Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

FILM

26/12/2003

Ήταν Κυριακή 1 Ιουνίου. Στην Αθήνα επικρατούσε αυγουστιάτικη ζέστη. Μια απόδραση στην Αίγινα για μπάνιο ήταν η καλύτερη λύση για λίγες στιγμές δροσιάς. Δεν αρκούσε, όμως, μόνο αυτό. Η ζέστη ήταν ακόμα αφόρητη και μετά την επιστροφή στην πόλη. Τότε, θερινό σινεμά! Θησείο και 25η Ώρα. Ταινιάρα! Σαν να δρόσισε λίγο. Μήπως, όμως, τελικά η δροσιά του air condition είναι μερικές φορές η καλύτερη; Τότε, βουρ για Club 22. Παίζουν οι Mattisse και οι Film… Μετά από τρία τραγούδια από την στιγμή της εισόδου στο club, η μπάντα αποχωρεί. «Ρε παιδιά, ποιοι από τους δύο ήταν αυτοί»; Οι Film; Τι τραγουδάρες ήταν αυτές…

Κάπως έτσι μπορώ να περιγράψω την πρώτη μου επαφή με το αθηναϊκό γκρουπ. Λίγο καιρό αργότερα, ήρθε το cd τους >/: No Luggage στα χέρια μου. Και οι καλές εντυπώσεις που σχημάτισα από το live επιβεβαιώθηκαν από το διαμαντάκι αυτό. Πολύ καιρό ήθελα να τους δώσω τα συγχαρητήριά μου, αλλά μια καλή αφορμή δεν βρέθηκε. Τώρα, όμως, παρουσιάστηκε η ευκαιρία. Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου εμφανίζονται στο club του Μύλου ως support στους Puressence. Έτσι, την Τρίτη 23 Δεκεμβρίου μίλησα τηλεφωνικά με την Ελένη Τζαβάρα, τον Κώστα και τον Δημήτρη Μπόρση μέσα από τη συχνότητα του 904 Αριστερά στα FM με αφορμή την πρώτη τους συναυλία στη Θεσσαλονίκη. Ένα μέρος της συζήτησης παρουσιάζεται παρακάτω.

«Ο Κώστας, ο Δημήτρης και ο Μάκης (Δρόσος) έπαιζαν αρχικά ως τρίο ορχηστρικά κομμάτια. Σε κάποια εμφάνισή τους στο Αν έτυχε να τους δω, μου άρεσαν πολύ και πήγα τους έδωσα τα συγχαρητήριά μου. Από εκεί και πέρα αρχίσαμε να κάνουμε παρέα, ταιριάξαμε και μουσικά και μπήκα και εγώ στο γκρουπ», μου εξηγεί η Ελένη, στην απορία μου για το πώς συναντήθηκαν τα τέσσερα παιδιά. «Στη συνέχεια αρχίσαμε να δουλεύουμε τα κομμάτια για αρκετό χρόνο μέχρι να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις για το άλμπουμ. Προσθέσαμε στίχους στα ορχηστρικά, κάναμε διάφορες αλλαγές και μετά μπήκαμε στο στούντιο για την ηχογράφηση», συμπληρώνει ο Δημήτρης.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση με το άλμπουμ τους ήταν ότι στην παραγωγή του βρέθηκε ο Μανώλης Αγγελάκης. Ένας άνθρωπος, δηλαδή, που ως μουσικός διαφοροποιείται σημαντικά από τον ήχο των Film. «Με τον Μανώλη είμαστε καιρό συνεργάτες, από τότε που σχηματίσαμε το γκρουπ. Το άλμπουμ αυτό ήταν μια πρόκληση και για εμάς και για αυτόν. Τελικά δέσανε πολύ όμορφα οι δικές του καταβολές με το δικό μας υλικό. Με τον καιρό, έβαλε διάφορα στοιχεία κατά την επεξεργασία του δίσκου που ταίριαξαν στα τραγούδια μας. Και επειδή στα περισσότερα live μας είναι αυτός ο ηχολήπτης μας, αυτά βγαίνουν και στη συναυλία εκτός από το άλμπουμ. Μην ξεχνάμε ότι, εκτός από μουσικός, είναι και από τους καλύτερους ηχολήπτες στην Ελλάδα», μου καταθέτει ο Κώστας ενώ ο Δημήτρης συμπληρώνει: «ο Μανώλης είναι και ως ακροατής πολύ ανοιχτός σε διάφορα ακούσματα», οπότε με πείθουν ότι υπήρξε και υπάρχει εξαιρετική χημεία μεταξύ συγκροτήματος και παραγωγού.

Τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται συνεχώς πολύ ωραία αγγλόφωνα γκρουπ από την Αθήνα. Έχω ακούσει μάλιστα ότι όλα αυτά τα συγκροτήματα αποτελούν μια καλή παρέα. Τα παιδιά, όμως, μάλλον δεν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο. «Ίσως, αυτό να είναι ένας μύθος. Δεν επικρατεί και τόσο μεγάλη αλληλεγγύη ανάμεσα στα συγκροτήματα. Υπάρχουν παιδιά με τους οποίους είμαστε φίλοι, βέβαια. Επειδή, όμως, όλοι κάνουμε και κάτι άλλο στις ζωές μας εκτός μουσικής, δεν υπάρχει και αρκετός χρόνος για να γνωριστούμε μεταξύ μας και να αναπτυχθούν κάποιες ιδιαίτερες σχέσεις. Φυσικά, δεν είμαστε και αποκλεισμένοι ο ένας από τον άλλο, αλλά δεν είναι τα πράγματα τόσο σφιχτά δεμένα, ώστε να δυναμώσει η σκηνή», μου αποκαλύπτει ο Δημήτρης και με φέρνει στην πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην πρωτεύουσα.

Μετά από ένα τέτοιο σούπερ ντεμπούτο, αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η συνέχεια για το συγκρότημα. «Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε σωστά αυτό που κάνουμε, χωρίς να προσβάλλουμε την αισθητική μας και να ξεπερνάμε τα όποια εμπόδια παρουσιάζονται. Δεν θέλουμε να κάνουμε εκπτώσεις στα όνειρά μας, αλλά δεν λέμε ότι θα γίνουμε και η καλύτερη μπάντα στον πλανήτη, αν και κατά βάθος το πιστεύουμε!», λέει ο Δημήτρης και τα άλλα δυο παιδιά λύνονται στα γέλια! «Έχουμε μεγάλα όνειρα είναι η αλήθεια, αλλά προσπαθούμε να είμαστε προσγειωμένοι και να δουλεύουμε σκληρά συνέχεια. Το να μας λένε ότι παίζουμε καλά και ότι έχουμε ένα καλό cd δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι», τους επαναφέρει στην πραγματικότητα η Ελένη.

Την Κυριακή, λοιπόν, 28 Δεκεμβρίου στο club του Μύλου, οι Film ανοίγουν για δεύτερη φορά στην καριέρα τους συναυλία των Puressence. «Είναι αλήθεια ότι έχουμε πια την τιμή να τους αποκαλούμε φίλους μας. Τα παιδιά είναι πολύ καλά και καθόλου σνομπ και υπάρχουν σκέψεις για κάποια περαιτέρω συνεργασία, χωρίς να μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω αυτή τη στιγμή», μας ενημερώνει η Ελένη. Άρα, υπάρχει καλή χημεία μεταξύ των δύο συγκροτημάτων. Δεν μένει παρά να το διαπιστώσουμε και ζωντανά.

Κώστας Παπασπυρόπουλος

Συνεντεύξεις
Συνεντευξη με τους Νανους
Συνεντευξη με την Εύη Κουρτίδου
Συνέντευξη Χρήστος Λαϊνάς
Συνέντευξη με τους ΙΜΑΜ ΒΑILDI
Συνέντευξη με το Θάνο Ανεστόπουλο
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον Absent Without Leave
Interview with LALI PUNA
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τους Your Hand In Mine
Συνέντευξη με τη Σεραφίτα Γρηγοριάδου
Συνέντευξη με την Αμερικανο-Ολλανδέζα Signe Tollefsen