Checkin # 34 4/6/2004

-Ξεκινάω σήμερα τη στήλη με μία διόρθωση. Στο προηγούμενο Check In παρουσιάζοντας τους Lady and Bird είχα γράψει απλά (και λανθασμένα)πως πρόκειται για ένα ντουέτο Γάλλων. Τα πράγματα δεν είναι όμως ακριβώς έτσι…αλλά πολύ πιο ενδιαφέροντα, μιας και ο ένας εκ των δύο είναι ο Bardi Johansson ,ηγέτης των Ισλανδών Bang Gang! H κοπέλα είναι όντως γαλλίδα και λέγεται Keren Ann.Ευχαριστώ τα παιδιά που με mail έσπευσαν να με ενημερώσουν…αν οι αναγνώστες γνωρίζουν πληροφορίες που δεν υπάρχουν ούτε στο Internet…τότε πάμε καλά!

-Η ιστορία με τα μεταλλαγμένα με έχει αναστατώσει τον τελευταίο καιρό. Σιγά μην αντιστεκόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση στις πιέσεις των αμερικανών για το άνοιγμα της αγοράς…είναι επίσης άκρως τρομακτικό να διαβάζεις πως οι βιομηχανίες τροφίμων προσπαθούν να εμποδίσουν την αγγλική κυβέρνηση να ξεκινήσει εκστρατεία κατά της παχυσαρκίας. Έτσι μας θέλουν, χοντρά πρόβατα! Το μόνο που μπορούμε πάντως να κάνουμε(εκτός κι αν είστε ο Υπουργός Γεωργίας…) είναι να μπούμε στο www.greenpeace.gr και να συμβουλευτούμε τον σχετικό οδηγό. Κοιτώντας τη λίστα με τα γαλακτοκομικά σου έρχεται να αγοράσεις καμιά δεκαριά αγελάδες και ν’αρχίσεις το άρμεγμα!

-Οι Giardini Di Miro είναι ένα ενδιαφέρον group από την Ιταλία που με το πραγματικά καλό του album “The Rise And Fall Of Academic Drifting” είχε κερδίσει την προσοχή μας πριν λίγα χρόνια. Πρόσφατα έβγαλαν τη συλλογή “Hits For Broken Hearts And Asses” στην οποία έχουν μαζέψει διάφορα διάσπαρτα κομμάτια τους,το “Iceberg EP” καθώς και το πρώτο τους demo,ηχογραφημένο, όπως χαρακτηριστικά γράφουν, “ζωντανά με μόνο δύο μικρόφωνα στο δωμάτιo που πρόβαραν”! Tο cd ξεκινάει με 2-3 μάλλον αδιάφορα tracks μέχρι να φτάσουμε στο πολύ καλό “Dancemania”.Οι φίλοι των Mogwai πιστεύω πως τους έχουν ήδη τσεκαρισμένους και αυτή η κυκλοφορία είναι μια καλή ευκαιρία για να να δείτε πως ξεκίνησαν και να ακούσετε κομμάτια που είναι δύσκολο πλέον να βρείτε αλλού. Φυσικά οι λόγοι για να αποκτήσετε αυτή τη συλλογή δεν είναι μόνο συλλεκτικοί. Τracks σαν τα “Pearl Harbor”, “Tom(ahawk) Cruise”, “Song 4”, “Angeline” είναι από τα καλύτερα που μας έχουν δώσει….Αν και ανάμεσα στα 12 κομμάτια της συλλογής υπάρχουν αρκετές φλύαρες και ανούσιες στιγμές η πλάστιγγα γέρνει προς τη θετική γνώμη .Ένα track λέγεται “A New Start For Shoegazing Kids”…μακάρι να ήταν τόσο καλό όσο ο τίτλος του!

