FRACTAL PRESS 126-127 25/6/2001

Πάντα υπάρχει καιρός για ένα καλό περιοδικό, δεν νομίζω ακόμη να το λέμε fanzin, όσο αυθόρμητο και αν παραμένει. Πανηγυρικό τεύχος, με έξτρα ύλη και καλής ποιότητας χαρτί. Και βινύλιο, που μας φόβισαν για λίγο οι Fractalάδες ότι θα το κόβανε. Δισκάκι λοιπόν με ακυκλοφόρητα διάφανα κρίνα ωραία μας έκατσε.

Η μεγάλη ύλη ταιριάζει τελικά στο μέγεθος του περιοδικού. Νομίζω ότι αυτό το τεύχος μοιάζει πιο πολύ με δίσκο βινυλίου (δεκάιντσο) από κάθε άλλη φορά.

Το αραιόν της κυκλοφορίας δεν συνάδει με την κάλυψη της επαικιρότητας, αν και σε μερικό βαθμό πάντα επίκαιρο είναι. Δεν καλύπτεται όμως η επικαιρότητα καθώς προτεραιότητα είναι η κάλυψη βασικών γνώσεων. Για αυτό και σε αυτό το τεύχος έχουμε ορισμένα μακροσκελή άρθρα, άκρως ενημερωτικά.

Μεγάλη έμφαση στους Καναδούς Godspeed you black emperor, που μπορεί η μουσική τους να θεωρείται από κάποιους δύσκολη ή δυσπρόσιτη ή ακατατάληπτη ή σαφώς αντιεμπορική (αν και παμψηφί οι συντάκτες του Atraktos τους βάλανε στα κορυφαία του 2000). Παρόλα αυτά την εξήγηση τη δίνουν με τη πρώτη "να παίζουμε μια νότα επί μισή ώρα. Αυτή ήταν η αρχική ιδέα".

Τα υπόλοιπα του περιοδικού για μοναχικές φιγούρες αξέχαστων σχημάτων (stephen malkmus, j.mascis μετά δεινοσαύρων), τη θεά polly jean harvey, τους υπεραπλουστευμένα εξυμνημένους life without buildings, συνέντευξη με Διάφανα Κρίνα, αλλά και με τον καφετζή του Καφενείου των Φιλάθλων, γνωριμία με τους Kingsbury Manx , υστεροβουλία και επαναφορά στην πραγματικότητα με το we are still here we are the Go betweens.

Πάρα πολύ σπουδαίο αφιέρωμα, ακόμη και ως μικρό ευρετήριο για πολλά καινούρια συγκροτήματα που ξεπηδούν και προσφέρουν σπουδαία μουσική. Τόσο αυτό το αφιέρωμα όσο και οι αρχικές σελίδες με τα νέα και η στήλη με τα Clinamen και άλλα ενδιαφέροντα, πρέπει να τα διαβάσει ο κάθε μουσικόφιλος. Πολύ πιθανόν για πολλά από όσα αναφέρονται να ξανασχοληθείς μετά από καιρό. Όσο ενδεικτικά και αν είναι τέτοια άρθρα είναι πάντα ενδιαφέροντα.

Ακόμη δεν φθάσαμε ούτε στα μισά του fractal. Αφιέρωμα λοιπόν στους Γερμανούς eisnturzente neubauten, που όντως πέρσι έγιναν ευρύτερα γνωστοί από ποτέ. Κάλλιο αργά παρά αργότερα. Συνέχεια με την συνέχεια των Lush, τους Sing-Sing, εξομολογήσεις του Adam Pierce, αλλά και του κύριου Bill Callahan του επιθεωρητού Callahan των Smog. Για πιο ρυθμικά έχουμε τον μάστορα LTJ Bukem, αλλά και τους δικούς μας ΑΛΛΟΥ. Oι Earthbound δεν απουσιάζουν από αυτό το τεύχος, δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι από το Fractal τους πρωτομάθαμε. Pram και ΔΡΑΜ (μικρομηκάδων φεστιβάλ) και ΠΡΑΜΑΤΑ σπουδάγματα με πολλές δισκοκριτικές που πάντα έχουν κάτι να σου πούνε. Δεν αγοράζουμε άλλωστε δίσκους για να δούμε πόσους έχουμε από αυτούς που βάζουν στα Top 10, αλλά γιατί ψάχνουμε καλούς δίσκους. Και εδώ παρουσιάζονται 56, και άλλες 7 αναλυτικές πιο σκοτεινές δισκογραφικές απόπειρες, χώρια από όσους δίσκους διάσπαρτα παρουσιάζονται στις υπόλοιπες 132 σελίδες του περιοδικού. Μερικά ξέμπαρκα άρθρα και ακόμη και με καθυστέρηση, ξεφυλλίστε το και αποκτείστε το. Μάλλον θα σας αρέσει.

Σε λίγες μέρες, να σας πούμε και για το νέο τεύχος, που ήδη κυκλοφόρησε.

Τιμή 2.500 δρχ μαζί και με το βινύλιο των κρίνων.

Κυριάκος Σκορδάς