:: atraktos.net ::


	Home


	News


	Foreign Office


	Local


	Ελληνική


	Metal


	Punk/hc/emo


	Live


	Συνεντεύξεις


	Cinefreak


	Θέατρο/χορός


	Books, magz


	Τι παίζει, που


	Special


	Aρθρα


	Mp3s/Video


	Atrakt-ed


	Links

ALEX KRULL (ATROCITY)

4/6/2004

Αυτή ήταν πραγματικά μια συνέντευξη που προέκυψε εντελώς ξαφνικά. Οι Atrocity δεν είναι και η καλύτερη μου όσον αφορά τα γούστα μου, αλλά οφείλω να παραδεχτώ πως ο ηγέτης του συγκροτήματος, Alex Krull ήταν από τα πιο cool άτομα που έχω μιλήσει, με αποτέλεσμα η συνέντευξη αυτή να εξελιχθεί σε μια μακροσκελή κουβέντα για οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε..

Γειά σου Αlex, είσαι εδώ για την προώθηση του νέου άλμπουμ των Atrocity, οπότε ας μιλήσουμε γι’αυτό! Ο δίσκος ονομάζεται “Atlantis” και καταπιάνεται με το θέμα της Ατλαντίδας. Είσαι fan της όλης φάσης γύρω από την Ατλαντίδα?
Ναι μπορείς να το πεις κι έτσι. Το συγκεκριμένα θέμα με απασχολούσε από πολύ μικρό, από τα δεκαοχτώ μου αν θυμάμαι καλά. Έχει να κάνει με προσωπικές μου εμπειρίες. Βλέπεις τότε ήμουν με μια κοπέλα που πίστευε πως κατάγεται από την Ατλαντίδα (Σ.Σ. !!!) και έχει πλέον μετενσαρκωθεί. Ήταν λίγο περίεργη, κι εγώ ήμουν μπερδεμένος αλλά νομίζω πως το ζήτημα της Ατλαντίδας γενικότερα είναι αρκετά ενδιαφέρον. Έτσι ήθελα να μάθω περισσότερα για το θέμα και σε αυτό βοηθήθηκα από ανθρώπους που ανήκουν σε «εσωτερικές» οργανώσεις.. ξέρεις υπάρχουν πολλές θεωρίες γύρω από το ζήτημα ξεκινώντας από καθαρή επιστήμη και φτάνοντας σε occult θέματα. Εγώ ήθελα να κάνω ένα σπουδαίο και μνημειώδες άλμπουμ και έτσι ξεκίνησα να την ψάχνω με την ιστορία γύρω από την Ατλαντίδα, αφού νομίζω πως ήταν ένα πολύ καλό θέμα για το τόσο σοβαρό άλμπουμ που ήθελα να δημιουργήσω. Κάτι ανάλογο είχα επιχειρήσει και στο “Blut” πίσω στο 1994 και σκέφτηκα να κάνω κάτι αντίστοιχο αλλά περισσότερο σπουδαίο. Ο σπουδαίος φιλόσοφος Πλάτωνας, στο έργο του «Κριτίας» περιγράφει με λεπτομέρειες όλη την αυτοκρατορία των Ατλάντων και για μένα ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να εμπνευστώ από αυτά τα πράγματα και να τα βάλω στη μουσική μου!
Άρα η ιστορική σου πηγή ήταν το έργο του Πλάτωνα..
Ναι ήταν η κύρια μου πηγή έμπνευσης και μελέτησα προσεκτικά όσα αναφέρει στον διάλογο για την Ατλαντίδα.
Δυστυχώς δεν τελείωσε το βιβλίο του για να ξέρουμε περισσότερα..
Χαχα ναι αλλά υπάρχουν ένα σωρό φήμες και θρύλοι για μια μεγάλη πλημμύρα που προκάλεσε μεγάλες γεωλογικές αλλαγές όπως επίσης και η ίδια η Ατλαντίδα που συναντάται στις παραδόσεις διαφόρων λαών που την αποκαλούν με διαφορετικά αλλά παρεμφερή ονόματα. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να δεις σήμερα όπως το Stonehedge ή οι πυραμίδες της Αιγύπτου που η δημιουργία τους προϋποθέτει μια γνώση που από κάπου πρέπει να ήρθε. Ίσως η πηγή της γνώσεως αυτής να ήταν η Ατλαντίδα.
