Οι In Flames είναι από τις πιο πετυχημένες και γνωστές μπάντες της Σουηδίας, και από τους πρωτοπόρους του λεγόμενου N.W.O.S.D.M. (New Wave Of Swedish Death Metal), την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου βρέθηκαν στην χώρα μας για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ “Soundtrack To Your Escape” και αν και δεν μπορέσαμε να τους συναντήσουμε από κοντά στην Αθήνα (εξεταστική..), είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε τηλεφωνικά με τον μπασίστα της μπάντας, Peter Iwers. Παρακάμπτω τις προκαταρκτικές συστάσεις και μπαίνω κατευθείαν στο ψητό :

Peter, πάνε δύο χρόνια από την κυκλοφορία του “Reroute To Remain” και αυτέςτις μέρες κυκλοφορείτε το νέο σας άλμπουμ. Τι άλλαξε αυτόν τον καιρό στους In Flames και πως νιώθεις για την κυκλοφορία του “Soundtrack To Your Escape”?

- Τίποτα δεν έχει αλλάξει, είμαστε ακόμη τα ίδια άτομα στην μπάντα με σκοπό να παίζουμε και να δημιουργούμε μουσική. Αυτό το άλμπουμ είναι τέλειο για μας για το 2004. Ως συνήθως πήραμε τις «ρίζες» μας, τα πράγματα που ξεκινήσαμε δέκα χρόνια πριν και προσαρμόζοντας τα στα σημερινά δεδομένα προσπαθήσαμε να κάνουμε το τέλειο In Flames album για το 2004.

- Νομίζω πως το νέο άλμπουμ είναι λίγο πιο Heavy από το προηγούμενο, χωρίς ακουστικά κομμάτια..

- Ναι αυτό είναι αλήθεια.. Όλα ήρθαν φυσικά, δεν προσπαθήσαμε να αλλάξουμε κάτι, και αυτό ήταν το αποτέλεσμα όταν τελειώσαμε.

- Οπότε δεν υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις στο άλμπουμ .

- Φυσικά και όχι. Αν θέλαμε να αλλάξουμε κάτι δεν θα το κυκλοφορούσαμε.

- Μίλησε μου λίγο για τους στίχους. O Anders είναι υπεύθυνος και αυτή τη φορά?

- Ναι ο Anders τα έγραψε όλα και η αλήθεια είναι πως δεν θέλει να μιλάει για τους στίχους. Θέλει ο ακροατής ακούγοντας τους, να τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του χαρακτήρα της κάθε ιστορίας και από κει και πέρα να βγάζει μόνος του τα συμπεράσματα για τη σημασία τους.

- Οπότε να μη σε ρωτήσω για έναν τίτλο που μου έκανε εντύπωση.. Το “Like You Better Dead”.

- Δεν ξέρω, μάλλον θα έπρεπε να ρωτήσεις τον Anders για αυτό.

- Οκ, το άλμπουμ έχει τον τίτλο “Soundtrack To Your Escape”, απόδραση για πού Peter? Που νομίζεις πως μπορούμε να αποδράσουμε?

- Στον εαυτό σου. Μπορείς να αποδράσεις όπου θέλεις ή χρειάζεσαι για να βρεις για λίγο τον εαυτό σου, για να δεις τι θέλεις να κάνεις, είναι διάφορα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή του καθενός και ορισμένες φορές δεν μπορείς να συνεχίσεις μηχανικά. Πρέπει να σταματήσεις για λίγο, να σκεφτείς τι συμβαίνει, να βρεις τα στοιχεία που θα σε βοηθήσουν. Όσο είμαστε σε περιοδείες, έχουμε όλο και λιγότερο χρόνο για την προσωπική μας ζωή, και κάποιες στιγμές χρειαζόμαστε να απομακρυνθούμε από όλους, να κλειστούμε στο μυαλό μας και να μην συγκεντρωνόμαστε σε οτιδήποτε εξωτερικό. Κάποιες φορές ακούμε μουσική, διαβάζουμε ένα βιβλίο και γενικά αντλούμε ενέργεια από τέτοιου είδους δραστηριότητες. Αυτό θέλουμε και για τους οπαδούς μας στα show μας, να έρχονται, να μη σκέφτονται τίποτα, να αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο, μακριά από τα προβλήματα και να περνάμε καλά για δύο ώρες. Αυτό είναι το γενικότερο νόημα του τίτλου.

