 |
|
|
|
ANTIBALAS Afrobeat Orchestra
|
Στο χαμηλοτάβανο club Wardrobe είχε προγραμματιστεί να γίνει η συναυλία των ANTIBALAS. Προς διάψευση πάντως των προσδοκιών μου, αλλά και για καλή μου τύχη αφού βρήκα εισιτήριο 5 λεπτά πριν αρχίσει η συναυλία, τα πράγματα στον χώρο ήταν αρκετά χαλαρά.
Στις 11:30 λοιπόν 12 άτομα από το Brooklyn της Νέας Υόρκης γέμισαν την μικρή γωνιακή σκηνή και το πανηγύρι ξεκίνησε. Για δύο ώρες έκαναν τον κόσμο να χορεύει ασταμάτητα παίζοντας τα κομμάτια τους σαν γνήσια τέκνα της μυθικής φιγούρας που ακούει στο όνομα Fela Anikulapo-Kuti. Το afrobeat, αυτός ο συνδυασμός jazz και funk με παραδοσιακούς Αφρικανικούς ρυθμούς, γέμισε τον χώρο και προκάλεσε μία ιδιαίτερη ένταση.
Οι μακροσκελείς εισαγωγές των κομματιών τους, όπως κατά παράδοση απαιτεί το είδος, ακολουθούνταν από εξάρσεις στα πνευστά, τα πλήκτρα και τα φωνητικά του επιβλητικού τους frontman με την απίστευτη στολή, ενώ κιθάρα, μπάσο και κρουστά σπάνια έπαιζαν πρωταρχικό ρόλο.
Η μπάντα τα έδινε όλα και μόνο σε 1-2 περιπτώσεις έγινε κουραστική, όπως είναι βέβαια λογικό σε μία συναυλία όπου 7-8 συνθέσεις γεμίζουν δύο ολόκληρες ώρες. Τα κομμάτια επιλέγονταν τυχαία, με κάρτες πού τραβούσε ο τρομπονίστας και έδειχνε στους υπόλοιπους για να γνωρίζουν τι θα ακολουθήσει, ενώ στιχουργικά τα αντιπολεμικά συνθήματα είχαν τον πρώτο λόγο, κάτι που πιθανότατα θα συμβαίνει και στο νέο τους δίσκο.
Η κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήρθε στο κλείσιμο του κανονικού σετ όταν ο τρελός σαξοφωνίστας του σχήματος ανέλαβε ρόλο μαέστρου και με την συμμετοχή του κοινού οδήγησε την μπάντα σε εκρηκτικά μουσικά ξεσπάσματα. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι εκτός από τα δικά τους κομμάτια ακούστηκαν και δύο συνθέσεις του νονού Fela Kuti.
photo Marc Pierce
Σταύρος Σταυρόπουλος |