Οι Scorpions είναι από τα σχήματα που κακά τα ψέματα έχουμε αγαπήσει λίγο-πολύ όλοι μας. Είναι από τα group εκείνα που έχουνε βάλει πολύ κόσμο στον μαγικό κόσμο της rock μουσικής και επιπροσθέτως του heavy metal.Άλλωστε μέχρι το 1985 δεν είχανε βγάλει ούτε έναν μέτριο δίσκο πράγμα που λέει πολλά και προσωπικά δεν συμφωνώ καθόλου με την άποψη μερικών ότι με την φυγή του Uli Roth τελείωσαν και οι Scorpions.Άλλωστε δίσκοι όπως το “Lovedrive” ή το “Blackout” δεν βγαίνουνε κάθε μέρα όσο για το “Worldwide live” του 1985 τα λόγια περιττεύουν άλλωστε οι πωλήσεις που έχει κάνει μιλάνε από μόνες τους.

Δεν είχα ευτυχήσει να τους ξαναδώ στις μέχρι τώρα επισκέψεις τους στην Ελλάδα και ειλικρινά αισθανόμουνα πολύ χαρούμενος που θα τους έβλεπα για πρώτη φορά για την περιοδεία του τελευταίου τους album “Unbreakable” με το οποίο δείχνουν ότι ξεπερνάνε την μετριότατη 90s περίοδό τους. Επίσης χαρά μου

προκάλεσε το γεγονός το ότι τελευταία στιγμή άλλαξε ο τόπος διεξαγωγής της συναυλίας αντί για το Θέατρο Γης στο ιδιόκτητο γήπεδο του ΠAOK αφού εκτός του ότι θα χωρούσε ο κόσμος πιο άνετα θύμιζε τόσο σε εμένα όσο και στον Λιανίδη την περσινή καταπληκτική συναυλία των Whitesnake.

Ύστερα λοιπόν από ένα τραγικό μποτιλιάρισμα στην παραλιακή αφού σε εκδήλωση που γινόταν θα παρίστατο και ο Sakis (έτσι παλικάρια μου για να μην ξεχνάμε και σε ποια χώρα ζούμε) κατάφερα να φτάσω έξω από το κλειστό κάνοντας σχεδόν όση ώρα έκανα για να φτάσω στη Θεσσαλονίκη. Ο κόσμος είχε ήδη αρχίσει να συγκεντρώνεται έξω από το κλειστό και μπαίνοντας μέσα μας ανακοινώνεται ότι η συναυλία θα ξεκινήσει με μισή ώρα καθυστέρηση. Στις 22:00 λοιπόν τα φώτα σβήνουνε και από το πουθενά λοιπόν ξεπετάχτηκαν οι 5 τύποι με το “New Generation” μέσα από το “Unbreakable”.Συνέχεια με ένα ακόμη κομμάτι από το νέο τους το “Love em or leave em” και στη συνέχεια έχουμε τα κλασικά κομμάτια “Bad Boys Running Wild” “We’ll burn the sky” και “The Zoo” τα οποία ξεσηκώνουν χαλαρά τον κόσμο. Δυστυχώς οι κιθάρες χάνουνε δεν έχουνε καλό ήχο και ειδικά η κιθάρα του Jabs σχεδόν σε όλη τη συναυλία δεν ακουγόταν καθαρά ειδικά στα solos που επιχειρούσε. Τα τύμπανα όμως του James Kottak είχανε πολύ καλό ήχο και έδιναν την ώθηση στη μπάντα ενώ ο Klaus δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να μας δείξει ότι είναι φωνάρα ακόμα ρε γαμώτο! Όσο για τον Rudolph Schenker δεν σταμάτησε στιγμή να τρέχει πάνω κάτω και να ξεσηκώνει τον κόσμο.

Κατόπιν το “Deep and Dark” το καταπληκτικό instrumental “Coast to Coast” με τον κόσμο να το δέχεται κάπως απρόσμενα ενώ στο “Holiday” και οι πλέον άκυροι που βρέθηκαν στο live για να θυμηθούνε ότι ήτανε κάποτε rocka-δες τραγουδάνε.

Συνέχεια με άλλα 2 τραγούδια τα “She said” και “Through My Eyes” και το μάλλον μέτριο “Tease me Please me”.πριν αρχίσουν τα διαλείμματα για τα solos με πρώτο το solo του φοβερού μπασίστα από την Πολωνία Pavel Mclwoda ο οποίος αποθεώθηκε καθώς στο τέλος του σόλο έκανε τον λιπόθυμο. Στη συνέχεια το solo του Κοttak και τελειώνοντας μπαίνουν φουριόζοι με τα “Blackout” και Blood Too Hot” ενώ είχαμε ακόμα ένα solo τελείως ανούσιο του κυρίου Jabs.

Το καταπληκτικό “Big City Nights” κλείνει το κανονικό set και στο encore που ακολουθεί παίχτηκαν τα “Stiil Loving You”,”Wind of Change”,”Rock You Like a Hurricane”,(ευτυχώς χωρίς την Πρετεντέρειο εισαγωγή) ενώ εκτάκτως ξαναβγήκαν για να παίξουν και το “When the smoke is going down”.

Η συναυλία τελείωσε μετά από 1.45 λεπτά παρά τις ελπίδες μας ότι θα μπορούσε να ακουστεί και κάποιο ακόμα πιο σκληρό κομμάτι όπως το “Dynamite” ή το “Coming Home”.Ειδικά στο encore τα κομμάτια που ακούστηκαν μας ξενέρωσαν όσο να’ναι αφού Scorpions δεν σημαίνει μόνο μπαλάντες και 1-2 hit.Σίγουρα δεν ζήτησε κανείς να μας παίξουν κάτι από την εποχή πχ τoυ “Virgin Killer” τότε που ο Uli Roth έγραφε αντιεμπορικά αριστουργήματα, με την εξαίρεση

Θοδωρής Angus