HOPES AND FEARS KEANE Island 27/5/2004

Κάπου στο 1997, ένα τρίο νεαρών από το Sussex, που πίστεψαν στο ταλέντο και τις δυνατότητες τους σχημάτισαν τους Keane. Από τη στιγμή όμως που μετά από επτά χρόνια μιλάμε για το group αυτό των Keane, πάει να πει πως και άλλοι πολλοί πίστεψαν στο ταλέντο τους. Η πρώτη μου επαφή με τους Keane ήταν στο Λονδίνο όπου όχι απλά μου τράβηξαν την προσοχή αλλά με εξέπληξαν κυριολεκτικά. Όταν ήρθαν πριν λίγο καιρό στο Portsmouth πήγα χωρίς δεύτερη σκέψη και οι εντυπώσεις μου ήταν ακόμη καλύτερες από πριν! Πλέον με το debut album τους στα χέρια μπορώ να πω πως θα έχουμε κάτι πολύ καλό να ακούμε αυτό το καλοκαίρι αλλά και τα χρόνια που έπονται.

Όπως κάθε νέο group έτσι και οι Keane έχουν τις ελπίδες και τους φόβους τους. Hopes and Fears είναι και ο τίτλος του debut album τους. Από το πρώτο track μας εκμυστηρεύονται ότι βρήκαν ένα μαγικό μέρος “ Somewhere only we know ”. Στη συνέχεια του cd έχουμε τη δυνατότητα να νιώσουμε λίγο από αυτό το “κρυμμένο ” μέρος. Ο ήχος από τα πλήκτρα του Tim Rice-Oxley είναι χαρακτηριστικώς σε όλα τα κομμάτια του δίσκου και ενισχύει ακόμα πιο πολύ την γλυκιά pop εκδοχή των Keane.

Το κομμάτι που ακολουθεί είναι το Bend and Beak, όπου στο ρεφρέν ο Tom Chaplin μας κάνει μια μικρή επίδειξη των αξιοθαύμαστων φωνητικών του δυνατοτήτων και μας ενθουσιάζει για μια ανάλογη συνεχεία. Everybody is Changing, She has no time, Your eyes wide open, είναι κάποια από τα κομμάτια που ακολουθούν. Παρ’ολο που οι ρυθμοί εναλλάσσονται, οι Keane κρατάνε πάντα μια ηχητική ιεραρχία. Το τελευταίο κομμάτι του cd είναι και το πιο αγαπημένο μου μέρος! Οι Keane το ονόμασαν Bedshaped, εγώ έναν ηχητικό χείμαρρο μελωδικότητας και συναισθηματισμού. Υποκλίνομαι στη φωνή του Tom Chaplin και δηλώνω(για ακόμη μια φορά ίσως…) ότι είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που live ακούγονται πολύ πιο καλά από ένα album.

Έτσι απλά και όμορφα, κλείνει το πρώτο album των Keane. Δεν θα το χαρακτηρίσω ως pop ή rock γιατί δεν υπάρχει λόγος αφού οι Keane ισορροπούν σε πολλές μουσικές επιφάνειες. Επίσης δεν θα πω ότι είναι το “next big thing ”, για τους απλούστατους δυο παρακάτω λόγους. Πρώτον γιατί σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω τους Keane, με τα συνήθη “next big thing ” group-τσιχλόφουσκες που ξεπηδάνε κατά καιρούς. Και δεύτερον και σημαντικότερο δεν θέλω να τους γουρσουζέψω καθώς έχουμε δει όλοι αρκετά groups που αρχίζουν ανάλογα και τελειώνουν…παράλογα! Μέχρι λοιπόν να δούμε πού θα τους βγάλει ο χρόνος τους Keane αφήστε τους να σας τραγουδήσουν για Hopes and Fears. Στην χειρότερη περίπτωση θα περάσετε λίγο χρόνο ακούγοντας μελωδικά κομμάτια, ενώ στην καλύτερη θα ανακαλύψετε ένα μικρό παράδεισο.

Μαρία Τσιγγινάρη