 |
|
|
|
KINGS AND QUEENS
|
Ο Axel Rudi Pell είναι ένας καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται συστάσεις. Μπορεί ποτέ να μην τον θεώρησα κιθαρίστα «πρώτης γραμμής» (βλέπετε εκεί χωράνε πολύ λίγοι) αλλά παρόλαυτα είναι σίγουρα ένας πολύ καλός κιθαρίστας και πάνω απ όλα είναι αναμφισβήτητα ένας δυνατός συνθέτης, αφού μέχρι στιγμής δεν έχει κυκλοφορήσει ούτε ένα μέτριο άλμπουμ. Όσοι έχουν ήδη επαφή με τη μουσική του, νομίζω πως γνωρίζουν τι ακριβώς θα ακούσουν και στο καινούριο άλμπουμ του Γερμανού : Επιμεταλλωμένο Hard Rock με αρκετές αναφορές στους Rainbow (η αγάπη του Axel για τον θείο Ritchie είναι δεδομένη), Sabbath και γενικά παλιομοδίτικο υλικό.
Το “Kings And Queens” έρχεται να διαδεχθεί το αρκετά καλό “Shadow Zone” και με το γκρουπ να διατηρεί στην θέση του τραγουδιστή τον Johnny Gioeli των Hardline. To συνολικό αποτέλεσμα είναι ένα στιβαρό και πλήρες hard rock/metal album με όλα τα στοιχεία που βρίσκει κανείς στις δουλειές του Axel Rudi Pell. Γρήγορα κομμάτια σαν το opening track, “Flyin’ High”, hard rockers όπως το “Strong As A Rock”, τις sabathiκές (περιόδου Dio, και μάλιστα το συγκεκριμένο κομμάτι μου θύμισε το “Lonely Is The Word”) στιγμές σαν το “Sailing Away” και φυσικά τις trademark μπαλάντες (“Forever Angel” και “Sea Of Evil”).
Ο Gioeli αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως μπορεί να σταθεί επάξιο πίσω από ένα μικρόφωνο που είχαν βρεθεί μεγάλοι τραγουδιστές όπως οι Jeff Scott Soto, Rob Rock και Charlie Huhn ενώ ο Terrana που από το 1998 και μετά παίζει ανελλιπώς στις δουλειές του Pell, είναι εξαιρετικός και μαζί με τον «μόνιμο» Volker Krawczak φτιάχνουν ένα γεροδεμένο rhythm section. Νομίζω πως το άλμπουμ αν και δεν είναι επιπέδου “Magic” ή “Oceans Of Time”, θα ικανοποιήσει όλους τους φίλους της δουλειάς του Γερμανού κιθαρίστα ,που όπως είπα και στην αρχή, δεν μας έχει αφήσει ποτέ παραπονεμένους.
Κώστας Λιανίδης |