Ναι μα ο Πλάτωνας ,δια στόματος Κριτία, αναφέρει πως οι λαοί της Μεσογείου, υπό την ηγεσία των Αθηναίων νίκησαν στη μάχη με τους κατοίκους της Ατλαντίδας.
Ναι αυτό είναι γεγονός, δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Πλάτωνας, του οποίου το έργο άλλωστε γράφτηκε χιλιάδες χρόνια μετά τον χαμό της Ατλαντίδας. Στην τελική δε με ενδιαφέρει και τόσο τι και πως έγινε καθετί. Εξάλλου είμαστε μουσικοί όχι φιλόσοφοι! Γέλια! Στο άλμπουμ υπάρχει ένα μήνυμα που αναφέρει πως όλοι μας καταγόμαστε από μία κοινή πηγή και ίσως αυτή ήταν η Ατλαντίδα. Από την άλλη πλευρά όμως όπως σου είπα είμαστε μουσικοί και δεν κάνουμε διατριβή πάνω στην Ατλαντίδα, ούτε γράφουμε βιβλίο. Θέλαμε απλά μια καλή ιστορία για το άλμπουμ μας. Στο multimedia section του άλμπουμ υπάρχουν πληροφορίες για το στιχουργικό υπόβαθρο κάθε τραγουδιού. Είναι πραγματικά κουλ το ότι μπορείς να «μπεις» στην όλη φάση! Είναι κάτι σαν Atlantean Fever! Το όλο θέμα του νησιού που καταστράφηκε ίσως κάποτε να φωτιστεί περισσότερο.
Πάντως όπως ανέφερα και πριν σίγουρα μεγάλο ρόλο θα έπαιζε το να είχε τελειώσει ο Πλάτωνας το βιβλίο, που σταματάει ακριβώς στο σημείο της καταστροφής του νησιού μετά από απόφαση του Δία., ο οποίος δυσαρεστήθηκε από τον δρόμο που είχε πάρει ο χρηστός λαός.
Ναι, πάντοτε το θέμα αυτό απασχολούσε τον κόσμο και θα συνεχίσει να τον απασχολεί. Ξέρεις, πιστεύω πως αυτό που όλες οι θρησκείες αποκαλούν Παράδεισο, δεν βρίσκεται κάπου στον ουρανό. Πρέπει να υπάρχει εδώ στη Γη. Ίσως πριν την πλημμύρα ο Παράδεισος να ήταν η Ατλαντίδα και οι άνθρωποι που επέζησαν, να έχουν αυτό τον πόθο να επιστρέψουν. (Σ.Σ. : Πολύ μας τα μπλέκεις..).
Μετά από όλα αυτά που μου λες να υποθέσω πως δεν συνδέεις την όλη φάση των αρχαίων επιτευγμάτων με τους Εξωγήινους. Γιατί είναι κι αυτή μια άποψη..
Μπα όχι δεν το βλέπω έτσι . Αυτά είναι για τον Νταίνικεν (Γέλια)
Χαχαχα ο πατέρας μου είχε φάει σε μια περίοδο κόλλημα με τον Νταίνικεν..
Χαχαχα δεν θέλω να φανώ υπερόπτης ή απόλυτος. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να είναι πιθανό. Η αλήθεια είναι πως πλέον μπορούμε και πηγαίνουμε σε άλλους πλανήτες και εξερευνούμε αλλά εγώ νομίζω πως πρέπει να κοιτάξουμε στον δικό μας πλανήτη πρώτα για να βρούμε τις απαντήσεις. Ίσως το DNA να είναι το τσιπ πληροφοριών που χρειαζόμαστε.
Η γυναίκα σου η Liv δεν είχε καμία ανάμειξη με το θέμα?
Κοίταξε, όπως σου είπα η ιδέα ήταν δική μου, όμως ήθελα να έχω κάτι σαν γράμματα, ή μάλλον ένα script , κάτι τελοσπάντων που να παραπέμπει σε γραφή Ατλάντων. Σε αυτό με βοήθησε η Liv που μου βρήκε ένα font το οποίο μπορείς να το βάλεις στον υπολογιστή σου και να γράψεις Atlantean (Σ.Σ. : πάλι με μπερδεύεις αλλά τι να σε κάνω..). Έτσι όλοι μπορείτε να στείλετε γράμματα μεταξύ σας μιλώντας σε Atrocity Atlantean!! (Γέλια)
Αλήθεια πόσο χρόνο σου πήρε για να ολοκληρώσεις αυτό το concept?