- Νομίζω πως το πιασα.. Αλήθεια πόσα τραγούδια γράφετε κάθε φορά για τον κάθε δίσκο? Γίνεται κάποια επιλογή?

- Η αλήθεια είναι πως εμείς πάντα γράφουμε ότι ακούς στους δίσκους. Αυτή τη φορά είχαμε δεκατρία κομμάτια, και έτσι στο cd θα έχουμε δώδεκα συν ένα μπόνους για την Ιαπωνία.. Πάντα συγκεντρωνόμαστε σε συγκεκριμένες ιδέες για τα κομμάτια και δουλεύουμε πάνω σ΄αυτές μέχρι να μας ικανοποιούν.

- Μου είπες πως η αλλαγή στον ήχο σας ήρθε φυσικά..

- Ναι, ξέρεις δεν το βλέπουμε σαν αλλαγή, το βλέπουμε σαν εξέλιξη..

- Ναι οκ απλά ήθελα να σε ρωτήσω πως θα περιέγραφες τη μουσική που παίζουν πλέον οι In Flames σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ.. Παλιότερα ήταν ευκολότερο, λέγοντας Death Metal.. Θα αποκαλούσες ακόμη τη μουσική σας έτσι?

- Θα την αποκαλούσα “In Flames” (τώρα μας φώτισες..). Είναι μια ερώτηση που μου κάνουν συχνά, όμως η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά δύσκολο για μένα να περιγράψω τη μουσική μας. Είναι ένα μίγμα από περίεργη pop μουσική και επιθετικού Thrash Metal. Είναι ένα μίγμα από τα πάντα! Δεν μπορώ να πω επακριβώς τι στυλ είναι, είναι metal και είναι In Flames. Και θα είναι για πάντα In Flames. Μελωδική ακραία μουσική!

- Στα T Shirts σας και γενικά στα αντικείμενα της μπάντας έχετε υιοθετήσει ένα ψιλο rock n roll στυλάκι στα λογότυπα κτλ. έλεγα μήπως θεωρείς πως παίζετε rock n roll..

- Ναι χαχαχα

- Αλήθεια τι θυμάσαι από την εμφάνιση σας στο Rockwave το 2000?

- Θυμάμαι τα πάντα. Λατρεύω αυτό το Show, είναι η μοναδική φορά που παίξαμε στην Ελλάδα και δεν περιμέναμε αυτό που είδαμε επειδή δεν είχαμε ξανακάνει live στη χώρα σας. Είχε περίπου 8000 κόσμο αν θυμάμαι καλά. Απολαύσαμε κάθε στιγμή αυτού του show, θυμάμαι τους ανθρώπους με τα καπνογόνα … Πραγματικά σπουδαία βραδιά για τους In Flames.

- Ναι, ήμουν εκεί και ξέρω. Ίσως να σας είχαμε ξαναδεί αν δεν είχε ακυρωθεί το Rockwave του 2002.. Κάτι άσχετο. Οι In Flames είναι ένα γκρουπ που ζει μέσω της μουσικής του, κάτι που σημαίνει πως έχετε επιτυχία. Αλήθεια σε ποια/ες χώρα/ες πουλάτε περισσότερο ?

- Παντού! Δεν είμαστε «μεγάλοι» σε κάποια χώρα χωρίς να πουλάμε τίποτα κάπου αλλού. Πουλάμε αρκετά καλά σε κάθε χώρα και έχουμε πολλούς οπαδούς παντού. Μερικά χρόνια πριν υπήρχαν κάποιες χώρες που είχαμε μεγάλη απήχηση και κάποιες άλλες που δεν ήμασταν τόσο γνωστοί, όμως τώρα παντού, πάνω κάτω είμαστε το ίδιο.

- Και στην Αμερική?

- Ναι! Η Αμερική είναι τεράστια και έτσι είναι δυσκολότερο να γίνεις γνωστός εκεί από ότι στην Σουηδία ή στην Γερμανία ή στην Ελλάδα, αλλά κάθε φορά που πηγαίνουμε εκεί είμαστε και περισσότερο γνωστοί. Είναι πολύ cool για μας. Αυτό θέλουμε, να παίζουμε για όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

- ΟΚ. Τώρα λοιπόν ζείτε από τις πωλήσεις σας, όμως πριν από αυτό, υποθέτω πως κάνατε κάποιες δουλειές..

