 |
|
|
|
AUTOMAGIC
|
Γειά χαρά και πάλι! Επιστρέφω αυτή τη βδομάδα, αν και λίγο καθυστερημένα με ένα ακόμα νέο δίσκο - ντεμπούτο απο την αγαπημένη μου Ισλανδία. Αυτή τη φορά θα σου γνωρίσω ένα νέο σχετικά σχήμα της μοντέρνας electronica που κινείται στα χνάρια των Gus Gus και των Múm. Ονομάζονται Worm is Green και σχηματίστηκαν απο τον Arni Asgeirsson (programming – synthesizer) , έναν απο τους πέντε-μησι χιλιάδες κατοίκους του Arkanes της Ισλανδίας. Η μπάντα απαρτίζεται επίσης απο τους Bjarni Thor Hannesson (Sampler & Synthesizer), Thorsteinn Hannesson (Drums), Vilberg Hafsteinn Jonsson (Bass) και Gudridur Ringsted (Vocals). Κανονική ομάδα μπάσκετ !
Οι Worm is Green φαίνεται να έχουν μελετήσει καλά τους συναδέλφους τους :
Αριθμητικά, ακολουθούν την κλασσική συνταγή των πατριωτών τους Gus Gus όσον αφορά το πλήθος των μελών τους (καλά εκείνοι οι παλαβοί ξεκίνησαν σαν ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά λέμε).
Συνθετικά, συνδυάζουν πολύπλοκα beats (που με λίγη φαντασία θυμίζουν ακόμα και autechre...όπως την εισαγωγή του ‘sunday session’) με αγγελικά κοριτσίστικα φωνητικά. Τα αιθέρια φωνητικά είναι πλέον σήμα κατατεθέν της Ισλανδικής electronica. Kοίτα τη συνεργασία των Gus Gus με την Hafdis Huld και αργότερα με την Earth αλλά και των Múm με τις αδερφές Valtýsdóttir (άσχετα αν τώρα η Kristin ψιθυρίζει στο ‘Summer Make Good’).
Εμπορικά, οι Worm is Green ξεκίνησαν παράτολμα την καριέρα τους με μια καταπληκτική μεν, μπανάλ δε διασκευή του ‘love will tear us apart’ των Joy Division που φιγουράρει τρίτο στο επανακυκλοφορημένο ντεμπούτο τους. Το εν λόγω κομμάτι έχει διασκευαστεί καμιά 70αριά φορές στο παρελθόν (κοίτα στο http://www.lwtua.free-online.co.uk/shadowplay/joyd/lovewill.html …για του λόγου το αληθές). Δεν μπορώ να πω πως πρόκειται για καμία φοβερά πρωτότυπη καλλιτεχνική κίνηση πλην εκείνης που θα επιφέρει εμπορική αποδοχή και Ισλανδικές κορώνες. Αν και η διασκευή αυτή έκανε λοιπόν τον Άρνι και την παρέα του ευρύτερα γνωστούς ακόμα και στην Αμερική (ο δίσκος κυκλοφορεί εκεί τον Ιούνιο) θα μου επιτρέψεις να βγάλω το καπέλο στους Gus Gus που είχαν διαλέξει να διασκευάσουν το ‘Monument’ των Depeche Mode και όχι το ‘Enjoy the Silence’ ας πούμε....Τέλος πάντων αυτά περί ορέξεως.
Για να μη φλυαρώ, και το συνηθίζω, το ντεμπούτο των Worm is Green αξίζει τα λεφτά του. Είναι δύσκολο να βρείς κομμάτι που να σου κάθεται άσχημα ή να αντιγράφει κάποιο απο τα προαναφερθέντα συγκροτήματα σε σημείο που να φέρνει δυσφορία. Ειδικά ο τρόπος που ξεκινάει με το ομώνυμο ‘automagic’ είναι πραγματική γροθιά στο στομάχι με τσαλακωμένα beats πάνω σε Ulrich Schnauss καμβά. Η φωνή της Gudridur είναι συμπαθέστατη. Ειδικά στο ‘robot has got the blues’ θυμίζει αρκετά Zero 7 και Goldfrapp ενώ στο ‘shine’ που σιγοντάρει τον Ragnar απ τους Trabant (άλλο ένα ελπιδοφόρο σχήμα απο την Ισλανδία) σου φέρνει στο μυαλό την παλιά Κristin των Múm.
Γενικά λοιπόν έχουμε να κάνουμε με άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ μοντέρνας electronica απο την χώρα των πάγων με πολλές ανθρώπινες πινελιές που αγγίζουν τις όποιες ευαίσθητες χορδές του ακροατή (άκου το ‘Sunday session’). Δεν λείπουν επίσης και οι κομματάρες... To ‘drive thru’ θυμίζει τις καλές στιγμές του ‘Polydistortion’, ενώ στο ‘outline’ ο guest Birgir των Ampop (άλλη τρελή μπάντα απ’ την Ισλανδία) ερμηνεύει α λα Thom Yorke ένα κομμάτι που θα μπορούσαν να είχαν γράψει οι Unkle…μήπως το ’rabbit in your headlights’; Ο δίσκος κλείνει με ένα νωχελικό νανούρισμα (‘amazing things’) όπως άλλωστε μάς έχουν συνηθίσει όλες αυτές οι μπάντες. Φαίνεται οι Ισλανδοί έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας στα μουσικά δρώμενα....Και δεν είναι μόνο οι Bjork και 4-5 άλλοι...τελευταία ανακάλυψα τους Hudson Wayne και ακόμα παραμιλάω...Είμαι που είμαι ξενιτεμένος, μου φαίνεται θα τα μαζέψω και θα πάω να την αράξω σε κανένα φιόρδ καλοκαιριάτικα. So long…
Θοδωρής Kappa |
Foreign Office