Ναι μου πήρε κάμποσο. Ήταν μεγάλη προσπάθεια. Νομίζω πάνω από ένα χρόνο. Είμαι πολύ υπερήφανος, έχυσα αίμα, δάκρυα και ιδρώτα γι αυτό το άλμπουμ (Σ.Σ. : Μα ποιος είσαι ο Ρουβάς?) Ήταν μια εξίσου σημαντική προσπάθεια, όπως αυτή που είχα κάνει παλιότερα με τo “Blut”. Ξέρεις, έγραφα στίχους στην Ιρλανδία που είναι συνδεδεμένη με την μεγαλιθική κουλτούρα, η οποία θα μπορούσε να προέρχεται από την Ατλαντίδα.
Εντάξει νομίζω πως μιλήσαμε αρκετά για την ιστορία πίσω από τον δίσκο. Θα σε ρωτούσα αν είσαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα αλλά μου απάντησες νωρίτερα και σ’αυτό, λέγοντας μου πως είσαι υπερήφανος. Πες μου μερικά πράγματα για τις ηχογραφήσεις.
Οι ηχογραφήσεις ήταν αρκετά cool. Η αλήθεια είναι ότι το γράψιμο του συγκεκριμένου άλμπουμ ήταν μια απόλαυση για μένα γιατί η μουσική ήταν μέσα στο όλο πνεύμα της ιστορίας, την οποία είχα από πριν. Τα κομμάτια είναι brutal αλλά έχουμε και μελαγχολικές, συναισθηματικές στιγμές. Είναι σημαντικό όταν καταπιάνεσαι με ένα τόσο σπουδαίο θέμα, ο δίσκος να ακούγεται σαν soundtrack της ιστορίας και να μην είναι μονόπλευρος και όλοι στην μπάντα το γνωρίζαμε αυτό. Αν ακούσεις για παράδειγμα το “Clash Of The Titans” είναι ένα κομμάτι που αναφέρεται στη μάχη που έλαβε μέρος και πρέπει να είναι heavy. Υπάρχει ένας πόλεμος που γίνεται και έτσι το τραγούδι είναι σκληρό και με σκοτεινά κλασικά στοιχεία. Οι κιθάρες είναι πολύ επιθετικές και νομίζω πως ταιριάζει τέλεια με το θέμα. Το single μας “Cold Black Days” από την άλλη είναι πολύ διαφορετικό. Είναι περισσότερο ηλεκτρονικό και μελαγχολικό κομμάτι και φυσικά πιο πιασάρικο. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα κατά τη διάρκεια της σύνθεσης του δίσκου, να αναπαραστήσω και τις δύο όψεις. Την βίαιη και την περισσότερο μελωδική.
Κατάλαβα. Έτσι κι αλλιώς δεν έχω ακούσει ακόμα όλο το άλμπουμ, έχω μόνο το single..
Δεν έχεις το άλμπουμ? That’s a big mistake!
Μάλλον πρέπει να το πεις στον Αντρέα αυτό, που δεν μου το έστειλε ακόμη (γέλια..) Ξέρεις Alex, παλιότερα αν κάποιος με ρωτούσε για τους Atrocity, θα του έλεγα πως είστε μια death metal μπάντα. Στη συνέχεια με μπερδέψατε με τους πειραματισμούς σας (γέλια).. Πως θα αποκαλούσες αλήθεια τη μουσική που παίζετε?
Είναι πολύ δύσκολο να κατατάξεις τους Atrocity σε μία μόνο κατηγορία , Gothic, Death Metal και δεν ξέρω τι άλλο. Είμαστε μια Metal μπάντα με πολλές επιρροές, που έχει παίξει διάφορα στυλ αλλά πάντα διατηρούμε την ταυτότητα μας. Για μένα το σημαντικό είναι να κάνεις καλή μουσική. Αν κοιτάξεις τους –παλιότερα- ήρωές μου, τους Pink Floyd , θα δεις πω ήταν ένα γκρουπ που έκανε συνεχώς διαφορετικά άλμπουμ , παραμένοντας το ίδιο.
Αυτές οι αλλαγές στον ήχο της μπάντας συσχετίζονται με πιθανές αλλαγές στα μουσικά σου ακούσματα?
