LEN PARROT'S MEMORIAL LIFT BAXTER DURY ROUGHTRADE / PENGUIN 9/1/2003

Όταν κουβαλάς ένα βαρύ όνομα, δεν έχεις χρόνο να μεγαλώσεις το μικρό σου. Ο BAXTER DURY είναι όπως ξέρετε ο γιος του Ian Dury. Πιθανόν και αυτό να έφτανε από μόνο του για να περιγράψει τον πρώτο μεγάλο δίσκο που έφτιαξε ο γιος.

Φαντάζομαι είναι πολύ δύσκολο, ίσως και ασφυκτικό, να έχεις να ξεπεράσεις πέρα από τον τοίχο που υπάρχει μπροστά σου και τον απόηχο ενός μεγάλου καλλιτέχνη που τυγχάνει να είναι ο πατέρας σου. Ελάχιστοι το κατάφεραν αυτό, και ο πιο πετυχημένος Buckley βρήκε πολύ σύντομα τον πατέρα του. Το ότι μαζί του ο Baxter έχει και άλλον ένα γιό, τον Ben, γιό του Mickey Gallaher (μέλος των Blockhead), είναι ίσως συμβολικό αλλά σίγουρα όχι τυχαίο.

Το Oscar Brown, που βγήκε παλαιότερα ως πρώτο single, προμήνυε πολλά ενδιαφέροντα, με το cool χαλαρό ψυχεδελικό ύφος του. Τελικά από όλο το album παραμένει από τις καλύτερες στιγμές. Η φωνή είναι πολύ σπουδαία, πολυτάλαντη που θα λέγαμε. Το καινούριο single, που πρόσφατα κυκλοφόρησε, έχει άλλα 2 κομμάτια, οπότε ο δίσκος διαθέτει μόνο 6 προς το παρόν τραγούδια που δεν θα τα βρείτε αλλού (αν και ποτέ δεν ξέρεις, ούτε εγώ μαζί σου).

Ο τρεμουλιαστός τρόπος συνοδείας της μελωδίας από διάφορα "συναισθηματικά" όργανα συνθέτει μια μελαγχολική ατμόσφαιρα, κραυγαλέο αυτό από το πρώτο κιόλας τραγούδι. Πάντως η φωνή παραμένει στα περισσότερα τραγούδια τόσο ίδια, που δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Ως σύνολο όμως μπορεί να σε μεταφέρει ακόμη και στα 70ς (περιοχή από Moody Blues μέχρι όπου θες), ιδίως με τα space λικνίσματα που έχουν οι συνθέσεις. Ακούγονται σαν να αιωρούνται στο κενό, οπτικό νοητικό ιδίωμα αυτό, που με τρομερή άνεση, η ψυχεδελική μουσική δημιουργεί.

Βέβαια πρέπει να αναφέρουμε ότι το 2002 κυκλοφόρησε και το Ten more turnings from the tip, μια ενδιαφέρουσα δουλειά με ανέκδοτα τραγούδια του Ian Dury, την οποία επίσης επιμελήθηκε ο γιός Baxter.

Το παιδί λοιπόν δεν κάθεται, έβγαλε και τον πρώτο του δίσκο, αρκετά αξιοπρεπής και λογικά έπεται συνέχεια. Ας την αναμείνουμε. Επειδή στο LEN PARROT´S MEMORIAL LIFT υπάρχουν αρκετές καλές ιδέες, ειδικά όταν πετάγεται και λίγο fuzzαριστό funky τέμπο, δεν ομιλούμε για εκμετάλλευση κανενός ονόματος. Τα γονίδια υπάρχουν, η προδιάθεση αν θέλετε, οι συστάσεις είναι εύκολες, οπότε γιατί να μην δούμε κάτι καλύτερο και στο μέλλον; Τα πρώτα 40 λεπτά είχαν ενδιαφέρον πάντως.

Κυριάκος Σκορδάς