WHERE IRONROSSES GROW DISMEMBER KARMAGGEDON MEDIA 19/4/2004

Οι Σουηδοί deathsters Dismember επιστρέφουν με το νέο τους δίσκο μετά από 5 χρόνια δισκογραφικής απουσίας.Ένα group που πάντοτε ζούσε στη σκιά των Entombed που ποτέ δεν γνώρισε την ανάλογη επιτυχία που γνώρισαν οι προαναφερθέντες κατάφερε όμως να κυκλοφορήσει δισκάρες όπως το “Death Metal” του 1997 και να κάνει τους οπαδούς του death metal να παραμιλάνε.Να πούμε ακόμα ότι οι Dismember διαθέτουν στις τάξεις τους έναν από τους καλύτερους τραγουδιστές για μένα στο ιδίωμα τον Matti Karki που παρότι κοντόσωμος είναι φοβερός.

Ο νέος λοιπόν δίσκος τους ξεκινάει δυναμικά με το ομώνυμο κομμάτι ένας πραγματικός death metal ύμνος που σε ισοπεδώνει.Από εκεί και πέρα στα περισσότερα από τα υπόλοιπα κομμάτια παρατηρούμε ότι εκτός από τα υπερ-brutal μέρη οι Dismember “μολύνονται” και αυτοί αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό τον όρο όπως και άλλα καθαρόαιμα death metal group από το φαινόμενο να βάζουν στα κομμάτια τους πολλές μελωδίες οι οποίες θυμίζουν group του NWOSDM.Να σας πω όμως ποια είναι η διαφορά;Ότι οι Dismember έχουν καταφέρει να δέσουν τις μελωδίες τους και κάποια πιο αργά/mid-tempo μέρη που χρησιμοποιούν τόσο καλά με τα brutal μέρη που το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.Ειδικά στο κομμάτι “Tragedy of the Faithful” η μελωδία που χρησιμοποιούν ενώ σε άλλα group θα ακούγονταν εντελώς ξενέρωτη δίνει μία άλλη διάσταση στο συγκεκριμένο κομμάτι.Άλλωστε τόσα χρόνια στη δισκογραφία και έμπειροι μουσικοί καθώς είναι ξέρουν να συνδυάζουν επιρροές αλίμονο.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το album είναι μελωδικό death metal ας μην χαίρεστε οι οπαδοί των In Flames.Το album παραμένει στη βάση του brutal death metal θυμίζοντας εποχές Sunlight Studios.Απλά όπως έχουνε δηλώσει και άλλοι παλιοί στο κουρμπέτι μουσικοί στο παρελθόν προσπαθούν να δώσουν ανάσες στον ακροατή και όχι να κάνουν από την αρχή ως το τέλος ένα brutal δίσκο και να κουράζουν τον ακροατή αυτό πιστεύω εγώ και σίγουρα όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο καλό δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις που χρησιμοποιούν και άλλα στοιχεία.Κάποιοι σκληροπυρηνικοί ίσως απογοητευτούν αλλά όπως και να έχει το album είναι αξιόλογο και με φοβερή παραγωγή από τον drummer τους Fred Estby

Άλλα τραγούδια που μου άρεσαν είναι τα “Forged with hate”,”Chasing the Serpent” και το αργόσυρτο “Me-God” με φοβερή ερμηνεία από τον Matti..

Θοδωρής Angus