|
|
|
|
YANQUI U.X.O.
|
Είναι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις μεταξύ του νέου δίσκου των Godspeed και του νέου των Sigur Ros. Από τη στιγμή που κυκλοφόρησαν με διαφορά μόλις μιας εβδομάδας, κινούνται στον ίδιο μουσικό χώρο και οι αμέσως προηγούμενες δουλειές τους είχαν σημαδέψει πριν δύο χρόνια την παγκόσμια μουσική κοινότητα, δεν μπορεί να εξεταστεί ο ένας δίσκος εντελώς ξέχωρα από τον άλλο. Φυσικά, κάθε ένα από τα συγκροτήματα αυτά έχει τη δική του υπόσταση και τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα. Και με αυτές τις δύο δουλειές φαίνεται να τραβά το καθένα έναν διαφορετικό δρόμο. Οι Sigur Ros κάνοντας ακόμα πιο μελωδικό και προσιτό τον ήχο τους, οι Godspeed εμμένοντας στον ίδιο δύσκολο δρόμο των πολύπλοκων συνθέσεών τους. Κι όμως, οι Sigur Ros φαίνεται να κερδίζουν περισσότερους πόντους στο παιχνίδι αυτό της σύγκρισης. Με έναν δίσκο που κινείται στην ίδια βάση με τον προηγούμενο, αλλά με πολλά διαφορετικά στοιχεία στη σύνθεση, στο ύφος, στο συναίσθημα σε τελική ανάλυση, καταφέρνουν όχι μόνο να ξανακερδίσουν εμάς που τους αγαπήσαμε, αλλά σίγουρα να φέρουν και νέο κόσμο στις τάξεις τους. Αντίθετα, οι Godspeed You! Black Emperor (η αλλαγή στη θέση του θαυμαστικού είναι ίσως από τις λίγες αλλαγές που καταφέρνουν οι GYBE) παίζουν το ίδιο παιχνίδι που έπαιξαν και σε όλες τις προηγούμενες δουλειές τους, κάνοντας το αποτέλεσμα πολύ προβλέψιμο, με συνέπεια να είναι πιο πιθανό το να χάσουν φίλους παρά να κερδίσουν νέους. Η δουλειά στράβωσε από την αρχή. Τι δουλειά έχει ο Steve Albini με τους GYBE; Τι ανάγκη τον είχανε οι Καναδοί; Και ποια είναι τελικά τα νέα στοιχεία που προσφέρει στο συγκρότημα και στον ήχο του; Είναι δυνατόν να μαθαίνουμε για το νέο δίσκο των GYBE και να διαφημίζεται περισσότερο από αυτό το γεγονός η συμμετοχή του, άξιου κατά τα άλλα, Albini; Ακούω εδώ και αρκετό καιρό ξανά και ξανά το άλμπουμ και δεν μπορώ να διακρίνω σε κανένα σημείο την επίδραση του παραγωγού αυτού. Ίσα ίσα: όλα μου φέρνουν στο νου τις παλιές δουλειές του συγκροτήματος από τον Καναδά. Ξέρω πως θα αναπτύξουν το κομμάτι τους, πότε θα μπουν τα βιολιά, πότε θα μπουν τα τύμπανα, πότε θα έρθει το ξέσπασμα, πότε θα κοπάσει ο θόρυβος, πότε θα γίνει η αλλαγή του κομματιού μέσα στο ίδιο track. Καμία, δυστυχώς, έκπληξη! Και η μόνη χτυπητή αλλαγή που παρατηρώ είναι η έλλειψη αυτή τη φορά των ομιλιών στα διάφορα σημεία των κομματιών. Μπορεί να είναι λίγο βαριά όλα αυτά που γράφω για το Yanqui UXO. Γιατί ένας δίσκος των Godspeed δεν μπορεί να είναι ποτέ ένας κακός δίσκος. Όμως, ένα συγκρότημα που έχει καταφέρει να μας συγκλονίσει πολλές φορές τόσο με τους δίσκους του, όσο φυσικά και με το live του στην Ελλάδα, πρέπει να αντιμετωπίζεται με αυστηρή κριτική, όποτε αυτό χρειάζεται. Και σε αυτό το άλμπουμ οι GYBE πρέπει να αντιμετωπιστούν αυστηρά. Γιατί δεν καταφέρνουν να μας συγκλονίσουν όπως παλιά. Γιατί, όσο καλά και να είναι τα νέα τους κομμάτια, δεν θα μπορέσουν να μας κρατήσουν για πολύ καιρό κοντά τους. Γιατί, όταν περάσει ο καιρός και θα θέλουμε να ανατρέξουμε σε κάποιον δίσκο των Καναδών, ή θα θέλουμε να δώσουμε σε έναν φίλο μας να καταλάβει το τι εστί Godspeed You! Black Emperor, δύσκολα θα θα διαλέγουμε το Yanqui UXO από τη δισκοθήκη μας.
Κώστας Παπασπυρόπουλος |