WELCOME TO WINNERS LOWGOLD Sanctuary Records 5/2/2004

Καλωσορίστε τους νικητές! Οι Lowgold από την αρχή θέλουν να κάνουν ξεκάθαρο, ότι ο δίσκος αυτός, το Welcome To Winners, αποτελεί θαύμα που κυκλοφόρησε. Τα τελευταία τρία χρόνια, και μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους Just Backward Of Square, αντιμετώπισαν μια σειρά προβλημάτων που τους έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τελικά, την έβγαλαν καθαρή και ίσως γι αυτό το εξώφυλλο δείχνει ένα χάρτινο καράβι που καταφέρνει και επιπλέει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.

ΟΚ, μπράβο στα παιδιά, τα κατάφεραν. Η περιπέτεια όμως αυτή, τους προκάλεσε έμπνευση; Τους ώθησε να γράψουν καλά τραγούδια; Γιατί είναι γνωστό, ότι μέσα από τον πόνο έχουν βγει πολλές φορές οι καλύτερες μουσικές. Η απάντηση είναι ότι, ναι, εν μέρει τα κατάφεραν. Υπάρχουν, όμως, πάντα και τα αλλά.

Οι Lowgold κινούνται και αυτοί, όπως και οι Aqualung για τους οποίους γράφαμε πρόσφατα, στο χώρο του βρετανικού μελαγχολικού ροκ που έχει γίνει ιδιαίτερα αγαπητό στα εκεί μέρη από τους Coldplay (περιόδευσαν και μαζί τους το 2000). Και ενώ εν γνώσει μου δηλώνω πως δεν είμαι φανατικός του ήχου αυτού, επιχειρώντας μια σύγκριση των δύο πρόσφατων άλμπουμ, των Lowgold και Aqualung δηλαδή, -που ήταν και τα τελευταία παραδείγματα της σκηνής που ήρθαν στα αυτιά μου-, θα έγραφα ότι οι Lowgold σαφώς και με συγκίνησαν περισσότερο. Βρήκα το ύφος τους πιο προσωπικό και τις μελωδίες τους πολύ πιο δυνατές. Τη φωνή του Darren Lee Ford πιο συμπαθητική και την παραγωγή πιο ουσιαστική. Έτσι, δίνω άνετα την ψήφο μου στο… ταλαιπωρημένο γκρουπ!

Βέβαια, και επειδή είναι άδικο να συγκρίνω δύο άλμπουμ που ουσιαστικά δεν σχετίζονται μεταξύ τους, να αναφέρω, ξεχωριστά, ότι οι Lowgold θα μπορούσαν να έπαιζαν και πιο ηλεκτρικά στο Welcome To Winners και να απέφευγαν τους τόσους πολλούς μελοδραματισμούς. Γιατί στα πιο ηλεκτρικά κομμάτια We Don’t Have Much Time, The Same Way και Famous Last Words δείχνουν μια σημαντική ικανότητα στις κιθάρες, που αδίκως χαντακώνεται μέσα στα τόσα down tempo τραγούδια τους. Από αυτά, πάντως, καλό είναι να προσέξετε το εναρκτήριο Quiet Times και το αποχαιρετιστήριο Save Yourself.

Γενικώς, οι Lowgold καταφέρνουν να βγουν νικητές στην προσπάθεια που κάνουν για να ορθοποδήσουν με το Welcome To Winners. Μουσικά είναι καλοί, αλλά χρειάζονται ακόμα πολύ δουλειά για να σταματήσουν να κινούνται στην ουρά των Coldplay και να συγκρίνονται μαζί τους. Εγώ τους συνέκρινα με τους Aqualung για να τους ευνοήσω! Η σύγκριση όμως που θα κάνουν οι περισσότεροι ακροατές, θα είναι αυτή με το συγκρότημα του Chris Martin. Και θα τους αφήνει, αν συνεχίσουν έτσι, πάντα τη ρετσινιά της ρεπλίκας των Coldplay. Τους ικανοποιεί αυτό;

Κώστας Παπασπυρόπουλος