- Ναι φυσικά. Κάναμε διαφορετικά πράγματα, κάποιοι από εμάς ασχολούνταν με υπολογιστές, άλλοι με πωλήσεις.. (Σ.Σ. : έλεγα μήπως βγάζαμε κανα αστείο όπως με τον ταχυδρόμο/τεχνικό πυρασφαλείας Harry Conklin).

- Θεωρείς πως το 1999 ήταν η σημαντικότερη χρονιά για τους In Flames? Τότε που κάνατε το «ξεπέταγμα»?

- Όχι η αλήθεια είναι πως κάθε χρονιά πάμε και καλύτερα, οπότε θα σου έλεγα πως η καλύτερη χρονιά μας ήταν η περυσινή.

- Ξέρω πως δεν παίζετε μόνο τα όργανα που βλέπουμε στους δίσκους. Για παράδειγμα ο Bjorn μέχρι το “The Jester Race” έπαιζε τα τύμπανα. Εσύ παίζεις κάτι άλλο εκτός από μπάσο?

- Ναι παίζω κιθάρα

- Τα άλλα παιδιά?

- O Bjorn παίζει τύμπανα, ο Daniel και ο Anders παίζουν κιθάρα, ο κάθε μουσικός πάντα προσπαθεί να μάθει νέα πράγματα. Έρχεται φυσικά στον καθένα..

- Οι περισσότεροι Σουηδοί ξεκινάτε παίζοντας κάποιο κλασικό όργανο, γι΄αυτό και σε ρώτησα. Πάλι θα αναφέρω τον Bjorn για παράδειγμα, ο οποίος ξεκίνησε αν δεν κάνω λάθος με βιολί..

- Ναι, όσον αφορά εμένα, έπαιζα πιάνο μικρότερος αλλά η μάνα μου το πούλησε κι έτσι δεν παίζω πια..

- Χαχα, σε τι ηλικία Pete?

- Αν θυμάμαι καλά μέχρι τα δώδεκά μου έπαιζα (Σ.Σ. Στη Σουηδία θεωρείται φυσικό κάποιος να παίζει μουσική από τα 4 του, όχι όπως στη δική μας «μπανανία»)

- Ξέρω πως είσαι στην μπάντα από το Colony, οπότε δεν γνωρίζω αν είσαι σε θέση, ή αν θέλεις να μου μιλήσεις για το τι κάνουν τα πρώην μέλη του γκρουπ όπως ο Johann Larsson (μπάσο μέχρι το “Whoracle”)..

- Ναι ο Johann δουλεύει και παράλληλα σπουδάζει νομίζω, και ο Glenn (Ljungstrom) είναι στο Goteburg και δουλεύει.

- Ο Carl Naslund (κιθάρα στο “Lunar Strain”)..

- Νομίζω δουλεύει σερβιτόρος..

- Κάτι άλλο τώρα. Τι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό? Ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος που πήρες?

- Χμ.. δεν ξέρω, πήρα πρόσφατα έναν δίσκο δωρεάν..

- Όχι, όχι θέλω να μάθω ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος που αγόρασες δίνοντας χρήματα και όχι ένα άλμπουμ που σου έδωσε κάποια εταιρία να ακούσεις.

- Εντάξει.. καλή ερώτηση.. πάει πολύς καιρός, δεν αγοράζω και πολλούς δίσκους. Νομίζω ήταν το “Live At Central Park” των Simon & Garfunkel.

- Άρα ακούς «παλιά» πράγματα.

- Σίγουρα!

- Ωραία, τελειώσαμε νομίζω. Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στο αναγνωστικό κοινό?

- Σας ευχαριστούμε πολύ που στηρίζετε το γκρουπ και εύχομαι να τα πούμε σε κάποια συναυλία το καλοκαίρι..

- Κι εγώ το εύχομαι αυτό. Σ’ευχαριστώ πολύ Pete, αντίο

- Κι εγώ σ’ευχαριστώ. Bye Bye!

Κώστας Λιανίδης