Όχι, όχι καθόλου. Ήμουν πάντα περίεργο άτομο και άκουγα πειραματική μουσική. Αυτό που ακούς σε εμάς, είναι αυτό που θέλουμε να παίξουμε σαν μπάντα κάθε φορά.. Όταν ακούσεις το νέο μας άλμπουμ, θα διαπιστώσεις πως υπάρχουν πολύ Brutal κομμάτια μέσα. Ποτέ δεν αρνηθήκαμε, ούτε ξεχάσαμε τις ρίζες μας, απλά έχει να κάνει με το πώς θέλουμε να παρουσιαστούμε στον κάθε δίσκο. Αν ακούσεις το “Werk 80” για παράδειγμα, τότε ήταν μια εποχή που ήθελα να περάσω αυτό το Techno και Rave στυλ μέσα από τη μουσική των Atrocity. Δεν θα μπορούσα να χαλάσω κάποιο κομμάτι αυτού του δίσκου, βάζοντας blastbeats μα αν ακούσεις κάτι από τη νέα μας δουλειά όπως το πρώτο κομμάτι του δίσκου, εκεί έπρεπε να βάλουμε blastbeats γιατί ταίριαζαν. Καταλαβαίνεις τι εννοώ..
Ναι. Οι φήμες πάντως αναφέρουν πως πρόκειται για Heavy άλμπουμ.. περισσότερο metal και λιγότερο industrial..
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θεωρήσαμε τους εαυτούς μας industrial μπάντα. Είναι πολύ αστείο να ακούω κάτι τέτοιο γιατί για μένα το industrial είναι κάτι σαν τους Ministry ή τους Nine Inch Nails. Δε μοιάζουμε μ’αυτούς νομίζω. Είμαστε μια Metal μπάντα, απλά πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Για να είμαι ειλικρινής δεν μ’αρέσει το Industrial. Μ’αρέσουν πάντως οι Laibach! Πάντα προσπαθούμε να δημιουργούμε στον κάθε δίσκο την κατάλληλη ατμόσφαιρα, αν αναφέρεσαι στα ηλεκτρονικά μέρη. Αυτό κάναμε σε άλμπουμ σαν το “Gemini” που προσπαθήσαμε να δώσουμε έναν σκοτεινό ρομαντικό τόνο. Βλέπω τη δουλειά μου, όπως έναν σκηνοθέτης τις ταινίες του. Δεν είναι το ίδιο το να κάνεις μια ταινία Western και μια επιστημονικής φαντασίας. Οι ταινίες θα είναι διαφορετικές αλλά ο σκηνοθέτης μπορεί να είναι ο ίδιος. Το ίδιο συνέβαινε και με τους κλασικούς συνθέτες. Πάρε για παράδειγμα τον Mozart ο οποίος τη μία στιγμή έγραφε χαρούμενη μουσική και από την άλλη το Requiem.
Εντάξει το ‘πιασα (αν και ο παραλληλισμός των Atrocity με τον Mozart μου φαίνεται κάπως υβριστικός). Πάντως πρέπει να σου αναγνωρίσω πως είσαι ένα από τα καλύτερα άτομα για συνεντεύξεις! Είναι από τις πιο ευχάριστες συνομιλίες που είχα ποτέ με καλλιτέχνη. Ακόμη και χωρίς ερωτήσεις να ήμουν θα βγάζαμε άκρη..
(Γέλια) Τι να πω, σ’ευχαριστώ!
Για πες μου και κάτι άλλο, τώρα που είστε με την Liv στην Αθήνα, φέρατε μαζί τον μικρό Leon?
Χαχαχαχα όχι όχι τον αφήσαμε στους γονείς μας! Ξέρεις ξυπνάμε πολύ νωρίς το πρωί και πηγαίνουμε από το ένα μέρος στο άλλο κάθε μέρα, κάτι που θα ήταν πολύ κουραστικό για τον μικρό. Άσε που αυτές οι αλλαγές στη θερμοκρασία μας έχουν τρελλάνει..
Θα είσαι πολύ χαρούμενος φαντάζομαι που πλέον είσαι μπαμπάς!
Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο! Όλα μου πάνε καλά, το νέο μας άλμπουμ πάει πολύ καλά, το ίδιο και το άλμπουμ της Liv. Είναι πολύ cool! Είμαι παντρεμένος με την γυναίκα των ονείρων μου, έχω έναν υγιή γιο. Ξέρεις το να κάνω οικογένεια ήταν πάντα το όνειρό μου. Επίσης έχω το δικό μου στούντιο που πηγαίνει πολύ καλά. Χρειάζεται πολύ δουλειά, αλλά είμαι εργατικό άτομο, προσπαθώ σκληρά για να πετύχω τους στόχους μου. Φυσικά υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και άσχημες στιγμές αλλά πρέπει να προσπαθείς συνέχεια, να έχεις πίστη στον εαυτό σου και τότε μπορείς να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα.
