Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ 31/3/2004

Και ναι λοιπόν, έφτασε επιτέλους η άνοιξη! Τώρα βέβαια, γιατί μετά από ένα φοβερά ζεστό Σαββατοκύριακο διαπίστωσα ότι ήρθε αυτή η εποχή, είναι λίγο άγνωστο, αλλά δεν βαριέσαι… Κατά τα άλλα, ενώ ο καλοκαιριάτικος καιρός με είχε κουράσει σωματικά, η διάθεσή μου ήταν πέρα για πέρα καλοκαιρινή, τουτέστιν δεν έκατσα τον κώλο μου ούτε μία στιγμή στο σπίτι. Γι αυτό και γύρισα στην Αθήνα (ω ναι πήγα Κρήτη το τετραήμερο) με μία διάθεση να κάνω πράγματα (έχει βοηθήσει βέβαια και το γεγονός ότι όταν κατεβαίνω κάτω με πιάνει κάτι σαν jet lag ένα πράμα, και δεν μου κολλάει ύπνος με τίποτα. Έτσι έχω πολύ χρόνο να ασχοληθώ με μύρια όσα, ακόμα και με το σίδερο, φοβερό, που είσαι μαμά να με δεις!!).

Έτσι λοιπόν και ενώ η ώρα είναι ήδη προχωρημένη αποφάσισα να γράψω δυο λόγια για το atraktos, μια που πρώτον έχω πολύ καιρό να εμφανιστώ και δεύτερον τελείωσα και το πιο άλλο, το τρίτο βιβλίο (όχι κατά σειρά τριλογίας αλλά κατά πώς εγώ τα διάβασα) του George P. Pelecanos, το Ο Βασιλιάς του Πεζοδρομίου (King Suckerman, Εκδόσεις Οξύ, 2000).

Ας ξεκινήσω κατευθείαν από το βιβλίο, μια και για τον ίδιο τον Pelecanos είπα διάφορα την προηγούμενη φορά, στο άρθρο για τη Σαρωτική Έκρηξη (ε, φτάνει, δεν χρειάζεται να φουντώσω πάλι βραδιάτικα!). Το μόνο που θα αναφέρω είναι ότι και εδώ ο αναγνώστης διαπιστώνει το πόσο χαρισματικός συγγραφέας είναι. Αυτά. Τέλος ο θαυμασμός. Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Τα γεγονότα διαδραματίζονται τον Ιούλιο του 1976 στην Ουάσινγκτον (την πόλη φετίχ του Pelecanos) λίγο πριν η πόλη γιορτάσει τα 200 χρόνια από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Το βιβλίο ξεκινάει σε ένα ντράιβ-ιν, όπου ο πρώην κατάδικος και νυν στυλάτος μαύρος, σκληρός και στυγνός εγκληματίας Γουίλτον Κούπερ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας σε έναν φόνο με δράστη έναν κακάσχημο πιτσιρικά ονόματι Μπι Αρ Κλάγκετ, τον οποίο και παίρνει αμέσως μαζί του, με επακόλουθο έναν καταιγισμό αναίτιων φόνων. Στην πορεία τους αυτή συναντούν τον ιδιοκτήτη δισκάδικου και βετεράνο του Βιετνάμ-επίσης μαύρο- Μάρκους Κλέι και τον φίλο του Έλληνα και μικροέμπρο ναρκωτικών Ντιμίτρι Καράς. Οι δυο τους…Μμμμ επειδή αν συνεχίσω θα τα πω όλα, λέω να σταματήσω εδώ και να θέσω το μυστήριο ως εξής: τη συνάντηση αυτή θα την ακολουθήσει μία συναρπαστική ιστορία, η οποία γίνεται ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα στα χέρια του τεχνίτη συγγραφέα. Και όταν λέω τεχνίτη το εννοώ.

Με κάτι εκπληκτικούς, μεστούς και στακάτους διαλόγους, με ένα εξαιρετικό soundtrack που ακούγεται καθ’ όλη την εμπειρία της ανάγνωσης (από Captain Beefheart μέχρι Curtis Mayfield και Isaak Hayes), σε μία εντελώς funky ατμόσφαιρα και με ήρωες φοβερά ερωτεύσιμους (καλά τι έχω πάθει, με έχει χτυπήσει η άνοιξη άσχημα μου φαίνεται…Ειλικρινά πάντως, ο χαρακτηρισμός αυτός πηγάζει από το ότι ο Pelecanos χρησιμοποιεί κάμερα αντί για μολύβι προκειμένου να δώσει τους ήρωές του στον αναγνώστη. Περιγράφει εντελώς κινηματογραφικά γαμώτο μου!). Το βιβλίο δεν σε κουράζει ούτε μία στιγμή, η περιγραφή της πλοκής ρέει πάρα πολύ καλά με σωστές δόσεις φόνων και συναντήσεων φίλων και εραστών. Πραγματικά, αν δεν έχετε διαβάσει κανένα βιβλίο του μέχρι τώρα, δεν ξέρετε τι χάνετε. Ξεκινήστε τώρα!

Δέσποινα Καβουσανάκη