LOGH 19/12/2003

Τους Logh τους γνώρισα στις αρχές του 2003. Χαρά και λύπη ένιωσα με αυτή τη γνωριμία. Χαρά, γιατί άκουσα μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια των τελευταίων μηνών και λύπη γιατί έχασα την ευκαιρία να εντάξω το ντεμπούτο άλμπουμ τους στα καλύτερα του 2002! Μικρή σημασία το τελευταίο φυσικά. Γιατί και αυτή η μικρή λύπη εξαφανίστηκε όταν έμαθα ότι οι σουηδοί μουσικοί έρχονται στην Αθήνα για την πρώτη εμφάνισή τους σε ελληνικό έδαφος και την πρώτη συναυλία του 2004. Σάββατο 3 Ιανουαρίου στο ODD club στoν Κεραμεικό (Μ. Αλεξάνδρου & Μαραθώνος 30). Για μια ακόμα φορά θα κατέβω στην πρωτεύουσα δηλαδή… Αυτή η ανακοίνωση της συναυλίας ήταν και η καλύτερη αφορμή για να τα πούμε με τα παιδιά, έστω και internetika. Τα κονέ έγιναν, τα παιδιά απάντησαν άμεσα και παρακάτω βρίσκεται μεταφρασμένη η συνομιλία μας.

Στις ερωτήσεις μου απάντησαν ο Matthias Olden (ΜΟ), ο μπασίστας, και ο Jens Hellgren (JH), ο κιθαρίστας του συγκροτήματος. Ο πρώτος μάλλον ήταν αρκετά βαρεμένος και αυτό φαίνεται στις απαντήσεις της μιας πρότασης. Ίσως βαριόταν και τις διόλου πρωτότυπες ερωτήσεις μου! Ο δεύτερος μας τα εξήγησε καλύτερα:

Atraktos.net: Ας αρχίσουμε με δυο λόγια για την μπάντα. Πότε σχηματιστήκατε; Αληθεύει ότι είστε μικροί σε ηλικία;

ΜΟ: Σχηματίσαμε την μπάντα το 1998 και η ηλικία όλων μας είναι 25.

JH: Όλα άρχισαν όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε τραγούδια σε ένα studio. Δεν είχαμε τίποτα μεγαλεπήβολα σχέδια. Ουσιαστικά δεν ήμασταν καν μπάντα τότε, με δυσκολία παίζαμε ζωντανά. Αλλά στη συνέχεια αποφασίσαμε να κάνουμε έναν δίσκο και η Bat Taste Records δέχτηκε να τον κυκλοφορήσει μόλις ολοκληρώθηκε. Από εκεί και πέρα φτάσαμε ως το σήμερα.

Atraktos.net: Έχω να σας εξομολογηθώ ότι θεωρώ το ντεμπούτο σας «Every Time A Bell Rings, An Angel Gets his Wings» ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2002. Πόσο καιρό το δουλεύατε και τι ακριβώς θέλατε να επιτύχετε;

ΜΟ: Σε ευχαριστούμε. Είναι δύσκολο να γνωρίζεις ακριβώς από την αρχή τι θέλεις να επιτύχεις. Μάλλον, θέλαμε να κάνουμε ένα καλό άλμπουμ.

JH: Υποθέτω πως θέλαμε να ηχογραφήσουμε μουσική σαν αυτή που αρέσει σε εμάς τους ίδιους. Το καλό είναι ότι δεν είχαμε καμία πίεση στο studio, οπότε μπορούσαμε να δουλέψουμε αρκετό καιρό. Κάποιες από τις ηχογραφήσεις είναι σχετικά παλιές, από το 1998. Είχαμε ήδη καλή συμφωνία με το συγκεκριμένο studio!

Α: Σε ποιο βαθμό επηρεαστήκατε από την λεγόμενη post rock σκηνή; Για παράδειγμα, ο μακροσκελής τίτλος του πρώτου σας άλμπουμ είναι ένα στοιχείο που δείχνει επιρροές. Αλλά και κάποια από τα τραγούδια σας μου θύμισαν τους ιταλούς Giardini Di Miro.

MO: Όταν κάναμε το πρώτο άλμπουμ ακούγαμε κάποιες από τις post rock μπάντες. Δεν έχω, όμως, ακούσει του ιταλούς που αναφέρεις.

