Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

ELFENTANZ FESTIVAL #3

09/05/2004

ΡΟΔΟΝ, Αθήνα

14/5/2004

Συγκροτήματα: Wolfsheim, And Also The Trees, Elusive, High Level Static

Και ναι! Το ELFENTANZ είναι πλέον θεσμός. Το τρίτο κατά σειρά festival που έλαβε χώρα στο Ρόδον την Κυριακή 9/5 ακολουθώντας τα δυο προηγούμενα στις 22/12/02 και 27/9/03 διοργανώθηκε με απόλυτη επιτυχία τόσο από καλλιτεχνικής (σπουδαίο line-up) όσο και από οικονομικής άποψης (sold out). Ευνόητο ήταν βέβαια ότι τόσο αξιόλογα group θα αποτελούσαν πόλο έλξης για τα απανταχού ξωτικά, δαιμόνια και νύμφες της Αθήνας. Όπως και να το κάνουμε, Wolfsheim και And Also The Trees δε βλέπουμε πολύ συχνά. Για την ακρίβεια, αυτή ήταν μόλις η πρώτη εμφάνιση των παραπάνω συγκροτημάτων παρά την πολυετή πορεία τους στον μουσικό χώρο.

Με την ανακοίνωση της ματαίωσης της εμφάνισης των Γερμανών Das Ich λόγω ασθένειας του τραγουδιστή «ο χορός των ξωτικών» άρχισε λίγο μετά τις 7 με τους Έλληνες High Level Static. To νεοφώτιστο ντουέτο αναπόφευκτα αδικήθηκε από την ώρα έναρξης, καθώς ο κόσμος συνεχώς συνέρεε και συνεπώς ήταν αδύνατο να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η παρουσία των HLS σ’ένα τέτοιο line-up ήταν σίγουρα εποικοδομητική και άφησε ευοίωνες προοπτικές για το μέλλον. Όσο για το “Breathing Still”, με το οποίο έκλεισαν το περίπου ημίωρο set τους (και με το οποίο συμμετέχουν στην πρόσφατη συλλογή “Greek Electro”), είναι απλώς κομματάρα!

Σειρά είχαν οι Νορβηγοί Elusive. Τρεις μαυροντυμένες φιγούρες με δερμάτινα, μπότες και καπέλα, ο τραγουδιστής πλαισιωμένος από δυο κιθάρες. Πιστοί στην gothic rock παράδοση, στήριξαν το ωριαίο set στο πρόσφατο “Destination Zero” LP, έχοντας τη θερμή υποστήριξη του κοινού ειδικά των πρώτων σειρών. Γενικά, δημιούργησαν την αίσθηση μιας δεμένης μπάντας με αυτοπεποίθηση. Ξεχωριστή στιγμή το “Louisse”, ενώ ενδιαφέρουσα ήταν και η εκτέλεση του “More” του Billy Idol με το οποίο μας αποχαιρέτησαν. Δεν παρέλειψαν μάλιστα να μοιράσουν και κάποια μπλουζάκια.

Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήραν οι And Also The Trees. Τα αδέρφια Jones – o Simon στα φωνητικά και ο Justin στην κιθάρα, πλαισιωμένα από τον Steven και τον Paul στα τύμπανα και το μπάσο, αλλά και τη διακριτική συνοδεία μιας ξανθιάς νύμφης στα πλήκτρα – ήταν σε μεγάλη φόρμα. Ειδικά ο Simon με τη θεατρική σκηνική του παρουσία και τη δραματική του ερμηνεία έντυσε με μοναδικό τρόπο τόσο τους μελαγχολικούς του στίχους όσο και τις στοιχειωμένες συνθέσεις του Justin, υποβάλλοντας το ακροατήριο σε μια μυσταγωγία. Λυρισμός, ευαισθησία, ποίηση, με εξάρσεις και υφέσεις που μας απογείωναν και καθήλωναν εναλλάξ. Το θερμό χειροκρότημα ήταν η ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στο θαυμάσιο αυτό group, ενώ και ο Simon, εμφανώς συγκινημένος, ολοκλήρωσε το 80λεπτο show συμπεριλαμβανομένου του ενός encore – συγχαίροντας τόσο το κοινό όσο και τον διοργανωτή της εκδήλωσης, Λεωνίδα Σκιαδά.

Το στήσιμο της σκηνής κράτησε σχεδόν μια ώρα, αλλά η αναμονή άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω. Στις 11.30 εν μέσω επευφημιών εμφανίστηκαν οι Wolfsheim. Ο Peter Heppner μας καλησπέρισε σε άπταιστα ελληνικά προκαλώντας υστερία. Το πρόγραμμα βασίστηκε κυρίως στο περσινό εκπληκτικό album “Casting Shadows” με έμφαση στη μελωδία, ενώ μαζί με τα πλήκτρα του Markus Reinhardt καίρια ήταν η προσθήκη κιθάρας και τύμπανων. Εξαιρετική ήταν η κιθαριστικη εκτέλεση του “Sparrows and the Nightingales” (προσωπική αδυναμία). Η κορύφωση όμως έφτασε στο πρώτο encore. Την επανεμφάνιση των Wolfsheim ουσιαστικά προανήγγειλαν οι πρώτες νότες του “Kein Zuruck”, ενός synth-pop διαμαντιού που κοσμεί όχι μόνο το “Casting Shadows”, αλλά και ολόκληρη τη δισκογραφία του γερμανικού διδύμου. (Αλήθεια, ποιος είπε πως η γερμανική δεν είναι ωραία γλώσσα?) Αμέσως μετά ακολούθησε το “Find you’re gone”. Στο δεύτερο encore ο Heppner, φανερά γοητευμένος από την ανταπόκριση του κόσμου, δήλωσε: “I know that you want it; I’ll give it to you” προαναγγέλλοντας το μοναδικό “Once In A Lifetime”.

Μια σχεδόν εξάωρη μουσική πανδαισία έλαβε τέλος με τον ιδανικό τρόπο, εκπληρώνοντας τις υψηλές προσδοκίες τόσο του κοινού όσο και των διοργανωτών του τρίτου ELFENTANZ Festival. Τώρα που έγινε το hat-trick, θέλουμε και τέταρτο!

Κώστας Λιοντήρης

Live
GHOST NOTE PROJECT-SENSOMATIC
16/11/2012
PlisskenFestival 2012
12/5/2012
MOGWAI, KWOON
25/1/2012
ULVER
26/11/11
KILIMANJARO DARKJAZZ ENSEMBLE, THE MOUNT FUJI DOOMJAZZ CORPORATION
11/11/2011
PULP
27/5/2011
NO AGE, Background Noise Suppression
27/4/2011
God Is An Astronaut, Absent Without Leave–
6/2/2011
MARK LANEGAN, ISOBEL CAMPBELL
12/12/2010
THESE NEW PURITANS, Plissken festival
5/12/2010