MORBID ANGEL 25/3/2004 Αποθήκη του Μύλου, Θεσσαλονίκη 6/4/2004

Ήταν Μάρτιος 2001 όταν και τότε η Didi Music είχε ανακοινώσει την έλευση των βασιλιάδων του death ,metal για τις 13 Μάη τότε. Δυστυχώς όμως τότε η εμφάνιση τους ακυρώθηκε και εκείνη η ακύρωση μας ξενέρωσε. Ευτυχώς 3 χρόνια αργότερα ανήμερα της αφής της Ολυμπιακής φλόγας(αυτό μας μάρανε) και της Εθνικής Επετείου, αυτή τη φορά όλα πήγαν καλά και μπορέσαμε να δούμε την μπάντα στην πρώτη της επίσκεψη στη χώρα μας μετά από 15 χρόνια δισκογραφίας.

Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα να αναλύω τα όσα έγιναν στο live.Το τέλος του live με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Διότι περιμέναμε με μεγάλη προσμονή και λαχτάρα το κορυφαίο death metal group όλων των εποχών στην πρώτη του εμφάνιση εδώ και αυτοί παίξανε ένα set list διάρκειας 1.15 μόνο! Πολλοί θα πούνε και τι έγινε ρε φίλε για death metal μιλάμε. Εγώ πάλι δεν το δέχομαι. Οι Death πριν από κάποια χρόνια είχανε παίξει σχεδόν 100 λεπτά. Οι Cannibal Corpse πέρυσι λίγο παραπάνω αλλά εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε το φαινόμενο να πετάγονται έξω υπερκλασικές τραγουδάρες. Εδώ δυστυχώς είχαμε το φαινόμενο να πετάγονται έξω κλασικά κομμάτια γεγονός που όπως είπα μας άφησε με ανάμικτα συναισθήματα.

Δεν νομίζω ότι 25 λεπτά επιπλέον είναι λίγα. Σε 25 λεπτά μπορούσαν άνετα νμα ακουστούν άλλα 4-5 κομμάτια, κομμάτια που έλειψαν σε όλους μας. Που είναι ρε παιδιά τα “Immortal Rites”,”Maze of Torment “,”Fall from Grace”;Είναι δυνατόν να λείπουν τέτοιες τραγουδάρες; Τόσο πια δεν μπορούσατε να παίξετε λίγο παραπάνω στην πρώτη εμφάνισή σας σε μια χώρα που έχετε ένα σωρό φανατικούς οπαδούς και από την οποία κατάγεται ο ηγέτης Trey Azagthoth; Έχω βαρεθεί στην κυριολεξία να παραπονιέμαι για τη διάρκεια του set-list κάποιων group όμως θεωρώ ότι όταν η πλειοψηφία ενός κοινού που κατέκλυσε την Αποθήκη έχει δώσει 30 ευρώ ή έχει έρθει από την επαρχία ενώ την άλλη μέρα έχει μάθημα αξίζει καλύτερης αντιμετώπισης αξίζει να του δώσεις το κάτι παραπάνω όχι να τον κάνεις να φεύγεις μουρμουρίζοντας.

Τα παράπονα τέλος και από δω και πέρα αρχίζει η θετική πλευρά του live.Ήχος λες και άκουγες cd από το τρίτο κομμάτι και μετά. Το set-list όπως είπα θα μπορούσα να είναι καλύτερο αλλά έστω και έτσι ακούσαμε αρκετά κλασικά κομμάτια όπως τα “Lords of all fever and plague”,”Rapture”,”Pain Divine”,”World of shit”,”God of Emptiness”,”,”Where the Slime lives”,”Dawn of the Angry”,μαζί με το φοβερό “Chapel of Ghouls” στο encore αλλά και αρκετά τραγούδια νεότερης εποχής με τον Steve Tucker τα “Chamber of Dis”,”Cleanshed in Pestilence”,”Beneath the Hollow”,”Curse the Flesh”,”Praise the Strength”,”Stricken Arise”.O Steve Tucker στάθηκε σε αξιοπρεπές επίπεδο στα τραγούδια του ανεπανάληπτου David Vincent ενώ στα δικά του ήταν εμφανώς καλύτερος. Στη δεύτερη κιθάρα απολαύσαμε τον Tony Norman των Monstrosity ο οποίος στάθηκε εξαιρετικά δίπλα στον μεγάλο Trey Azagthoth o οποίος Trey είναι χαλαρά από τους καλύτερους κιθαρίστες που έχω δει live.Ο άνθρωπος τρέλανε κόσμο παίζοντας είτε σε απλές πέμπτες όπως αυτές που μαθαίναμε κάποτε στο βιβλίο του Troy Stetina και φτάνοντας σε εντελώς παρανοϊκά tapping πότε με δάχτυλα πότε με πένα. Ο κύριος στα τύμπανα ακόμα δεν έχει περάσει από αντι-ντόπινγκ έλεγχο; Πότε η παγκόσμια ομοσπονδία μουσικής θα αποφασίσει να κάνει αντι-ντοπινγκ control στον Pete Sandoval;Διότι δεν εξηγείται αλλιώς αυτό το πράγμα που είδαμε όλοι μας έναν τύπο να παίζει σε λυσσασμένες ταχύτητες επί 75 λεπτά και να μην σταματάει να παίζει δίκαση ούτε δευτερόλεπτο. Είμαι σίγουρος πως αν του κάνουνε έλεγχο ντόπινγκ τόσο σε αυτόν όσο και σε 3-4 άλλους πχ Hellhammer, Derek Roddy, Dave Culross, Gene Hoglan θα τους απαγορέψουνε α ξαναπίασουν drums στα χέρια τους. Ο τύπος είναι απλά φαινόμενο τελεία και παύλα.

Για το τέλος θα ήθελα να πω ότι οι Morbid Angel ήταν πολύ φιλικοί με τον κόσμο και πριν αρχίσει το live υπέγραφαν αυτόγραφα έξω από το Μύλο. Απλά εγώ τόσο σε αυτούς όσο και σε άλλες μπάντες εξετάζω μόνο το set-list τους και τη διάρκεια του και όχι την ίδια τη μπάντα σε θέματα εκτός live.Κάποτε εμείς οι Έλληνες οπαδοί παραπονιόμασταν ότι δεν βλέπαμε πολλά live τώρα έχουμε αρχίσει να παραπονιόμαστε για τη διάρκεια τους δυστυχώς. που όπως έγραψα και παραπάνω δεν είναι ανάλογη ως προς τα λεφτά και τις θυσίες που κάνουμε. To θέμα είναι οι μπάντες που έρχονται για πρώτη φορά εδώ να τα δίνουν όλα και σε σκηνική παρουσία (από αυτήν κανένα παράπονο) αλλά και σε τραγούδια και όχι να τις δικαιολογούμε συνέχεια ότι δεν πειράζει μωρέ πρώτη φορά είναι την επόμενη θα παίξουνε καλύτερα διότι κάθε φορά είναι και μοναδική και ο νοών νοείτω.

photo taken by Scott Harrison, www.HarrisonPhotos.com.

Θοδωρής Angus