JH: Όλοι μας έχουμε διαφορετικές μουσικές επιρροές. Αυτές μάλλον αναμειγνύονται μαζί και προκύπτουν τραγούδια που ακούγονται κάπως έτσι. Αλλά η μουσική δεν είναι η μοναδική πηγή έμπνευσης. Βλέπουμε πολλές κινηματογραφικές ταινίες και διαβάζουμε βιβλία. Επίσης, προσπαθούμε να είμαστε ενήμεροι του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις στους στίχους του δεύτερου δίσκου.

Α: Έχω την εντύπωση πως με το δεύτερό σας άλμπουμ, το The Raging Sun προσπαθήσατε να ξεφύγετε από αυτή τη σκηνή. Αληθεύει αυτό; Και πείτε μου επιπλέον: για ποιον λόγο ουρλιάζετε στο κομμάτι The Bones Of Generations;

MO: Το δεύτερο άλμπουμ είναι μια αντίδραση στο πρώτο, όχι μια προσπάθεια να ξεφύγουμε από αυτό.

JH: Όλη η διαδικασία ηχογράφησης ήταν εντελώς διαφορετική σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ. Δεν ήμασταν συνηθισμένοι να έχουμε την πίεση του χρόνου και τέτοια πράγματα. Αυτή η ατμόσφαιρα νομίζω αποτυπώνεται και στον δίσκο. Επίσης, θα ήταν μάλλον απογοητευτικό να ξανακάναμε τον ίδιο περίπου δίσκο ξανά. Όσο για του ουρλιαχτό στο συγκεκριμένο τραγούδι, αυτό προέκυψε αυθόρμητα. Ήταν της στιγμής. Όλο το άλμπουμ έχει στοιχεία οργής μέσα του. Δεν είχαμε την καλύτερη διάθεση εκείνη την περίοδο. Τα πράγματα είχαν λίγο χειροτερέψει, κάποιοι από εμάς αρρώστησαν, νιώθαμε λίγο απομονωμένοι εκεί στην εξοχή που ήταν το studio. Μάλλον, σπάσαμε ο ένας τα νεύρα του άλλου. Αλλά όλα πήγαν καλά στο τέλος. Χρωστάμε πολλά στον John Congleton ο οποίος μιξάρισε το άλμπουμ και μας βοήθησε στην παραγωγή. Μας βοήθησε σε στιγμές απόγνωσης!

Α: Αν με ρωτούσε κάποιος αναγνώστης ποιο από τα δύο άλμπουμ σας να αγοράσει, αμέσως θα του πρότεινα το πρώτο. Συμφωνείτε;

MO: Εε, όχι.

JH: Μπορεί το πρώτο άλμπουμ να είναι λίγο πιο εύκολο να το κατανοήσει κανείς, αλλά δεν νομίζω ότι το κάνει καλύτερο σε σύγκριση με το δεύτερο. Προσωπικά μου αρέσουν και τα δύο. Οπότε αγοράστε τα και τα δύο!

Α: Πόσο γνωστοί είναι οι Logh στη Σουηδία; Παίζετε ζωντανά συχνά; Πουλάτε δίσκους;

ΜΟ: Ναιιιιι, πουλάμε εκατομμύρια δίσκους και παίζουμε καθημερινά.

JH: Η κατάσταση στη Σουηδία μουσικά δεν είναι η καλύτερη. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αγοράζουν τους δίσκους που ακούνε στα εμπορικά ραδιόφωνα και εμείς δεν έχουμε σχεδόν καμία μετάδοση σε αυτά. Το ίδιο συμβαίνει και με την τηλεόραση. Οι άνθρωποι εξαρτώνται πολύ από τις μόδες. Ακούνε μόνο αυτά που μια μικρή ομάδα ανθρώπων προτείνει για το τι είναι hot και τι όχι. Σκατά!

Α: Ο ερχομός σας στην Αθήνα είναι στα πλαίσια κάποιας πανευρωπαϊκής περιοδείας ή έρχεστε απλά για μια εμφάνιση;

ΜΟ: Ερχόμαστε μόνο για τη συναυλία.

JH: Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε στην Αθήνα. Δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα και ανυπομονώ. Η Ελλάδα είναι πολύ μακριά από εμάς και θα ήταν δύσκολο να το συνδυάσουμε σε μια κανονική τουρνέ.

Α: Σας ευχαριστώ. Τα λέμε στις 3 Ιανουαρίου.

Κώστας Παπασπυρόπουλος