Ξέρω πως είσαι Fan της ποδοσφαιρικής ομάδας της Στουτγκάρδης…
Ναι σίγουρα είμαι! Παίξαμε και στο στάδιο μια φορά, μπροστά σε 50000 ανθρώπους! Ο τύπος που χειρίζεται το fan club των Atrocity είναι ο ίδιος που είναι υπεύθυνος και για εκείνο της Στουτγκάρδης! Η ομάδα είναι καλή πάντως αυτή τη στιγμή..
Ναι, είμαι οπαδός του Παναθηναϊκού και πρέπει να παραδεχτώ πως μας νικήσατε εύκολα φέτος στο Champions League..
Ναι, ήμουν στο γήπεδο, συγνώμη για την ήττα (γέλια)! Ίσως την επόμενη φορά να είναι η σειρά σας.. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε στο Champions League.
Σου έχω άλλη μια ποδοσφαιρική ερώτηση. Διάβασα μια δήλωση που έκανες, λέγοντας πως ο Rudi Voller είναι θεός! Γιατί το είπες αυτό?
Χαχαχα! Ναι αυτό είναι αλήθεια! Θέλεις να μάθεις γιατί το είπα? Όταν παίζει η εθνική μας και νικάει, ακόμη και τότε υπάρχει πολλή κριτική στην χώρα μας για το πώς παίζουμε. Το θεωρώ πολύ ηλίθιο γιατί ο Rudi και οι παίχτες δουλεύουν σκληρά και δεν αξίζουν αυτή την αντιμετώπιση. Ο Ότο Ρεχάγκελ που είναι προπονητής της δικής σας ομάδας είναι επίσης ένας άνθρωπος που δουλεύει σκληρά και είχε και αυτός προβλήματα με τον τύπο στην Γερμανία. Δεν είναι σωστό και δεν σέβονται τους ανθρώπους που δουλεύουν. Βγήκαμε δεύτεροι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και παρόλαυτά , οι δημοσιογράφοι ασκούσαν κριτική στον Voller! Τον είδα σε μια συνέντευξη που είχε βγει απ τα ρούχα του, και τον παραδέχτηκα γιατί είπε πράγματα που κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει να πει στο παρελθόν. Η ομάδα χρειάζεται σεβασμό. Ξέρουμε πως οι παίχτες μας ίσως τεχνικά να μην είναι οι καλύτεροι στον κόσμο αλλά είναι μαχητές και προσπαθούν δίνοντας όλες τους τις δυνάμεις. Αν δεις την πορεία των δύο ομάδων του τελικού, εμάς και της Βραζιλίας, νομίζω πως εμείς παίξαμε καλύτερα από αυτούς που ήταν όπως πάντα τυχεροί (Σ.Σ. : Πες τα για το βραζιλιάνικο κατεστημένο! Argentina Forever!). O Rudi Voller που λες είχε το θάρρος να βγει και να τα πει αυτά στην τηλεόραση. Τους είπε «κάθεστε εδώ και κριτικάρετε πίνοντας μπύρες. What The Fuck Is That?» κι εγώ πανηγύριζα γιατί κάποιος επιτέλους τους τα είπε στα μούτρα! Τι να πω, ελπίζω εσείς να μην έχετε τέτοια.
Κάτι μας είπες. Εδώ είναι τρεις χειρότερα! Δεν μπορείς να διανοηθείς τι γίνεται. Αυτός που εξυμνείται τη μία μέρα, την άλλη είναι αποτυχημένος..
Ω θεέ μου αυτό είναι άσχημο. Ίσως ο Ρεχάγκελ θα έπρεπε να τους πει κάτι αντίστοιχο! (Γέλια)
Για πες μου λίγο και για τους Ολυμπιακούς, νομίζεις θα τα πάμε καλά?
