούν όμορφα μελωδικά διαλείμματα. Όμως, το συγκρότημα από το Ingolstadt φαίνεται να χάνει στον τομέα της έμπνευσης. Σε κανένα σημείο του άλμπουμ δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο που χαρακτήρισε όλες τις προηγούμενες δουλειές τους. Τότε που σε κάθε κομμάτι μας εντυπωσίαζαν με τα καινούρια πράγματα που μας προσέφεραν. Εδώ επαναλαμβάνονται. Συνεχώς ακούμε τραγούδια που λίγο ή πολύ τα έχουμε ξανακούσει από το συγκρότημα. Για παράδειγμα το Easy To Love είναι ένα πιο σκληρό Andy, ενώ το No Flowers, Please θυμίζει έντονα το Virus. Ευτυχώς, πάντως, που η παραγωγή βρίσκεται στα ίδια υψηλά επίπεδα και δεν ακούμε μια προχειροδουλειά που βγήκε στα γρήγορα για να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του συγκροτήματος. Και ευτυχώς που τα κομμάτια, έστω και αν είναι αντίγραφα του παρελθόντος, μπορούν να ακουστούν και πάλι ευχάριστα. Έτσι, ο δίσκος των Slut μέσα στα 40 λεπτά της διάρκειάς του περιέχει όλα τα καλά στοιχεία του συγκροτήματος, εκτός αυτού της έμπνευσης! Και καταφέρνει να βάζει το συγκρότημα μέσα στις καλές κυκλοφορίες του 2002. Μπορεί, λοιπόν, οι Slut να έβγαλαν έναν ακόμα συμπαθητικό δίσκο. Μπορεί να μας απέδειξαν και πάλι ότι είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της Γηραιάς Ηπείρου. Μπορεί από κάποιον που θα ακούσει για πρώτη φορά Slut μέσα από το Nothing Will Go Wrong, αυτός ο δίσκος να θεωρηθεί καταπληκτικός. Όμως, γι αυτούς που ακούνε εδώ και χρόνια τη γερμανική αυτή μπάντα, το Lookbook του 2001 θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμα το αριστούργημα του συγκροτήματος.
Κώστας Παπασπυρόπουλος |