-Μιας και έγινε λόγος για τους Mogwai έχω μία απορία…ποιος τους είπε ότι πρόκειται για “κολλεκτίβα”; Μιλάω για κάποιες ανακοινώσεις που έχουν βγει, σχετικά με την εμφάνισή τους στο Rockwave,και τους αναφέρουν έτσι. Και δεν είναι μόνο αυτό, το αντιγράφουν και κάποιοι ανίδεοι σε διάφορες εφημερίδες…Αλλά δε λέω ακούγεται άκρως γοητευτικό και ρομαντικό…ε,post-rock παίζουν, ψιλομυστήριοι είναι,σου πετάει εκεί μία “κολλεκτίβα” και έδεσε το γλυκό…

-Είναι τόσο μικρός ο ανταγωνισμός (και δεν εννοώ σε ποσότητα αλλά σε ποιότητα) στα ελληνικά περιοδικά που το Cover Story του Τσαγκαρουσιάνου είναι χαλαρά από τα πιο ενδιαφέροντα που κυκλοφορούν. Σαφώς πιο mainstream από το αγαπημένο 01,παρ’όλα αυτά ακομπλεξάριστο, με καλογραμμένα κείμενα,και θεματολογία που εκτείνεται από τον Χατζιδάκι ως την Καλομοίρα…Το ότι βγαίνει όμως από την εταιρία του Κωστόπουλου δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα!

-Άκουγα τα τελευταία χρόνια συνεχώς εκθειαστικά λόγια για τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, αλλά δεν είχε τύχει να τον δω ποτέ ζωντανά μέχρι προχθές, οπότε και έπαιξε στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη. Μπορώ να πω πως όποιος δεν έχει πάει σε συναυλία του χάνει μία από τις πιο…ζωντανές και ενδιαφέρουσες καταστάσεις αυτή τη στιγμή στην ελληνική σκηνή. Ειδικά τώρα που παίζει μαζί με Αγγελάκα, Παπαδόπουλο, Μπαντούκ! Και τί φωνή είναι αυτή της Μάρθας Φριτζήλα…όνειρο! Μακριά από τη σοβαροφάνεια που συναντάμε σε πολλούς “έντεχνους”, η όλη παρέα δημιούργησε την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη μία γιορτινή ατμόσφαιρα για περίπου 3 ½ ώρες! Η μόνη μου ένσταση βρίσκεται στη διάρκεια της συναυλίας, εξαιτίας της οποίας κάπου η βραδιά έκανε κοιλιά…

-Oι Animal Collective είναι δημιούργημα δύο ατόμων, των Avey Tare και Panda Bear.Σχηματίστηκαν το 2000 στο Brooklyn και το album “Snug Tongs” είναι το καινούριο τους, που κυκλοφόρησε πριν από περίπου 1 μήνα μέσω της Fat Cat.Aν και έχουν κυκλοφορήσει και άλλες δουλειές στο παρελθόν, αυτή είναι η πρώτη που φτάνει στα χέρια μου και από τις πρώτες ακροάσεις κατάλαβα πως δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι συνηθισμένο! Ψυχεδελικός pop-folk ήχος με πολύ έντονα τα στοιχεία πειραματισμού που φέρνει στο μυαλό από Syd Barrett και Βeach Boys μέχρι τους Super Furry Animals (στα πιο ήρεμα τους) και τους Black Dice!Οι περισσότερες συνθέσεις είναι βασισμένες στην ακουστική κιθάρα ενώ συγχρόνως οι παράξενες φωνητικές αρμονίες και η “τρελιάρικη” διάθεση, τους προσδίδουν κάτι το ιδιαίτερα γοητευτικό…

Αναμφίβολα ένα από τα πιο πρωτότυπα ακούσματα των τελευταίων μηνών, που με το ένα πόδι πατάει στην folk παράδοση και με το άλλο στο σύγχρονο πειραματικό ήχο!
Εντελώς ενημερωτικά να αναφέρω πως τελευταία παίζουν support στους Mum και τους Black Dice…Moυ αρέσει πάρα πολύ όταν μερικοί δίσκοι με ξαφνιάζουν τόσο και με κάνουν να σκέφτομαι αρκετή ώρα πως θα τους περιγράψω!

-Όσοι βρίσκεστε Αθήνα και ακούτε ηλεκτρονικά, πιστεύω πως έχετε το Synch Festival ήδη στα σχέδια σας για αυτές τις ημέρες…απλά το γράφω για υπενθύμιση!

-Περιμένω mail σας στη διεύθυνση checkin04@yahoo.com.

Kαλό μήνα!Βye!

Βασίλης Σίντος