Χαχαχα βλέπω ότι συνεχώς σου έρχονται καινούρια πράγματα στο μυαλό! Ελπίζω πως θα τα καταφέρετε. Εξάλλου είναι δικός σας θεσμός πρέπει να τα πάτε καλά. Είμαι πολύ χαρούμενος που οι αγώνες θα γίνουν στην Αθήνα και τρέφω απέραντο σεβασμό για την Ελληνική παράδοση και κουλτούρα. Με βοηθήσατε και στη σύνθεση του άλμπουμ με τον Πλάτωνα! Ελπίζω να δείξετε σε όλους την αξία σας και την ικανότητα να διοργανώσετε Ολυμπιακούς αγώνες.
Να σε ρωτήσω και λίγο για το internet. Τελικά νομίζεις πως το διαδίκτυο έκανε καλό ή κακό στα συγκροτήματα? Από τη μία βοήθησε στο promotion αλλά από την άλλη η φάση του sharing σας βλάπτει.
Ναι από τη μία είναι καλό το να μπορείς ανά πάσα στιγμή να αντλήσεις όλες αυτές τις πληροφορίες από το internet αλλά από την άλλη το φαινόμενο που ανέφερες είναι λυπηρό. Είναι κρίμα να δουλεύεις για κάτι και ο κόσμος να το αντιμετωπίζει σαν να μην είναι τίποτα. Αυτό που έχω να πω σαν καλλιτέχνης είναι πως αυτό δεν είναι σωστό. Δεν μπορώ να μπω σε ένα μαγαζί και να βγω χωρίς να πληρώσω. Από την άλλη βέβαια και αυτό μπορεί να δώσει την ευκαιρία σε κάποιους να ακούσουν τη δουλειά σου και μετά να αγοράσουν τους δίσκους σου. Συγκεκριμένα στην περίπτωση του Atlantis, νομίζω πως αξίζει τον κόπο επειδή όπως σου είπα έχουμε ένα φοβερό multimedia section στο cd και ελπίζω οι οπαδοί να το αναγνωρίσουν αυτό και να υποστηρίξουν τη μπάντα. Κατά τα άλλα δεν βρίσκω τίποτα κακό στο internet.
Κανονικά, αν ήμουν στην Αθήνα τώρα, θα μιλούσα και με τη γυναίκα σου για το δικό της άλμπουμ. Οπότε μια και δεν την έχουμε εδώ, θα μπορούσε να μου πεις λίγο και γι’αυτό? Σου άρεσε?
Αν μου άρεσε? (Γέλια) Ίσως είναι το μοναδικό Gothic άλμπουμ που μπορώ να ακούσω ολόκληρο! Ο δίσκος έχει φοβερή ατμόσφαιρα και είναι πραγματικά true! Δεν είναι κάτι το κοινότυπο, έχει αυτό που θα σε τραβήξει, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Ωραία γιατί μου άρεσε και μένα (γέλια)
Χαχα χαίρομαι που το ακούω αυτό!
Νομίζω πως τελειώσαμε Alex. Σ’ ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα και σου εύχομαι ότι καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου. Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες του Atraktos?

Ναι, ευχαριστώ για την υποστήριξή σας στη μπάντα. Ξέρω πως το άλμπουμ πηγαίνει ήδη πολύ καλά στη χώρα σας. Θέλουμε να μας στηρίξετε και θα τα πούμε τον Νοέμβριο που θα επισκεφτούμε τη χώρα σας για συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τους Atrocity και τους Leaves Eyes της γυναίκας μου. Τα λέμε τότε από κοντά!

Κώστας Λιανίδης

Συνεντεύξεις



	Συνεντευξη με τους Νανους


	Συνεντευξη με την Εύη Κουρτίδου


	Συνέντευξη Χρήστος Λαϊνάς


	Συνέντευξη με τους ΙΜΑΜ ΒΑILDI


	Συνέντευξη με το Θάνο Ανεστόπουλο


	ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον Absent Without Leave


	Interview with LALI PUNA


	ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τους Your Hand In Mine


	Συνέντευξη με τη Σεραφίτα Γρηγοριάδου


	Συνέντευξη με την Αμερικανο-Ολλανδέζα Signe Tollefsen